5tyg Slepaczek-Dorcia44-potrzebna pomoc w leczeniu u drGarnc

jo.anna pisze:świadomość ludzi...jedna dziewczyna na fb zapytała się o badania, zapytana o jakie badania jej chodzi odpisała " przede wszystkim białaczkę, która jest bezpośrednim wskazaniem do eutanazji..."

No do eutanazji jakaś wiedza jest :evil:

uspić i spokój a co do tego że pytaja się o syjamki dlaczego to mnie nie dziwi....ludzie patrzą na to co ladne a człowiek przez duże C zabrał by najbiedniejszego takiego co nie ma szans na domek..ech.

Melduję się na wątku. W przyszłym tygodniu zrobię bazareczek. A tymczasem ściskam :ok:

Iza i Manio pisze:Melduję się na wątku. W przyszłym tygodniu zrobię bazareczek. A tymczasem ściskam

dzieki

Roki - 16.08.2012

Leczenie oczu trwa miesiące. Z Szymkiem jeździłam prawie rok do dr Buczek (przyjmuje w lecznicy dr Garncarza) po tym, jak mu mój najmłodszy skaleczył w zabawie oko.

najswiezsze zdjecie

Obrazek

jedna dzieczynka oczka już nieporywnywalnie lepsze niż przedwczoraj
druga 3 powieka do polowy oczek

Czarniutki najsłabszy - na razie walka z kk , straszny katar , ropiejące oczka już mniej

Są prześliczne, domki będą się bić o nie :ok:

... to wygląda swietnie ... rokuje jeszcze lepiej ...... oby tak dalej .....

Szymkowa pisze:Leczenie oczu trwa miesiące.

U mojej Biby po kocim katarze półtora miesiąca w lecznicy, a od 1 czerwca u mnie i jeszcze cały czas leczymy. Jedno jest całkiem zdrowe, a jedno ze zrostami i na nie niedowidzi. Jak ją 1 czerwca wzięłam z lecznicy, to miałam 3 rodzaje kropli i jeden żel. W sumie to 2-3 godziny zakraplałam z kilkugodzinną przerwą na sen. Pewnie dlatego moja Bibuleksia nie jest nakolankowa... Ale było warto, bo w sumie oczko uratowane. Teraz już nam tylko żel został raz dziennie.
Jak opiekun jest codziennie długo poza domem, to szanse na uratowanie są mniejsze. I systematyczności to wymaga ze strony opiekuna.
A te oczka mają dużą szansę.
Tak się trochę pomądrowałam z moim mizernym doświadczeniem :oops:

, ale nasi weci się cieszą razem ze mną, że oczko tak ładnie "otwarte" i uratowane.

agula76 pisze:najswiezsze zdjecie

jedna dzieczynka oczka już nieporywnywalnie lepsze niż przedwczoraj
druga 3 powieka do polowy oczek

Czarniutki najsłabszy - na razie walka z kk , straszny katar , ropiejące oczka już mniej

Cuda cuda cuda tylko do najlepszych domków :1luvu:

jeżeli syjamki mają takie oczka a będą ds. to niech biorą ,najwyżej czarnulek trafi do mnie.
Takie kociaki mają najmniejsze wzięcie.
Oczywiście ,jeżeli nie trafi się nic lepszego wezmę maluchy na dt. ,ale patrząc na ostatnie foty dt nie będzie im potrzebne bo tu zaraz kolejka do dwójeczki się ustawi. :ok:

Słupek pisze: Jak opiekun jest codziennie długo poza domem, to szanse na uratowanie są mniejsze. I systematyczności to wymaga ze strony opiekuna.

Moja pierwsza w życiu koteczka rozchorowała się na oczy miesiąc po tym jak zamieszkała z nami (u niej chorobę oczek powoduje zwykłe szczepienie, a ja ją doszczepiłam). Nie miałam żadnego doświadczenia w opiece nad zdrowym kotem a co dopiero nad chorym. I pracowałam tak, że nie było mnie ponad 10 godz. w domu. Więc z zakraplaniem przeniosłam się na noc. Przez ponad półtora roku, przerobiłyśmy wszystko, zapalenie spojówek, wrzoda, kk, zatkany kanał łzowy (na szczęście nikt nie przetykał), herpes i kalciwirusa i chyba coś tam jeszcze.
Zaszczepiona kolejny raz, po trzech latach znowu ma chore oczka.

Teraz jestem po trzecim kocie z chorymi oczkami i myślę, że najważniejsze jest mieć dobrą diagnozę, dobre leki oraz chcieć się kotem dobrze opiekować .

A w przypadku takich maluszków z ulicy to bardziej bałabym się częstego karmienia, biegunek (ostatni tymczas nie toleruje Conva), zaparć, robaków, gorączki, spadku temp., grzybicy itp.
I wg. mnie do tego potrzeba choć trochę doświadczenia. oprócz serca i dobrych chęci.
Może dlatego, ze leki i krople umiem podawać, a chorób u maluchów się boję.
I dużej ilości leków, gdy choroba się nasila.
Ale to zawsze jest tak, ze to, co przerabialiśmy wydaje nam się łatwe......

jo.anna pisze:Agula, to my chyba znowu się zobaczymy ? W końcu masz wielki pretekst abyś tym razem Ty mnie odwiedziła

Dorotko...ja nie mam już słów, które mogłyby Ciebie opisać