Wielka Szostka zaprasza!

[solangelica]

Od 4 sierpnia bede bezrobotna. Dzis dostalam informacje, ze nie zostanie przedluzona mi umowa.. Tak wiec znow szukam pracy, ale ufam ze znajde cos w miare szybko. Inaczej sobie tego wszystkiego nie wyobrazam :/

To oznacza lekka zmiane moich planow. Zreszta nie tylko moich, ale to juz inna historia..

Szkoda. Bardzo bardzo lubilam moja prace. Pierwszy raz w zyciu czulam zmeczenie i radosc jednoczesnie.

Z innej beczki: usmazylam sobie paluszki rybne w tosterze i stwierdzam ze sa fantastyczne z keczupem. Mam jeszcze cukinie do zrobienia ale to musze sie troche tym pobawic a teraz nie za bardzo mam na to sile. Chodzi za mna zupa jarzynowa, taka z ziemniakami w kostke, na rosolku, z plywajacymi kawalkami jarzyn mniam.

[Erin]

Nie martw się Madzia, głowa do góry!
Będzie dobrze

[solangelica]

Nie martw się Madzia, głowa do góry!
Będzie dobrze

Pewnie ze bedzie dobrze, innej opcji nei zakladam
Dzieki Erin

Tak poza tym wlasnie wrocilam do domu od kolezanki. Jej mama mnie nakarmila, napoila i obdarowala m.in. przepyszna cebulka z grzadki mniam. Wracalam przez osiedle, cicho, spokojnie, swierszcze cykajace, gdzies tam w oddali slychac jakies miasto... Pachnie mokra trawa, krzewami, kwiatami...
Poczulam sie troche jak na moich ukochanych Rakowkach na ktorych spedzalam co roku wakacje. To jest moje najpiekniejsze miejsce na ziemi... A teraz herbata i ksiazka do poduszki, zanim pojde spac - czytam wlasnie autobiografie Suminskiej. Swietna ksiazka. Nareszcie odkrywam kogos, kto ma bardzo podobne poglady do moich a przy tym przepieknie o nich pisze...

spokojnej nocy wszystkim Wam

[Erin]

I miłego dnia!

[solangelica]

Dzis ostatni dzien w pracy. Jutro urlop, wiec pojade wczesniej do mamy.

Od samego rana spotykam Ludzi, ktorzy cos mi dobrego mowia - najpierw przemila starsza pani w drodze do pracy, kawalek jechalysmy razem... a potem to tak lecialo.i telefon od D., telefon, ktory mnie wzruszyl i sprawil, ze przez strumienie deszczu przedarlo sie slonce

Tak. Warto bylo. Warto bylo przyjechac, poswiecic pewne rzeczy, nawet jesli wiazalo sie to (i wiaze) z cierpieniem i bolem.

Ostatnie dni sprawily ze dostrzeglam to, czego wczesniej nie widzialam. W innym swietle widze pewne sytuacje, osoby. W innym swietle widze siebie.
Fajne jest to ze czlowiek uczy sie wybaczac - sobie i innym - bledy, potkniecia i niedopatrzenia. Przykre jest to, ze nie kazdy to chce pojac. Rozumienie drugiego czlowieka - z tego matury sie nie zdaje, tego trzeba chciec... To nie przywilej, to trudna praca nad soba kazdego dnia.
Szkoda tylko ze nie wszystkim sie jej nie chce podjac... zylibysmy w zupelnie innej rzeczywistosci.

Zmulilam sie ciastkiem i kawa w cukierni w Piekarach. Bylo pyszne i slodkie, mam nadzieje ze nie bede odpokutowywac tego pozniej...

Edit: ciastko bylo czekoladowe a kawa parzona z bita smietana. Ach ten zapach cukierni! uwielbiam nie moglam przejsc obojetnie obok po prostu

[Pasibrzucha]

Sol, ja uwielbiam, po prostu uwielbiam czytać, w jaki sposób opisujesz proste, codzienne przyjemności - zwłaszcza celebrowanie radości jedzenia. Zachwycam się tym od dłuższego czasu. Jest w tym coś niezwykle urzekającego. Masz wyjątkowy i cenny dar dostrzegania jasnych przebłysków w ludzkim życiu.

[solangelica]

Sol, ja uwielbiam, po prostu uwielbiam czytać, w jaki sposób opisujesz proste, codzienne przyjemności - zwłaszcza celebrowanie radości jedzenia. Zachwycam się tym od dłuższego czasu. Jest w tym coś niezwykle urzekającego. Masz wyjątkowy i cenny dar dostrzegania jasnych przebłysków w ludzkim życiu.

Dziekuje, Pasibrzucho strasznie milo mi to czytac... ja bym chciala zeby wszyscy ludzie umieli dostrzegac te przeblyski w swoim zyciu - bo ono jest piekne, niepowtarzalne, jedyne i pelne uroku. Tylko gubimy gdzies umiejetnosc celebrowania kazdego dnia...

A propos jedzenia - dzis odkrylam fantastyczne miejsce w Piekarach. Jedzenie na wage, jedzenie PRZEPYSZNE. Nie bylam w stanie sie zdecydowac co wybrac... a glodna bylam jak poltora wilka w kniei wybralam przepyszne ziemniaczki pieczone z sosem czosnkowym, mizerie z sosem vinegret (ciekawe polaczenie nigdy nie jadlam - smaczne!), oraz piekny kawal karkowki zapiekanej z zoltym serem, warzywami i panierka. Calosc obslugiwala bardzo sympatyczna pani, cierpliwa i usmiechnieta. No zyc nie umierac

Siedzialam i jadlam, jak to ja - szybko i nerwowo bo przeciez "musze leciec dalej!", az nagle popatrzylam przez uchylone drzwi w strone ulicy. Padal deszcz. Wlasciwie to ulewa przeszla, woda lomotala z zawzietoscia o samochody i ulice. Pachnialo woda, zielenia, latem i swiezoscia, pachnialo moimi Piekarami i jedzeniem z kuchni. I nagle cale napiecie spadlo ze mnie jak ta woda z nieba - poprawilam sie na krzesle i usmiechnelam sie do siebie. To byl wlasnie taki jasny przeblysk, chwila radosci, wolnosci, szczescia, lekkosci serca...

Szlam potem przez Bytomska (glowna ulica w Piekarach, kiedys po niej jezdzil tramwaj) i usmiechalam sie do wszystkich wokol. Jakas pani przed urzedem miasta odwzajemnila usmiech.

A na moim osiedlu w bloku po lewej stronie, na trzecim pietrze, ktos sie wprowadzil do mieszkania i remontowal je od kilku miesiecy. Widac bylo postepy - najpierw puste sciany, zakurzone okna, teraz widac w pokoju piekne tapety w kwiaty, w kuchni meble i lodowka. Dzis ktos powiesil firanki. Od razu sie zrobilo przytulniej

[Erin]

Witamy się z rana w tym bardzo optymistycznym wątku

[jozefina1970]

Sol, to prawda - pięknie opisujesz ŻYCIE... To, że rzadko się odzywam nie znaczy, że nie czytam Też mam takie piękne chwile, gdy czuję się dobrze, lekko ale nie potrafię tego tak opisać No i raczej jestem pesymistką ale bywają piękne chwile, bywają... Takie właśnie zwykłe, codzienne...

[solangelica]

Dzien dobry
josefinko, pesymizm tez potrzebny jest w zyciu czlowiekowi. musi byc zachowana rownowaga.
wlasnie koncze sie szykowac i jade do Bytomia, potem jeszcze wracam sie spakowac i wyruszam do Krakowa.

A poki co wrzuce Wam kilka zdjec Bytomia, jestem zakochana w jego zaulkach, kamieniczkach, podworkach, zakretach, uliczkach, placach.... ostatnio po drodze z pracy robilam kilka zdjec.

Oto jedno z bytomskich okien z zabytkowej kamienicy przy ul. Witczaka. Trzeba czasami zadzierac naprawde wysoko glowe, zeby znalezc takie perelki




Tutaj w odcieniu sepii -jedna z uliczek niedaleko Rynku. Jak patrze na to zdjecie, przypomina mi sie dziecinstwo u babci na walbrzyskim podworku...



Panorama - budynki i targ przy ul. Józefczaka. Z prawej strony widac owalnie zakonczona kopule z wielkim zegarem. To wieza zegarowa "Sikoraka" - LO im Sikorskiego, jednej z najlepszych i nastarszych szkol w Bytomiu. Sam budynek Sikoraka jest rownie piekny i zabytkowy a mechanizm zegarowy nalezy do perelek dzialajacych do dzis.



cdn

[solangelica]

Slonce rozjasnia widok za oknem, odbija sie w zieleni lisci orzecha ciezko zstepujacych kaskada galezi w dol. Dostrzegam smugi kurzu i slady kropli deszczu na szkle. Trzeba koniecznie umyc szyby, mysle i popijam lyk goracej kawy.

Czarny kubek z kamionki odcina sie mocno na tle brazowego blatu. Stol nasz rodzinny, mebel - legenda z tysiacem wspomnien. Rozlane kakao, okruchy z setek kanapek robionych nieustajaco przez moja Arcycierpliwa Mame. Szklanki z herbata dla taty, miseczki z niedzielnym kisielem z owocami. Obiady celebrowane jak male swieta. Zmywanie blatu po wielkim malowaniu farbami, czy to jajek wielkanocnych czy laurek. Klotnie o "krolewski widelec" ktorym najlepiej jadlo sie mizerie... Tysiace godzin przesiedzianych z Mama, Tata, Babcia, Rodzenstwem, Przyjaciolmi i Znajomymi... Miliony slow, emocji, przezyc i wrazen. Zwierzen i opowiesci. Dobre chwile gdy dziecinstwo pracowalo pelna para przynoszac codziennie niespodzianki i radosc nowego poranka. Tamten trudny czas gdy na pogrzeb Babci Ani przyjechali Dziadkowie. Pamietam zarys postaci Dziadka na tle sciany i to uczucie przejmujcej pewnosci ze nigdy juz nic nie bedzie takie samo. Ze wszystko sie zmienia.

Wtedy skonczylo sie moje dziecinstwo.

I tylko ten stol stoi jak stal. Miejsce do ktorego moglam zawsze wrocic. Oprzec sie o jego brzeg, pochwycic reka, mocne drewno, stabilne oparcie. Chocbym byla w jak najdalszej podrozy, zawsze konczylam je przy stole.

Wracalam wielokrotnie, wrocilam i dzis.
Patrze na rozgrzebane pudla stojace pod sciana. Pusta sciana z ktorej usunieto meble. Gdzie bedzie ten stol, dokad go wstawia, mysle i lzy podchodza pod sam brzeg gardla. Nie chce plakac, nie moge - musze byc silna. Widze smutne oczy Mamy, z niemym pytaniem "dokad pojdziemy?" jak lejtmotiv kazdego slowa, zdania. Jakas taka bardziej zgarbiona, samotna ze swoja troska, smutna. Wspieranie rodzicow w doroslym wieku - tego w szkole nie ucza. Tego uczy zycie.

Jak dobrze ze najlepszym nauczycielem jest Milosc. Ona podpowiada ktory kierunek obrac, uczy wybaczac i przetrzymywac najtrudniejsze chwile. Jak dobrze ze mozna po prostu - Byc, blisko w smiechu i lzach.

Siegam po czarny kubek z kawa, juz ostygla. Laptop cicho szumi, zza okna dochodza dzwieki miasta, ulicy. Moje-niemoje miasto, moja-niemoja ulica. Patrze i zapamietuje kazdy szczegol, zabiore pod powiekami te obrazy i beda snic mi sie w nocy, gdy zaplacze w poduszke z tesknoty za Domem. Za zapachem kakao i drewna palonego w piecu. Za dotykiem blatu stolu przy ktorym zawsze kazdy moze usiasc, odpoczac, pomilczec, poplakac, napic sie herbaty.
Dom. Wszedzie tam gdzie bede, zabiore go ze soba. Daj Boze zebym umiala stworzyc taki sam Dom. Z innym stolem, ale z ta sama Miloscia...

[Erin]

Madziu


Jeśli nie głosowałyście jeszcze w sierpniowej ankiecie, bardzo proszę o głosy na moją znajomą z Sokółki - J.D.: viewtopic.php?f=1&t=131339

[Pasibrzucha]

Sol...

[solangelica]

..

Gotuje pierogi. Podobno te z Biedronki sa gorszej jakosci niz te z Lidla, postanowilam sprobowac i ja.
Przetestowalam Biedronkowe z miesem - i o dziwo nawet dosc zjadliwe. Strasznie zapychaja i powoduja ze czlowiek ruszyc sie z miejsca nie moze. Dzis kolej na ruskie, zobaczymy jak wypadna testy.

Koty poukladaly sie na pudelkach i pakunkach, wygladaja jak zywe ozdoby tego chaosu Felek stracil ze sterty teczki z moimi notatkami ze studiow i wylozyl sie na nich zadowolony z siebie. Fiona wybrala najwyzszy punkt orientacyjny i najwygodniejsze pudelko. W koncu Krolowa musi miec dobry widok na poddanych Fumik wyciagnal sie pod oknem na chlodnej podlodze, Pippi spi na winklu miedzy torbami.
A Glus... zakamuflowal sie w czarnej polce od komody. A poniewaz jest czarny widac tylko jego zoltawo-zielone polksiezycowate oczy. Normalnie Rademenes!!! Mam ochote zawolac do niego "Hathor!" i oddac poklon

Pies postanowil schlodzic swoje owlosione zacne cialo i wylozyl sie na srodku przedpokoju. A ze skutecznie zatarasowal ruch w obie strony to jakby nie jego zmartwienie. On powinien jezdizc na wszystkie manifestacje zwiazkow zawodowych - zamiast szlabanu, dac mu kosteczke do gryzienia i buch na asfalt, blokada gotowa

Dzieki za linka, glosowanie w tym miesiacu zaciete. Musze dobrze pomyslec nad tym wszystkim, przez ostatnie miesiace troche oderwalam sie od forumowej rzeczywistosci...

[mamaja4]

Wpisałam na FB,co odkupię

Nieśmiało dodam,że z gotowców Biedrony według mnie,to pizza jest dobra(ta "z kamiennego pieca") i jogurt "grecki" Tolonis?używam zamiast śmietany do mizerii.Z Lidla to mi ostatnio smakowały paluszki rybne i niby Fish &Chips mrożonka-frytki nietłuste i ryba nieśmiedząca.Lubię ryby,kiedy kto inny smaży,najlepiej nad morzem a to danie nie zanieczyściło naszego niewielkiego mieszkania odorem.