! Pomóżcie radą! Białaczka...

_namida_ pisze:Tez podziwiam. Slyszalam z wielu relacji, ze proste to nie jest.

To jest taki rodzaj mężczyźniańskiej umowy dżentelmeńskiej: pomagać sobie w trudnych męskich sytuacjach

Trzeba dać sobie radę, bo inaczej nijak...

Co prawda, wierci mi się myśl, co by było, gdyby z defekacją również był problem. Od wczoraj kotek się nie załatwiał (choć i nic nie jadł w godzinach 23-16.30). Zapytam jutro doktora.

PS. Obawiam się, że nie zniknę. Nie to żebym bardzo chciał zniknąć, ale, jak to się mówi, "o pokoju będziemy sobie mogli najwyżej pośnić"... W tej chwili cieszę się z zacisza przed decydującym starciem. Wszyscy staramy się cieszyć z życia.

Anji chyba omsknęło się "nie" :wink:

Taki piękny i mądry kotuch.

Nawiasem mówiąc, mnie nigdy nie udawało się wyciskać pęcherza :oops:

PumaIM pisze:Anji chyba omsknęło się "nie"

owszem, miało być "nie znikniesz"

juz poprawiłam
oczywiście chodziło mi o to, żebyś dalej pisał

przy okazji takie wątki pomagają też innym, bo różnie w życiu bywa

Porad dotyczących wyciskania pewnie mogłaby udzielić Ci jopop. Na wyciskaniu płynów i ciał stałych zęby zjadła (jeśli mogę się tak wyrazić

) Poszukaj wątku Uterusa.
:ok:

za Ciebie i Twojego kocurka :ok:

PumaIM pisze:Anji chyba omsknęło się "nie"

Taki piękny i mądry kotuch.

Nawiasem mówiąc, mnie nigdy nie udawało się wyciskać pęcherza

Hmm, zatem jestem gotów służyć radą, myślę, że nawet opis bez pokazu może w tym pomóc. Jeżeli ktoś potrzebuje - proszę pisać.

Heh, w kuwecie kotkowi nic nie wychodzi... mimo iż grzebie usilnie i podchodzi z różnych stron. Ale same usilne rozgrzebywanie żwiru to za mało, by się udało

piotr568 pisze:Porad dotyczących wyciskania pewnie mogłaby udzielić Ci jopop. Na wyciskaniu płynów i ciał stałych zęby zjadła (jeśli mogę się tak wyrazić ) Poszukaj wątku Uterusa.
za Ciebie i Twojego kocurka

dziękuję! Odczekam jeszcze trochę, bo muszę zrozumieć, w czym problem, no i zapytać lekarza.

Wawrzanin - ja tylko napiszę, że bardzo trzymam za Was kciuki. Tasio jest wspaniałym kotem, a doktor Jagielski wspaniałym lekarzem, więc mimo trudności musi być dobrze

I moja kotka Tosia mi się upomina, żeby Tasia ucałować w nosek :roll:

bo imię ma podobne

Ty jesteś i tak dość nieprawdopodobny facet :twisted:

Zwaliło ci się na głowę z pół tony wymieszanych kompletnie, związanych ze sobą lub nie informacji, a ty zamiast zgłupieć i paść bezwładnie, ogarniasz jakoś ten chaos pierwotny, wywlekasz z niego co najistotniejsze i robisz co trzeba, a w każdym razie starasz się, jakoś tak konkretnie

Szczerze podziwiam :ok:

PumaIM pisze:Ty jesteś i tak dość nieprawdopodobny facet Zwaliło ci się na głowę z pół tony wymieszanych kompletnie, związanych ze sobą lub nie informacji, a ty zamiast zgłupieć i paść bezwładnie, ogarniasz jakoś ten chaos pierwotny, wywlekasz z niego co najistotniejsze i robisz co trzeba, a w każdym razie starasz się, jakoś tak konkretnie Szczerze podziwiam

No muszę, bo ja tego kotka kiedyś przywiozłem, a przedtem odbyłem dramatyczną rozmowę telefoniczną i zastanowiłem się nad ogromem konsekwencji. A że działo się to pół roku temu, to te zobowiązania nie zdążyły mi wyparować.

Poza tym, w sytuacji, gdy druga istota tak bardzo cierpi, ale z drugiej strony tak bardzo do ciebie lgnie i chwyta każdy twój dotyk, to powiem szczerze, że mimo tego całego pozornego natłoku informacji zawsze pozostaje jej niedosyt. Może mniej pomocne są dla mnie nazwy leków - bo przecież to nie ja decyduję, jakie leki zaaplikować kotkowi. Ale bardzo pomocny jest opis Waszych zmagań z chorobami Waszych kotów - bo pokazuje, że cuda są możliwe i że nie należy sobie odpuszczać.

I bardzo bym nie chciał, by możliwa eutanazja służyła choć w najmniejszy sposób pozbyciu się moich własnych problemów, emocjonalnych czy finansowych. Bo czasem, gdy ktoś mówi o uśpieniu własnego pupila, zastanawiam się, na ile ta osoba ulżyła sobie pod przykryciem troski o zwierzę. Nie to żebym był cynikiem, ale czasem taka myśl przechodzi mi przez głowę, więc nie mogę o tym nie myśleć.

No i najważniejsze: nie pracuję od 8 do 19 z dwugodzinnym dojazdem w jedną stronę. Więc mogę przynajmniej tymczasowo podporządkować się "trybowi klinicznemu" kotka. Z drugiej strony, osoba, która miała nas wczoraj zawieźć na umówioną okazyjnie wizytę o 12, miała z tym ogromny problem. I to pokazuje, co by było, gdyby nie luz mojego zawodu. Więc dziś pojadę już sam.

No więc zaczęła się nasza terapia. Co prawda, wyników biopsji nie ma, ale doktor postanowił nie czekać, bo czasu jest niewiele.
Codziennie odwiedzamy klinikę. W odróżnieniu ode mnie, Tasio nienawidzi jej całym sercem. Jeszcze na podchodach zaczyna głośno domagać się wypuszczenia z klatki, bo już wie, co na niego czeka. Co prawda, po przyjściu do kliniki klatkę zaczynamy kochać jak własny dom, bo chroni przed psami, wyciskaniem i lewatywą. Tego kotek też nie znosi, bo to ingerencja w jego strefy intymne i nieposzanowanie jego męskości. No ale trzeba... Co prawda, w domu on też się stara załatwić, choć ze zmiennym powodzeniem. Raz coś wyjdzie, raz nie.
Lubi Tasio natomiast kroplówkę. To pozwala mu przez godzinę spać w ukochanej klatce i wcale nie boli.

Dostał wczoraj swój lek główny, czyli lomustynę (CCNU).

Czy ktoś miał do czynienia z tym lekiem? Jak koty to znoszą? Kiedy następuje widoczna reakcja, po ilu dniach? Wiem, że może wystąpić brak apetytu i inne przykre sprawy... ale póki co na apetyt narzekać nie możemy.

Jestem też ciekaw, jaki może mieć wpływ ten lek (lub jego wydzieliny) na zdrowego człowieka? Bo zalecono mi ograniczyć kontakt fizyczny z kotkiem lub przynajmniej myć za każdym razem ręce. Może ktoś ma jakąś wiedzę?

Miłego weekendu wszystkim.

co nowego słychać :?:

jak się czuje Tasio...

puszatek pisze:co nowego słychać
jak się czuje Tasio...

Na prośbę pana doktora nagrałem krótki filmik z Tasiem, gdzie widać m.in. jak on chodzi.
http://www.youtube.com/watch?v=SOrEPwvLuSw

Cóż mogę powiedzieć... W mojej opinii Tasio czuje się dobrze, czyli nic go nie boli, zżera wszystko dookoła, załatwia się sam, dba o siebie i prosi o pieszczoty.
Ale wyniki badań (krew i biopsja) ma bardzo złe. Za mało czerwonych krwinek, za mało białych, za mało płytek krwi. Być może, przyczyną tego jest białaczka, bo raczej ceenu jeszcze w pełni nie działa.

Doktor powiedział, że chłoniak zawsze się odnawia. Zatem nawet jeżeli ta obecna terapia lomustyną się powiedzie, po uodpornieniu się na nią guzów ona przestanie działać. W opinii doktora, pozostanie wówczas jeszcze tylko jedna terapia: osobny "płytkodziałający" lek na chłoniaka w śródpiersiu oraz równoległe naświetlenie rdzenia kręgowego. Niestety, jak doktor powiedział, w naszym przypadku możemy zyskać miesiące, nie lata.

Ale mój kotek o tym nie wie. On się cieszy i z tego, co ma teraz. Nie wychodzi już co prawda na dwór (chyba że razem ze mną na smyczy), ale w mieszkaniu też uwielbia przebywać.

aż serce boli :cry:

taki piękny, zadbany kot...bardzo Ci współczuję
niech dalej się cieszy z tego co ma...
a Ty kochaj go i rozpieszczaj z całych sił...

Bardzo, bardzo wam współczuję :cry:

Trudno mi to czytać, bo przechodziłam to wszystko... Cieszcie się każdym wspólnym dniem, każdą chwilą. Masz rację - on nie wie tego, co ty wiesz. To Tobie jest trudniej, niż jemu, dopóki czuje się dobrze.
Trzymajcie się mocno.

! Pomóżcie radą! Białaczka...

Kto przegląda forum