Naprawiony Antoś i ferajna, kociaki z kk wyłapane, pomocy!

Koci-koci łapci... :1luvu:

Uwaga, uwaga, Felutka goniła Ciapciaka vel Netoperka. To musiało zostać ogłoszone/odnotowane, bo dotychczas przed nim uciekała.
Moja słodka, odważna Felutka :ryk:

Super!

A ja ponawiam prośbę o fotki z naszej wycieczki

sorki, Erin, ale zupełnie wypadło mi z głowinki :oops:

. Wyślę fotki, choć specjalnie piękne nie są.
A jeszce chciałam się dowiedzieć o tego ducha. Czy to znaczy, że są duchy kotowate

Bo że normalne, tzn. człowiecze, duchy psocą, to słyszałam. Ale przypadek Pyzy to chyba ewenement :wink:

.

Oj tak, ale to diablątko wcielone jest. Nie na darmo ma ksywki: Żyleta, Pirania i Czarna Mamba

Zresztą, charakterek widać gołym okiem :wink:

Na fotki czekam

zdjęcia posłałam, a kociątko-diablątko cudne :1luvu:

Antosiowi ciągle nie goi się to "coś" na karku. Rana ma cały czas ten sam wymiar, nie powiększa się i nie zmniejsza. Takie koło o średnicy mniejszej monety, pozbawione sierści, czasem bardziej czerwone, czasem blednie. Nie widać, żeby go bolało czy swędziało, ale mnie nie daje spokoju

A maluch nazywa się Ciapciak, dość często przychodzi do nas w odwiedziny i bawi się z moimi kotami. Najlepiej z chłopakami, bo Felutka jest niezbyt chętna do figlowania. Antoś czasem troszkę go potarmosi, ale nie złośliwie, lecz z młodzieńczego wigoru.

Fanszeta, wielkie dzięki

Pyza również dziękuje za komplement

A może tę zmianę u Antosia zbadać, tzn. pobrać wycinek do badania?

Jeśli ranka była głęboka, a może i zakażona, to długo bliznowacieje i blizna jeszcze długo nie zniknie i będzie sprawiała wrażenie podrażnionej.

Wydaje mi się, że rana zaczyna się goić, bo jak ją smaruję, to czuję strup. Tylko kolor jest taki dziwny, jasnoróżowy. Ale już nie widać żeby pokrwawiała. Tak więc muszę uzbroić się w cierpliwość i czekać, kiedy ładnie zarośnie.
Antosiowi to nie przeszkadza, bardzo dokazuje, szczególnie energicznie bawi się z małym Ciapciakiem, kiedy ten przychodzi do nas z wizytą. Ciapciak ma czasem trochę dość tej zabawy i piszczy, ale po chwili znów zaczepia Antoniego.
Wczoraj wyłożyłam wnękę kuwetkową w łazience przyciętą sprytnie wykładziną, tak że zachodzi wysoko na ściany. Jestem z siebie bardzo dumna :wink:

i mam nadzieję, że już żadne kociaste nie da rady ob... ściany, nawet jak się bardzo postara :mrgreen:

Brawo, Cioteczko!

Bardzo, bardzo zdolna ... Dawno tak mam... :mrgreen:

A zdjecia Ciapciaka , to pies?

Zdjęcia Ciapciaka, to na pewno nie pies

Zrobi się, zrobi, spoko, spoko, będą zdjęcia :mrgreen:

A wykładzina we wnęce kuwetkowej bardzo się sprawdza, że też nie wpadłam na to wcześniej

Bo mądrość z wiekiem przychodzi... :mrgreen:

Wiem, wiem, zdjęcia obiecałam :oops:

Chyba dopiero jakaś bomba mnie zmobilizuje :mrgreen:

Łysinka Antosia już się zagoiła. Wygląda jak wygolony kawałek skóry, bez żadnych strupków czy zaczerwienień. Powoli zaczyna zarastać sierścią.

Ciapciak codziennie nas odwiedza. Zaraz po pracy wnoszę go na górę, przytulając i całując biedaka, który tyle godzin siedział sam.
"Biedny Ciapciulek, wreszcie babcia przyszła i zaopiekuje się aniołkiem".
A Ciapciulek na to:
"Czasem ciężko być najmłodszym w rodzinie, wszyscy cię obśliniają. Ale za to znów dostanę coś dobrego do jedzenia i trochę pobroję z chłopakami".

Tylko TŻ jest trochę wściekły: A ten mały gówniarz to nie ma SWOJEGO DOMU???!!!

Wiem, wiem, zdjęcia obiecałam Chyba dopiero jakaś bomba mnie zmobilizuje

Nie kuś

Ciapciulka ucałuj od ciotki

Naprawiony Antoś i ferajna, kociaki z kk wyłapane, pomocy!

Kto przegląda forum