"I tak człowiek trafił na kota..."

Dobry pomysł. Ja tez mogłabym chodzić z takim kocim znaczkiem :wink:

Chociaż i tak po mnie widać że mam koty bo ubranie mam ciągle w kudłach kocich

Juz nawet nie mam siły się otrzeopywać, tego nie da się pozbyć :mrgreen:

Ale mi to nie przeszkadza.

"Tamten kot już wie, że ma do czynienia z wariatką".

Nooo...

Po co znaczki :lol:

? kłaki na ubraniu, sznyty na rękach ... i nie tylko - widać z daleka :ok:

'
Chociaż i tak po mnie widać że mam koty bo ubranie mam ciągle w kudłach kocich

Juz nawet nie mam siły się otrzeopywać, tego nie da się pozbyć :mrgreen:

Ale mi to nie przeszkadza.

Też tak mam. I wali mnie to.

"honni soit qui mal y pense "

" Po co znaczki ? kłaki na ubraniu, sznyty na rękach ... i nie tylko - widać z daleka "

Ojtam, ojtam ...moje cudne koti śladów nie zostawiają, na rękach i nigdzie indziej, tak mają po prostu.

i tak człowiek trafił na wątek... :piwa:

Tytuł wątku zapożyczyłem, przyznaję. Ale nie od byle kogo. Od Noblisty.

a ja od Ciebie

idąc tym tropem wróżę Ci świetlaną przyszłość

a Koty nadal na whiskasie? czy w przeciągu bytowania na forum zmieniły się im już gusta kulinarne? :wink:

Z jedzeniem trochę problemik. Próbuję cały czas wprowadzać nowe rzeczy. Ale koty... Odiś był karmiony z ludzkiego stołu i lubi kurczaka. Mięsko surowe też zje. Ale po namowach i z ręki. Albercik jest grymaśny. Nie wszystko mu pasuje - jada dziwne rzeczy, oliwki, serek waniliowy, tuńczyka z puszki czasem ruszy. Sądzę, że kiedyś żywił się w śmietnikach. Whiskasa lubi. Ogólnie to jest niejadek, Odik tradycyjnie wypróżnia jego miskę. Pojęcia nie mam jakim cudem Albert wyhodował sobie taką grubą dupę. To jakiś mutant chyba jest.

Grube dupsko Alberta :arrow:

Mimo wszystko...Jak zechce, to potrafi wstrzelić ten ogromny tyłek na dwumetrową szafę, no z małą podpórką na wieszaku... Ale supercat to on jest, nie ma dwóch zdań, jest.

Villentretenmerth pisze:Z jedzeniem trochę problemik. Próbuję cały czas wprowadzać nowe rzeczy. Ale koty... Odiś był karmiony z ludzkiego stołu i lubi kurczaka. Mięsko surowe też zje. Ale po namowach i z ręki. Albercik jest grymaśny. Nie wszystko mu pasuje - jada dziwne rzeczy, oliwki, serek waniliowy, tuńczyka z puszki czasem ruszy. Sądzę, że kiedyś żywił się w śmietnikach. Whiskasa lubi. Ogólnie to jest niejadek, Odik tradycyjnie wypróżnia jego miskę. Pojęcia nie mam jakim cudem Albert wyhodował sobie taką grubą dupę. To jakiś mutant chyba jest.

Grube dupsko Alberta

A właśnie ze śliczna dupeczka Albercika :1luvu:

A ile do głaskania :1luvu:

Czepiają się doopinki kociej :roll:

Toż ona cudna jest

Villenie, ciesz się z tej kształtnej dupinki kociej. Ja mam już lekką schizę jak patrzę na chudziznę tylną Ofelii. A mój tata na żarty woła na nią: "gruba dynia" :twisted:

. Gdzie tam ona gruba? Z żadnej strony.

Aaa się tam znacie na tłuściochu... Pani doktor od Alberta mówi; na kocie trzeba wyczuć żebra. Jak nie ma to jest spasiony. Bezwstydnie spasiony.

Nie wierz wetom. A w każdym razie nie wszystkim. Mi jeden powiedział, że Ofelii grozi otyłość!!! :strach:

Czterokilowej kotce!
Chociaż przypuszczam, że chodziło mu o to, żebym kupiła Royala czy Purinę albo inne świństwo dla kastratów i zaczęła tym karmić Ofelię...
Do tego weta drugi raz z Ofelką nie poszłam. Na szczęście nasz stały wet popiera barfowanie

Albert jest po prostu dobrze zbudowanym kocurrem. Zawodnik wagi ciężkiej.

Villenie, dopóki przy braniu Albercika na ręce nie wychodzą Ci oczy z orbit, dopóki nie masz duszności i zadyszki, dopóki nie wychodzi Ci z brzucha kiszka znaczy ze Albercik wagę ma w normie :mrgreen:

"I tak człowiek trafił na kota..."

Kto przegląda forum