Z piekła rodem II

[iwona66]

Jakiś mocno zakręcony plan macie ciotki
no ale efekty końcowe się liczą

[jopop]

Dobrze kombinuję, jak się pozbędę Elmera, to ze względu na Fasola nic mi już nie pozwoli wziąć :/

Chyba powinnaś mu pokazać mój wątek

[OKI]

Będzie walić po rurach o ratunek ;]

Sorry Winnetou, tylko gazowe idą wierzchem

Jakiś mocno zakręcony plan macie ciotki
no ale efekty końcowe się liczą

O nie, ten plan, to wujek akurat

Dobrze kombinuję, jak się pozbędę Elmera, to ze względu na Fasola nic mi już nie pozwoli wziąć :/

Chyba powinnaś mu pokazać mój wątek

Nie wiem, czy to na pewno dobry pomysł

[Hania66]

ale fstyd, zdążyłam dopiero na trzecią stronę , ale się melduję

[OKI]

Nie ważne, na którą. Ważne, że dotarłaś

[OKI]

Gwoli wyjaśnienia, dla tych, co nie czytali poprzedniego wąta

Kulokot siedzi w łazience od dłuższego czasu.
Powodem jest głównie to, że kompletnie nie dogaduje się z innymi kotami. Grubsze awantury zdarzały się wprawdzie rzadko (choć zdarzały się i już samo to jest niedobre), ale Kulokot po prostu nie był sobą. Głównie przemykała pod ścianami i spędzała całe dnie wciśnięta w jakiś kąt. Ożywiała się jedynie przy misce. I bojkotowała kuwetę - myślę, że po połowie ze strachu i wymagań co do kuwety osobistej. W dodatku wynajdywała sobie na te sprawy wyjątkowo trudno dostępne do sprzątania miejsca - głównie w okolicach łóżka.

Odkąd siedzi w łazience jest zupełnie innym kotem - jest kontaktowa, nie chowa się przede mną (i ew. gośćmi), wyleguje się umywalce, łasi się i domaga głaskania, ma dobry humor. Do kuwety nie trafiła ze 2 razy, jak b. późno wróciłam do domu (normalnie mnie nie ma ok. 10h). Odkąd dostała kuwetowannę od Szalonego Kota to już w ogóle jej się nie zdarzyło. Najwyraźniej dziewczyna musi mieć osobista kuwetę (pewnie i 2 by jej się podobały, tylko na razie miejsca brak) i to duuużą, obficie wypełnioną żwirem i sprzątaną w miarę możliwości po każdym użyciu. Jak wracam po 10h, to czeka aż sprzątnę i natychmiast się załatwia. Widać, że czeka.

Musi też być jedynym kotem w domu. Ona nawet się nie pcha z łazienki na zewnątrz, wypuszczam ją czasem w weekend, ale sama chętnie wraca do swojego zamknięcia. Jak przez 2 czy 3 dni w łazience siedział Claude, Kulokot siedziała pod drzwiami i czekała, kiedy się uwolni od towarzystwa. To nie jest tak, że ona nie toleruje innych kotów - ona ich nie lubi w ogóle, z pełną wzajemnością. Czuć to po prostu w powietrzu - ten kot jest po prostu jedynakiem.
Człowiekiem i kuwetą dzielić się nie będzie

Kulokot ma ogłoszenia z odzewem zerowym, a 'kiblować' wiecznie nie może. Łazienka ma niecałe 2,5m2 i jest bez okna
Wszczęłam procedurę odzyskiwania drugiego pokoju, żeby mogła w nim zamieszkać, ale to potrwa. Zrobił mi się tam składzik rozmaitości, które muszę gdzieś poupychać, a na to potrzebuję czasu - muszę w końcu zorganizować brakujące szafy i schowki A to z kolei wymaga prac różnych w całym mieszkaniu...

Reasumując - Kulokot bardzo, bardzo potrzebuje domu. Stałego.
Bez zwierząt (nie zaryzykuję - ona nie zna psów i innych zwierząt), bez dzieci, spokojnego, cierpliwego i wyrozumiałego. Dużych domatorów.
Dom musi być przygotowany, że problemy kuwetowe mogą wrócić w nowym miejscu i trzeba będzie czasu, zanim się je z powrotem wyprostuje. Że wypracowane przeze mnie rozwiązania w nowym domu mogą się nie całkiem sprawdzić i trzeba będzie zgadywać od nowa, czego Kulokot potrzebuje do szczęścia.
Jedno jest pewne - nie może po raz kolejny wrocić z adopcji, bo się wykończy po prostu.

Koko jest zdrowa, szczepiona, sterylizowana, nie choruje, nie łapie kataru, jest obsługiwalna na b. przyzwoitym poziomie, choć ma swój charakterek i nie zawaha się go użyć
Odchudzić ją trzeba na pewno

[Szalony Kot]

Od pierwszego do ostatniego zdania zgadzam się ze wszystkim - od początku w nią wierzyłam

Jopop, jak mu pokażę Twój wąt, to mi nie uwierzy, że istniejesz

[OKI]

Szalony, mówisz o Kulokocie?

Stan na dzisiaj pozostałych tymczasów - w kolejności pilności adopcji

Kkotki zanim dorosną

Kirys - właśnie mu się rozpaprało oczko, dostaje krople i Iskial, wet chyba w sobotę (jeśli się nic nie zmieni), bo poza oczkiem brak innych objawów. Jest opcja, że to nie tylko katar - ostatnio mu wyjmowałam z oka cudzy pazur ciągnący za powiekę chyba Niuniowy to był...
Charakterny chłopaczek, bardzo ruchliwy, wiecznie zaczepia wszystkie koty, tłucze się z nimi na maksa i nawet Taci próbował się stawiać Trzeba poświęcić kilka minut na potrzymanie na siłę, zanim kotek sobie przypomni, że przecież uwielbia drapanie po brzuszku i za uszami Sypia w łóżku, jak wszystkie Kkotki terkoce jak spsuty traktor
Ciężko wyczuć, czy obecne trudności w łapaniu kotka wynikają jeszcze z pewnej płochliwości, czy już wyłącznie z chęci zabawy w berka
I jest śliczny (jak tylko nie ma zapapranego oczka) - okrąglutka główka, okrąglutkie ślepka, okrąglutki jest cały na krótkich łapeczkach I sprawia wrażenie puchatego, choć raczej nie ma na co liczyć - ale wrażenie fajne

Kara - też ma ciągle oczka jakieś nie takie Ale jakby te oczka są cały czas w tym samym stanie (odkąd się wyleczyła po złapaniu). Sporadycznie pokichuje, ale naprawdę sporadycznie i też innych objawów brak. Też ma krople i uodparniacz.
Jest najmilsza z calego rodzeństwa - przychodzi sama na pieszczoty, spsuty traktor włącza na zapas, nie ma problemu ze zlapaniem na ręce
Jest zupełnie inna niż rodzeństwo - długa i wysoka, ze szczupłym pysiem, dodatkowo na razie niewyględnym, bo miała tak silny katar w momencie złapania, że pół pysia i oprawa oczu były przełysiałe po odmoczeniu strupów i strąków Ładnie odrasta, ale jeszcze ma taki dość byle jaki pyś.

Kora - też chyba walczy z jakąś infekcja, choć ogólnie wygląda zdrowo. W każdym razie liczę się z tym, ze w każdej chwili może się zakatarzyć (wszystkie mi jakieś takie podejrzane łażą - pogoda )
Jest najśliczniejsza Figurę ma jak brat - okrąglutką całą, na krótkich łapkach, z okrągłym pysiem i wielkimi oczami. Minkę ma wiecznie nabzdyczoną i podejrzliwą.
Najbardziej nieufna z całego rodzeństwa, ale to nie dziwne - miała usunięty kieł mleczny, niestety bez znieczulenia, a to nie zrobiło dobrze na jej zaufanie do człowieka. Kiełek usunięto, bo wbite tuż obok jakieś ciało obce spowodowało, że wbił się w rozpulchnione dziąsło całkiem bokiem.
Bojaźliwa jest bardzo w stosunku do człowieka, ale już złapana mruczy cudownie i przepięknie się przytula i łasi Ogólnie to też straszny pieszczoch, tylko jeszcze potrzebuje czasu

Obcych ludzi wszystkie Kkotki boją się jeszcze dość mocno. Potrzebują czasu, żeby się wyluzować i przestac zwracać uwagę. Wędki i zabawki bardzo tu pomagają
Z rzeczy rzucających się w oczy to wszystkie mają mniej lub bardziej wyłysiałe ogonki u nasady od biegunki, którą przeszły. Odrastają, ale powoli - brzuszyska już dawno odrosły. W najgorszym stanie jest ogon Kirysa, który w dodatku odrasta na siwo

[OKI]

Miron - pokrótce, bo w zasadzie już ma dom, tylko się wykurować musi
Generalnie nic mu nie jest poza tym, że jak już myślę, że oczka są ok, to one właśnie się robią paskudne.
I pokichiwał ze dwa dni, choć to mu chyba już przeszło.
Kochany, postrzelony indywidualista Pieszczoch na własnych zasadach, pierwszy do zabawy i do mięcha.
Ogromnie towarzyski, ale z dystansem do ludzi
Kawał kota się zrobił

Wit - jeszcze większy kawał kota, waży już dobrze ponad 4 kg i tylko przy Brzdącu jeszcze się malutki wydaje
Ciaptak taki. Czasem przylizie na pieszczoty, ale namolny nie jest. Zazwyczaj po prostu pada tam gdzie jest, bo chodzenie męczy. Przykładny uczeń Cioci Taci Micha, kuweta i lulu Dzieciak jeszcze, to czasem się pobawi, ale w porównaniu z Mironem to jest go ze 3x mniej w chałupie Za to pogadać sobie lubi, zwłaszcza jak coś chce - to chyba tez po Cioci
I na dzień dzisiejszy, jak wszystkie, usiłuje się nie rozchorować. Oczka ma takie se
Dom z innym kotem bardzo chętnie widziany, aczkolwiek bez kota też może być. W końcu zawsze się można przytulić do kaloryferka

[OKI]

NiuniaManiunia, czyli Nenga - maleńka słodka przylepka, niestety tylko do mnie Ona się nie boi obcych - po prostu nie widzi sensu ich poznawac Mam nadzieję, że jej się odwidzi, bo się zaczynam martwić, że jakiś numer w adopcji wywinie Na pewno nie ma co liczyć na łatwą adaptację - ona też potrzebuje b. cierpliwego domu. Z innymi kotami koniecznie, ale na łatwe dokocenie też nie ma co liczyć. Kocha inne koty, ale każdy nowy to 3 dni dąsów, sykania, prychów i fochów
Jest przytulasem całodobowym, prawie zawsze sypia przytulona do mnie, często dłuuugo mruczy przez sen Sypia zazwyczaj wywalona brzuszydłem do góry Jak nie spi, to jest wszędzie - gania, bawi się, wychowuje dzieciarnię, skacze po drapaku.
Drobiażdżek taki delikatny mieniący się miodowymi odcieniami cętek.
Mimo braku gabarytów doskonale sobie radzi z wielkokotami, które czasami próbują dominować.
Zaraz po Mironie i Kkotkach pierwsza do mięcha
Po kk ma delikatną bliznę na jednej rogówce i lekko wysuniętą powiekę w tym oczku. W realu trzeba się naprawdę dobrze przyjrzeć, za to na fotach widać b. wyraźnie. Absolutnie jej to w niczym nie przeszkadza.
Aktualnie jeden z niewielu niepodejrzanych chorobowo kotków (tfu-tfu-tfu)



Uuufff... reszta kotecków jutro, bo już mi kciuk siada

[jopop]

Od pierwszego do ostatniego zdania zgadzam się ze wszystkim - od początku w nią wierzyłam

Jopop, jak mu pokażę Twój wąt, to mi nie uwierzy, że istniejesz

czyżby to była próba wproszenia się do mnie na herbatkę by mu pokazać, że owszem, istnieję?

[Szalony Kot]

Bardziej że można mieć koty i hodować rośliny strączkowe bo u mnie jest kategoryczne "nie". Bo nie, bez żadnej większej zasady.

[Agneska]

Kocie, możesz w ramach 'stanów pośrednich' pokazać TZ mój wąt

I mnie wreszcie udało się dopaść nowego wąta.

[creative6]

podczytuje z boku
podniose i trzymam kciuki za znalezienie odpowiednich DS!

[OKI]

Zapraszamy

Kocie, wytłumacz temu chopu swemu, że jak spluniesz 3x przez lewe ramię o północy w pełnię na rozdrożu i popijesz wywarem z pająka, to Wam koty nie przeszkodzą w uprawie strąków