wspólne życie - OPOWIEŚĆ NOWOROCZNA

[meg11]

Minął rok, potem drugi. Nadal mieszkali razem, dobrze się bawili i uczyli się od siebie nawzajem. Coś ją jednak zaczęło niepokoić.
- On coś mniej biega, dużo śpi...
- Co chcesz, jest dorosły i bez jajek.
- Ale ma takie oczy...może on się nudzi. Może by mu się kumpel przydał. Koci taki.
- Ty nie kombinuj.
Nie kombinowała. Zaczęła czytać gazetę. Za jakiś czas wyczytała, że ktoś coś znalazł przy śmietniku, ale jest dzikie i boi się ludzi. Zadzwoniła i pojechała. Dzikie wlazło na ręce, więc wsadziła je do kontenerka.
Wróciła do domu, pokazała Kitłasiowi.
- Co to jest?
Zapytał zaciekawiony.
- Niunia.
- Pachnie ładnie. Ale Niunia?
- Nie moja wina, tak ją nazwali.
- No ale czarna?
- No czarna, no.
Wrócił do domu Pan.
- Co to jest?
Zapytał poirytowany.
- Niunia.
- I co z nią?
- Nie ma domu. Kitłaś potrzebuje towarzystwa i ruchu.
- A Kitłaś co?
- Kitłaś nic. Obwąchał i poszedł spać.

I tak zaczęli sobie żyć zgodnie we czwórkę. Chociaż niezupełnie. Niezupełnie we czwórkę.
Po miesiącu zabrała Niunię do weterynarza.
- Ona dziwnie tyje, może ma robaki.
- No można to i tak nazwać. Kotka młoda, będą góra dwa. Wzięła pani ciężarną kicię.

Wróciły do domu. Kotka poszła jeść, a ona myśleć. Jak powiedzieć Kitłasiowi, że zostanie wujkiem?

Kitłaś może i to spokojnie by zniósł. Ale jak powiedzieć TŻ że zostanie dziadkiem?

[alab108]

Bardzo mi się podoba ta niekończąca się opowieść, a ja nie mogę sklecić kilku zdań na moim wątku

[EVA2406]

Minął rok, potem drugi. Nadal mieszkali razem, dobrze się bawili i uczyli się od siebie nawzajem. Coś ją jednak zaczęło niepokoić.
- On coś mniej biega, dużo śpi...
- Co chcesz, jest dorosły i bez jajek.
- Ale ma takie oczy...może on się nudzi. Może by mu się kumpel przydał. Koci taki.
- Ty nie kombinuj.
Nie kombinowała. Zaczęła czytać gazetę. Za jakiś czas wyczytała, że ktoś coś znalazł przy śmietniku, ale jest dzikie i boi się ludzi. Zadzwoniła i pojechała. Dzikie wlazło na ręce, więc wsadziła je do kontenerka.
Wróciła do domu, pokazała Kitłasiowi.
- Co to jest?
Zapytał zaciekawiony.
- Niunia.
- Pachnie ładnie. Ale Niunia?
- Nie moja wina, tak ją nazwali.
- No ale czarna?
- No czarna, no.
Wrócił do domu Pan.
- Co to jest?
Zapytał poirytowany.
- Niunia.
- I co z nią?
- Nie ma domu. Kitłaś potrzebuje towarzystwa i ruchu.
- A Kitłaś co?
- Kitłaś nic. Obwąchał i poszedł spać.

I tak zaczęli sobie żyć zgodnie we czwórkę. Chociaż niezupełnie. Niezupełnie we czwórkę.
Po miesiącu zabrała Niunię do weterynarza.
- Ona dziwnie tyje, może ma robaki.
- No można to i tak nazwać. Kotka młoda, będą góra dwa. Wzięła pani ciężarną kicię.

Wróciły do domu. Kotka poszła jeść, a ona myśleć. Jak powiedzieć Kitłasiowi, że zostanie wujkiem?

Kitłaś może i to spokojnie by zniósł. Ale jak powiedzieć TŻ że zostanie dziadkiem? :mrgreen:

[kamari]

już nie pamiętam, jak TŻ zareagował

Bardzo mi się podoba ta niekończąca się opowieść, a ja nie mogę sklecić kilku zdań na moim wątku

Na temat swoich kotów to ja mogę gadać naokrągło
Zaraz będzie cd.

[kamari]

Naczytała się w mądrych książkach, że kocury mogą źle zareagować na nie swoje potomstwo i trochę się denerwowała, co to będzie. Czy im nie zrobi krzywdy? to przecież taki wielki kot...
Niunia wiedziała lepiej. Kiedy podszedł do pudełka, odsunęła się trochę, żeby mógł pooglądać. Zajrzał zaciekawiony. Obwąchał i zaczął delikatnie myć wszystkie po kolei.
Kobieta siedziała z boku i czuwała. Kiedy już przestała czuwać, poszła wyrzucić wszystkie mądre książki.
Odtąd słuchała tylko Kitłasia.

Wielki kocur dzień po dniu mył dokładnie maluchy. Pilnował je, kiedy wychodziły z posłania, żeby Niunia mogła się spokojnie przespać. Dawał włazić sobie na głowę i cierpliwie leżał, kiedy się w niego wtulały. Bawił się z nimi, uczył się skradać i polować.
Szczególnie upodobał sobie jednego. Najmniejszego. Biegającego nieporadnie zawsze na końcu.
To był dziwny maluch, coś jakby z nim było nie tak. Poszła z małym do weterynarza.
- Coś nie tak jest z oczami - powiedział doktor - nie wiadomo, czy będzie widział, a tylne nóżki i bioderka też nie rozwijają się normalnie.

Mieli oddać wszystkie kociaki ...
- No jak go oddamy - powiedziała do Pana - nim się trzeba opiekować, no wiesz. A jak się komuś znudzi?

Mały podleciał niezgrabnie do śpiącego Kitłasia i przytulił się do niego. Kitłaś otworzył jedno oko, spojrzał na malucha, potem na nią. Przygarnął łapą kociaka. Poszli spać. Ślepciu i jego wujek.

[Iwonami]

Pamiętam Ślepcia jeszcze z Galerii
Był prawie na każdym zdjęciu.

[kocurzyca41]

Cudna opowieść o magicznych kotach....

[Lidka]

U nas zawsze Tuptuś był dobrym wujkiem:))
To takie piękne:)

I mam jeszcze prośbę.
Zagłosujcie na radomszczańskich kociarzy na krakvecie.
Znów biją się z Bydgoszczą:(( A przecież Bydgoszcz dostała wygraną we wrześniu chyba. To ta sama osoba:(
Tylko w głosowaniu trzeba teraz podać kod weryfikujący, który dostaje się na komórkę.

[MalgWroclaw]

Właśnie, trudno się domyślić, że to jest Mirka. Znana także z miau. Ale chyba ludzie wiedzą. Zagłosowałam oczywiście na Radom.

[Megana]

No właśnie nie wiem, czy wiedzą.
Kitłaś i Ślepciu... Eh, pamiętam te fotkę, jak siedzą razem na oknie.

[MalgWroclaw]

No właśnie nie wiem, czy wiedzą.
Kitłaś i Ślepciu... Eh, pamiętam te fotkę, jak siedzą razem na oknie.

Ale Ona tam występuje jako kompletnie nieznane coś. I chyba dlatego łatwo wpaść na trop.

[Dorota Wojciechowska]

Właściwie, to może ale dziś będzie ostatni odcinek

No ostatni odcinek w tym dniu
Kamari poszperaj - dodaj zdjęcia do tych niekończących się opowieści. Mogę je w twoim imieniu rozesłać z propozycja do druku do gazet

[EVA2406]

Właściwie, to może ale dziś będzie ostatni odcinek

No ostatni odcinek w tym dniu
Kamari poszperaj - dodaj zdjęcia do tych niekończących się opowieści. Mogę je w twoim imieniu rozesłać z propozycja do druku do gazet

Dobry pomysł

[taizu]

Właśnie, trudno się domyślić, że to jest Mirka. Znana także z miau. Ale chyba ludzie wiedzą. Zagłosowałam oczywiście na Radom.

Miau zaleca nie na Radom tylko na Radomsko (pozycja 1)

[izka53]

Właściwie, to może ale dziś będzie ostatni odcinek

No ostatni odcinek w tym dniu
Kamari poszperaj - dodaj zdjęcia do tych niekończących się opowieści. Mogę je w twoim imieniu rozesłać z propozycja do druku do gazet