Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

Dziękuję kochane Dziewczyny za ciepłe słowa... :1luvu:

I tulę również mocno te z Was, które podobnie jak ja czują w serduszku smutek po stracie ukochanego Przyjaciela...

Alu, wszystkiego najcudowniejszego z okazji imienin...
Samych radości i szczęścia każdego dnia oraz spełnienia wszelkich marzeń... :1luvu:

Dziękuję Kochana moja bardzo

Ja też pożegnałam mojego przyjaciela. To było w styczniu 2008. Przegraliśmy, ale mam go w sercu cały czas. To był jamniczek, Dino. Był z nami 15 lat.

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Alu, wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia i samych radości

Dziękuję Ewuniu. Miło, że ktoś o mnie myśli

alab108 pisze:Dziękuję Ewuniu. Miło, że ktoś o mnie myśli

Alus wszystkiego najlepszego :1luvu:

byłam wczoraj w Bydgoszczy ( Fordon)

Alu, skoro tu, u hakitki tak urodzinowo, to ode mnie też jak najlepsze :1luvu:

I mam nadzieje , ze się spotkamy w Kiekrzu

To ja też przesyłam najserdeczniejsze urodzinowe życzenia :1luvu:

Wszystkiego dobrego w dniu Imienin dla alab.
Też kiedyś obchodziłam imieniny 21 czerwca, ale je przeniosłam na inny dzień. Już były.
Piszecie o przyjaciołach, którzy odeszli.
Mam działkę poza Warszawą, która od momentu gdy mam trudną sytuację życiową jest mi kulą u nogi.
Niektórzy mnie męczą abym ją sprzedała. Bo mam z nią same kłopoty. Na przykład nie mogę znaleźć nikogo do koszenia trawy od czasu do czasu, a muszę to robić bo mi tę działkę inaczej zabiorą.
Musiała być wpisana w rejestr PZD no a tam się wymaga aby była utrzymana w porządku.
A tam pochowałam (tylko ciiiiiii :oops:

) Bombelka, Kajtusia, Gapcia i Piglunię.
Trzy pierwsze, to moje psinki, ostatnia to koteczka.
Hakito, też wspominam Twojego Zuluska .....

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Iwonko, miałam podobna sytuację. Też ten sam problem. Na działce pochowałam moją moją sunie Ledusię i kicię Kruszynkę. Gdy sprzedawałam działkę nie powiedziałam o tym. Grób był zrobiony miedzy jałowcami. To miejsce dokładnie obsadziłam pięknym mchem, więc nikt tam nic nie zrobi i moje kochane zwierzaczki będą miały ciszę i spokój.

Alu, troszkę spóźniona, ale dołączam się do życzeń wszystkiego co tylko sobie wymarzysz

Ja nie wyobrażam sobie abym nie mogła tam ich odwiedzać, tzn. ich grobów

Iwonami pisze:Piszecie o przyjaciołach, którzy odeszli.
Mam działkę poza Warszawą, która od momentu gdy mam trudną sytuację życiową jest mi kulą u nogi.
Niektórzy mnie męczą abym ją sprzedała. Bo mam z nią same kłopoty. Na przykład nie mogę znaleźć nikogo do koszenia trawy od czasu do czasu, a muszę to robić bo mi tę działkę inaczej zabiorą.
Musiała być wpisana w rejestr PZD no a tam się wymaga aby była utrzymana w porządku.
A tam pochowałam (tylko ciiiiiii ) Bombelka, Kajtusia, Gapcia i Piglunię.
Trzy pierwsze, to moje psinki, ostatnia to koteczka.
Hakito, też wspominam Twojego Zuluska .....

Między innymi, właśnie z tego powodu chciałabym mieć własny malutki domek z działeczką... wiem, że kiedyś przyjdzie się pożegnać z moimi Gamoniami... mój najstarszy kot - Filemon ma teraz ok. 13 lat, jeszcze długie, szczęśliwe lata przed nim, ale kiedy odejdzie, nie wyobrażam sobie zostawienia go w lecznicy, chciałabym żeby był blisko mnie...

Bianka 4 pisze:Między innymi, właśnie z tego powodu chciałabym mieć własny malutki domek z działeczką... wiem, że kiedyś przyjdzie się pożegnać z moimi Gamoniami... mój najstarszy kot - Filemon ma teraz ok. 13 lat, jeszcze długie, szczęśliwe lata przed nim, ale kiedy odejdzie, nie wyobrażam sobie zostawienia go w lecznicy, chciałabym żeby był blisko mnie...

Tylko nie w lecznicy. Słyszałam od osoby z tej branży, że oni zwłok nie utylizują

A co robią?

Dziękuję bardzo, bardzo za życzenia :1luvu:

Dzięki Bogu nam się udało, przeprowadziliśmy się do naszego domu 2 lata przed śmiercią naszego Dina, także zdążył pochodzić sobie bez smyczy po lesie, raz nawet pomyliłam go z wiewiórką , i on był rudy i ona i myślałam, że wypuścił się na spacerek dalej :ryk:

Kiedy już trzeba było podjąć tą decyzję to do domu przyjechał wet. Trzymałam go w ramionach jeszcze godzinę chyba, tak trudno było go oddać ziemi. Pochowaliśmy go pod srebrnym świerkiem z jego zabawkami.
Ciężko było. Ryczałam przez 2 tygodnie jak wracałam do domu, a tu taka cisza. Znalazłam jedno biedactwo w internecie, później drugie ( kocie ), a na koniec koleżanka mnie uprosiła, że ktoś chce oddać do schronu sunię, którą rok wczesniej wziął ze schronu i nie mogłam jej nie wziąć :ok:

Taka jest nasza historia

Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

Kto przegląda forum