"I tak człowiek trafił na kota..."

Mam już chytry plan. Powiem, że jest tymczasowo - co oczywiście nie jest prawdą, a po miesiącu się wszyscy do trzech kocurów przyzwyczają. :mrgreen:

isabell36 pisze:
hutek pisze:
Villentretenmerth pisze:...Mnie też marzy się drugi kot...

Do mnie już trzeci nadbiega. Wywalą mnie z roboty chyba. I z domu też.

podzieliłbym Twój los

też tak myślałam dopóki na mojej drodze nie stanęła Rysia
postawiłam sprawę na ostrzu noża: kot jest chory i nie groź rozwodem bo do wyleczenia musi zostać ...
i tak jest z nami już dwa lata
Tż odpuścił po 3 miesiącach - jak zadzwonił pierwszy domek

Mam podobną sytuację. Znajdę Carmen, która jest w trakcie leczenia. I dużo wątpliwości. Plus wyobrażam sobie, jaka będzie reakcja rodziców. Ale próbuję się zrelaksować, zobaczymy co będzie.

Villentretenmerth pisze:Mam już chytry plan. Powiem, że jest tymczasowo - co oczywiście nie jest prawdą, a po miesiącu się wszyscy do trzech kocurów przyzwyczają.

Dobrze kombinujesz :ok:

Nadszedł TEN weekend, styczniowy weekend .....
czekamy na relację ze spotykania TEGO trio ....

:ok:

Moja trzecia jest bardzo podobna do pierwszej i w zasadzie mogę mówić, że wciąż mam dwa koty. Jak ktoś widzi wszystkie trzy, to się dopiero orientuje, więc jest to jakieś wyjście, żeby się rodzina zbyt szybko nie ogarnęła :mrgreen:

Uwielbiam przypadki. Przez przypadek tu trafiłam i bardzo mi się podoba. :lol:

a ja trafiłam po info Avian i się zaKOTwiczam :piwa:

I czytam wątek od początku,zawczas :ok:

I Relacja. "Spotkanie"

Sprawa była właściwie prosta. Pojechać, odszukać właściwego kota, wrócić. To nie wyprawa na Moskwę. Auto pewne, sprawdzone, drogę do Poznania znam aż za dobrze. Się zrobi.
Miałem zaszczyt poznać osobiście Avian, Jej Rodzinę i Jej koty - jest urocza. Koty też.
I cóż, przyszła pora podpisać się, zapakować kocurro i odjechać.
Pożegnania zawsze są trudne. Francuzi mówią: "rozstawać się, to tak jakby po trosze umierać".
Zatem żegnać się trzeba szybko.
Ale jestem pewien, że do Avian już nadbiegają następne koty. One wiedzą - zwolniło się miejsce na fotelu...
A Maru cały czas jest, tyle, że gdzie indziej.

II Relacja. "Podróż"

Podróż to jeszcze nieźle poszła. (Choć ponad 200 km przejechane w pędzącym aucie to zawsze dla kota stres)
Lamentował strasznie na tylnym siedzeniu. Po 1/4 drogi złamałem się - przesadziłem go obok siebie - na przód. Trochę lepiej znosił, ale jechać jeszcze trzeba było. No to jechaliśmy. Pampersik na poduszce, w transporterze, szeleszczeniem denerwował go tak, że wydrapał go całego na bok. Nawet poduszkę wydrapał. Wtulił się w kąt wiklinki osłonięty posłaniem i zasnął.
Dojechaliśmy. Bo Villen dojeżdża tam, gdzie trzeba.

III. Relacja. "Dom"

Zasada: najpierw do domu z auta wnosimy to, co jest najcenniejsze. Potem, to co my uważamy za wartościowe, potem resztę - czapki, futra, narty wodne itp.
Najpierw Maru. Jeszcze w koszu. Zamknięty. Do domu: do ciepła, do beztrzęsienia, do bezsmrodu samochodu.
No to noszę to wszystko... Chłopaki popatrzyli bez emocji na Maru w koszu i Odik poszedł coś zjeść (pełny ignor Odika wart jest oddzielnego opisania) a Albert wykazał niewielkie zainteresowanie - czyli podszedł do kosza i popatrzył zdziwiony... I też poszedł poleżeć na parapet, czy gdzieś...
Otwarłem kosz.
Maru nieśpiesznie się wynurzył... I wolnym, dostojnym krokiem udał się pod podwozie wersalki. Po czym wlazł tam. Do środka. Na dwie godziny. Nie można było tak tego zostawić. Częściowy demontaż mebla pozwolił odnaleźć Bardzo Wystraszonego Pana Kota.
Udostępniłem Mu wobec tego oddzielny pokój. Ma kuwetkę, (skorzystał) miseczki, (nie skorzystał) i mnóstwo bezpiecznych schowków, gdzie może odreagować stres.
To nie Rezydenci mieli być groźni. Sądzę, że największym stresem była podróż.

Byłem u niego kika razy, lepiej wygląda ale fuka na mnie.

To ja go wiozłem.

Przejdzie mu, prawda? Ja śpię w tym pokoju...

Na razie jedyne zdjęcie w domu. Z Rezydentami się prawie nie widział.

Puk puk,
siadam, paczam i czekam.

Dobry wieczór - ja z Fun Clubu Maru :catmilk:

Trzymam za niego kciuki jak jeszcze za żadnego kocurro.
Oby wam się jak najszybciej, jak najlepiej, jak najbardziej i jak naj-naj-naj :ok:

A Maru wszystko przejdzie , pochodzi w nocy, Ciebie zapozna po swojemu, koty muszą w swoim tempie, on jest odkarmiony - więc walory smakowe to nie wabik , jak u głodnych kotów.
Maru musi teraz zobaczyć, że Vill - który go uprowadził jest fajny. Daj mu czas :ok:

Villentretenmerth pisze:Bo Villen dojeżdża tam, gdzie trzeba.

i chwała Ci za to.

Przedzie mu, prawda? Ja śpię w tym pokoju...

przejdzie. i nawet lepiej, że śpisz. podziałało nawet na moją nieśmiałą, bojącą się oddychać Bystrą - na siłę spałam z nią w jednym pokoju przez pierwszy tydzień. ze słuchawkami dźwiękoszczelnymi na uszach, bo płakała ile sił w płucach, że ją porwałam i zabrałam ze znanego stada, ale wytrwałam. a ona musiała w końcu wyjść spod łóżka - zjeść coś, załatwić się. nie zjadłam jej od razu, zaczęła wychodzić częściej, wciąż jej nie zjadłam, wyszła na dłużej... w końcu podziałało.

chociaż u mnie trwało to tydzień, nie chciałabym straszyć... :twisted:

Maru

Będę czekać na ciąg dalszy relacji

Tydzień to standard - :mrgreen:

Doczekać się nie mogłam wieści z frontu

Villenie, dobrze będzie tylko musiasz dać chłopakom czas do zapoznania. :ok:

Ja jak przywiozłam najpierw Pysiona do Ryśki a później Koko do pozostałych to też byłam pełna obaw jak będzie przebiegało zapoznanie towarzystwa. Trzeba było tygodnia coby się w miarę polubiły.
Będzie dobrze, zobaczysz :ok:

A my wszystkie trzymamy mocno kciuki i czekamy na wieści :ok:

ba,musi być dobrze :ok:

Przejdzie mu szybciej niż myślisz.

Ja o tym dziś nie wspomniałam, ale pisałam często w wątku Maru - on nie ma w ogóle agresywnych zachowań. Ja sie bałam pierwszy raz go brac na ręce, myslałam, ze będzie walczył ... A on tylko fukał i gadał, żadnych łapoczynów i zęboczynów. Spokojnie możesz chwytać na siłę i głaskać, nawet jak będzie sprawiał wrażenie groźnego

Dużo głaaaaskaaaaać, on to kocha, to go zmiękcza

Alberciku, Odiku, szacun, nie zjedliście w pierwszym dniu kumpla

"I tak człowiek trafił na kota..."

Kto przegląda forum