Maciuś i Tosiu moje dwa Skarby :)

Witaj kiwi :1luvu:

Na szczęście moje wychodzić nie chcą, balkon jest ok. Nie że ja nie chciałam, jak Maciuś był sam jeszcze, to kupiłam takie śliczne czerwone szelki, dłużej mi zajęło ich nałożenie, niż jemu ich zdjęcie :lol:

Spryciarz

U nas balkonu nie ma za to kilometry trawy. Mroowek i Biedronka chodza na szelkach. Misieczka czasami wyjdzie wieczorem letnim posiedziec:) Ona jest raczej nocna

Maciuś jest spryciarzem, czasem aż mnie to przeraża

Tosiu jest wiecznie nieprzytomny, więc nie bardzo wiem, jak z jego inteligencją, do miski z jedzonkiem trafia bezbłędnie... :ok:

U nas Mroowek to mistrz inteligencji i sprytu. Biedronia to troche gluptasek ale za to przylepa niemozliwa

. Misia to osobna opowiesc...

Ale poopowiadasz kiedyś???? w tym wątku jest miejsce dla każdego kociaka.... ja wszystkie uwielbiam

i czytać mogę o kotach godzinami....

Opowiem

O kazdym moge bo kazdy to osobna historia

koniecznie, o wszystkich

doczytuję powoli
Smutna historia Bonga

[*]

Ale on sprowadził do Ciebie Maciejkę,tak jak Mru do Kasi uroczą dwójeczkę ...

Dokładnie, Kochane, wybaczcie moją nieobecność dziś na forum właśnie się dowiedziałam -Fundacja MiauKot na FB:

"Dziś zmarła nasza kotka Misia. Od paru miesięcy miała problem z zębami. Mimo czyszczenia, częściowego usunięcia zębów nawracały się stany zapalne dziąseł. Postanowiliśmy usunąć wszystkie ząbki, bo coraz częściej miała problemy z jedzeniem. Ostatnio znacznie schudła i trudno było czekać aż jej się poprawi. Zmarła w czasie zabiegu.
Jest nam strasznie smutno. Misia była kotką, która szukała każdej okazji żeby przytulić się do człowieka. Każdy, kto odwiedził jej dom tymczasowy miał ją na kolanach. Niekiedy to było nawet uciążliwe, ale bardzo nam będzie brakować tej mruczącej kici, która bardzo ufała ludziom Ufała, mimo że kiedyś wyrzucono ją z domu, potem oddano dwukrotnie z adopcji. Pięć lat temu odchowała nam miot kociaków, między innymi Liona i Toskanię, które do końca przebywały z nią w tym samym domu. Była przezabawna. Nadal potrafiła bawić się jak kociak. Jeszcze niedawno „walczyła” z kablem od nocnej lampki, który był na jej drodze do łóżka. Zawsze tam był, ale tym razem stwierdziła, że nie będzie jej „stał” na drodze . Misiu przepraszam, że nie raz narzekałam, że zajmujesz mi non-stop kolana , bardzo będzie mi tego brakowało i Twojego mruczenia i tego wyjątkowego wymownego spojrzenia, gdy nie miałam na tyle czasu, żeby Cię dopieścić. Dziś miałam nadzieję, że znowu będziesz grubiutka i wesoła, że nie będzie Cię boleć…..
Edyszko, bardzo dziękujmy Ci za wirtualną opiekę nad Misią. Nie tak miało się to skończyć"
Obrazek