Baks ['], Gin i Mundek

[anna09]

Tak to jest:
czas niby płynie, coraz bardziej oddalamy się od tej chwili, w której ktoś, kogo kochaliśmy, odszedł z tego świata, coraz częściej potrafimy wspominać go z milością i spokojem, ale jednak nadal niekiedy odczuwamy taki ból, że prawie nie sposób sobie z nim poradzić

Mam wrażenie, że na co dzień nie pozwalamy sobie, aby to uczucie tęsknoty, które jest nadal bardzo silne, wypływało na powierzchnię. Ale czasem ono musi znaleźć ujście...

[mb]

W miarę upływu czasu jest trochę łatwiej zapanować nad bólem i żalem, ale wciąż zdarzają się chwile, w których uczucia rozpaczy i bezsilności wobec tego, co się stało i czego nie można zmienić, wracają z taką samą siłą

[Anna61]

Tak to jest:
czas niby płynie, coraz bardziej oddalamy się od tej chwili, w której ktoś, kogo kochaliśmy, odszedł z tego świata, coraz częściej potrafimy wspominać go z milością i spokojem, ale jednak nadal niekiedy odczuwamy taki ból, że prawie nie sposób sobie z nim poradzić

Mam wrażenie, że na co dzień nie pozwalamy sobie, aby to uczucie tęsknoty, które jest nadal bardzo silne, wypływało na powierzchnię. Ale czasem ono musi znaleźć ujście...

Tak, nie pozwalam i ja na to, bo bym tylko wyła z tęsknoty...nawet myśleć nie mogę bez łez w oczach.

Moja Kasia dzisiaj mi tak powiedziała" mamusia, a jak Gagusia będzie już w takim stadium białaczki, że trzeba będzie ją uśpić aby nie cierpiała?"

Jak musiałam uśpić swojego pierwszego kota, to zarzekałam się na wszystkie świętości, że już nigdy nie wezmę żadnego kota, bo cierpienie jakie zostaje jest nie do zniesienia.
Ile trwało moje postanowienie? ano dwa tygodnie, bo córka Ewa na śmietniku usłyszała maleńką Bunię, i tak dalej itd.

Zapasy sumo
http://www.youtube.com/watch?v=BAgryCPho2A

Dwaj przyjaciele kochani

[BarbAnn]

jak on smiesznie skrzeczy

[anna09]

Aniu, one wszystkie na zawsze zostają w naszych sercach i ten ból, który po nich zostaje, zmienia się, ale chyba nigdy nie znika...


BarbAnn, on nie skrzeczy, on wydaje bojowe okrzyki

[Anna61]

Co u Was słychać?

[anna09]

Co u Was słychać?

U nas wszystko w porządku, dziękujemy
W sobotę wróciłam po trzech tygodniach nieobecności. Ja bardzo stęskniona do bardzo stęsknionych chłopaków...

Ginuś tym razem obrażony był na mnie tylko przez kilka pierwszych godzin, kiedy to nie chciał mnie znać. Jak mu już przeszło, przytulankom nie było końca Do tej pory jest niezwykle wylewny Mundek, jak tylko mnie zobaczył, strasznie na mnie nakrzyczał, ale zaraz potem pokazał, że cieszy się na mój widok Niespodzianką był trzeci kot w domu O swoim nowym tymczasie dowiedziałam się, kiedy weszłam do mieszkania Mała Mercedes pojawiła się za sprawą Lutry, która opiekowała się chłopakami podczas mojej nieobecności.

Lutrze udało się trochę odchudzić chłopaków. Mam nadzieję, że nie zaprzepaszczę tego, bo przydałoby się im jeszcze trochę tłuszczyku zgubić

Chłopaki polubili małą Mercedes, która owinęła sobie ich wokół malutkich i chudziutkich łapek Malutka miała wczoraj odwiedziny. Zainteresowani wyjeżdżają na tydzień, a po ich powrocie wybiorę się na wizytę przedadpcyjną i jeśli wszystko będzie dobrze, mała pojedzie do swojego domu.

Jak trochę się ogarnę wstawię trochę zdjęć szczupłych chłopaków i ich malutkniej koleżanki

[BarbAnn]

strasznie jestem ciekawa Mercedes bo jej nie kojarzę

[mb]

Jak trochę się ogarnę wstawię trochę zdjęć szczupłych chłopaków i ich malutkniej koleżanki

Czekamy

Co do Mercedes - to nie mam wątpliwości, że musi być piękna
Bardziej interesują mnie te szczupłe chłopaki

[BarbAnn]

Jak trochę się ogarnę wstawię trochę zdjęć szczupłych chłopaków i ich malutkniej koleżanki

Czekamy

Co do Mercedes - to nie mam wątpliwości, że musi być piękna
Bardziej interesują mnie te szczupłe chłopaki

a_to_też

[Anna61]

To ja też jestem ciekawa, jak wyglądają szczupli chłopcy i maleńka dzidzia.

[mb]

Jak trochę się ogarnę wstawię trochę zdjęć szczupłych chłopaków i ich malutkniej koleżanki

No, i
A może Mercedes już w swoim domku, a my nic nie wiemy

A jeśli nie, to co z jej zdrówkiem

[Anna61]

Tak to jest:
czas niby płynie, coraz bardziej oddalamy się od tej chwili, w której ktoś, kogo kochaliśmy, odszedł z tego świata, coraz częściej potrafimy wspominać go z milością i spokojem, ale jednak nadal niekiedy odczuwamy taki ból, że prawie nie sposób sobie z nim poradzić

Mam wrażenie, że na co dzień nie pozwalamy sobie, aby to uczucie tęsknoty, które jest nadal bardzo silne, wypływało na powierzchnię. Ale czasem ono musi znaleźć ujście...

Tak, nie pozwalam i ja na to, bo bym tylko wyła z tęsknoty...nawet myśleć nie mogę bez łez w oczach.

Moja Kasia dzisiaj mi tak powiedziała" mamusia, a jak Gagusia będzie już w takim stadium białaczki, że trzeba będzie ją uśpić aby nie cierpiała?"

Chyba niepotrzebnie to zdanie napisałam

[mb]

Jest powiedzenie "nie wywołuj wilka z lasu".
I rzeczywiście, czasem ma się takie wrażenie, że mówiąc coś lub coś myśląc, sprowokowaliśmy los i to coś naprawdę się stało.
Ale to nie tak.
To, co nie ma się wydarzyć, nie wydarza się.
A jeśli coś ma się wydarzyć, to się wydarzy, bez względu na to, jak będziemy się przed tym bronić.

[anna09]

Aniu, czytałam w wątku i bardzo mi przykro, że tak się źle dzieje Trzymam kciuki i przesyłam ciepłe myśli.

Przepraszam, że się nie odzywałam. Nadal bardzo ciężko wchodzić mi na ten wątek. Poza tym, ostatnio wiele się działo. Po powrocie z wakacji miałam ciągle gości, potem sama wyjechałam z chłopakami do dziadków, aby i oni mieli odrobinę wakacji W tym czasie Mercedes była pod opieką forumowych Lutry i Noemik.

Mercedes nadal mieszka z nami, bo domek, który był zainteresowany finałowo zdecydował się na adopcję innego kota. Może to i lepiej, bo tam miała być jedynaczką, a ona bardzo lubi towarzystwo innych kotów i chybe lepiej poszukać je takiego, gdzie je będzie miała.

W ostatni wieczór pobytu u moich rodziców Mundek wypatrzył malutką kicię, którz przyszła do ogródka. Po około godzinie, udało się maleństwo, które było bardzo chude i z zaawansowanym kocim katarem, złapać. Następnego dnia malutka, którą nazwałam Jadzia, trafiła do lecznicy, gdzie niestety po trzech dniach umarla Nie tak miało być. Jadzia miała wyzdrowieć i przyjechać do mnie, a następnie znaleźć dobry domek...