ROK PONIEWIERKI. Śnieżka ma swój wymarzony dom.

To mamy bardzo dobre wieści z obu domów. No, może oprócz rozbitego kontenerka :wink:

A Hajdi jest to spolszczona wersja imienia Heidi, ale nie zezowatego oposa :mrgreen:

, tylko bohaterki serialu dla młodzieży, takiej zawadiackiej dziewczynki mieszkającej w z dziadkiem w Alpach.
Nasza Hajdi też jest zawadiaką i na pewno byłoby jej do pyszczka w tyrolskim kapelusiku z piórkiem :ryk:

Zawadiaka to tak lekko

bardziej diabeł wcielony :twisted:

Dzisiaj, tak jak groziłam, spałam z Hajdi w pokoju. Pół nocy miałam nieprzespane bo mała cały, podkreślam cały, czas miauczy. Non stop. Od 24 do 5 rano, jak pierwsi domownicy wstają. I to wale nie cicho

Głównie siedzi na oknie i patrząc, miauczy, ale też spaceruje po pokoju i się drze

Próby z rękawiczką nie przechodzi

tzn, raz dziennie staram się sprawdzać czy może już wie, że jej nie zjem ale chyba nie przekonana jest i atakuje pazurami i, jak zwykle, cudownie wykrzywia pysio i syczy...
Natomiast próbę z psem przeszła doskonale. Nie przyuważyłam, że nie domknęłam drzwi w pokoju i Neko przyszedł na zwiady. Wsadził nos pod szafę i obwąchał Hajdi. Czekałam tylko na pacnięcie łapą a tu nic

Za to Neko zeżarł jej suchą karmę i jest szczęśliwy, że jego ukochana pani pozwala mu pod asystą wejść do pokoju

Hajdi pewnie tęskni za innymi kotami. Ale liczyć na to, że ktoś weżmie parkę nie można.
Z tego wniosek jeden, że nie miała żadnych szans na adopcje.
Z czasem się uspokoi i przestanie pyszczyć, a może nauczy sie być miła.

Śnieżka nadal "zalega" w kontenerku. Je przede wszystkim mokre, pije i korzysta z kuwety.
Mogę włożyć rękę do kontenerka, nie rzuca się, jest spokojna, głaskać nie próbowałąm.
Gdyby nie ubywające jedzenie i żwirek, wcale nie wiedziałabym, że mam kota. :wink:

Najważniejsze, że nie gryzie. Przekona się do ludzi.

Bardzo możliwe, że szykuje jej się domek.

kotika pisze:Bardzo możliwe, że szykuje jej się domek.

Śnieżce? Ach, ta biel!

A może też ktoś chce Hajdi? ;>
Bo póki co to wiecznie siedzi pod szafą i nawet zdjęcia do ogłoszeń nie miałabym jak zrobić... A jak dzisiaj spróbowałam ją dotknąć, oczywiście w rękawiczce, to wrzaski, syki, wystrzeliła jak z procy i szukała tylko miejsca gdzie się schować. Oj sajgon... :strach:

Po tym małym diable, jedno wiem na 100%, dzikich dużych kotków więcej nie :twisted:

Hajdi była u mnie dość długo,ale narazie udawało mi się ją pogłaskać tylko jak jadła.
Dawaj jej mniejsze porcje i częściej i też tak próbuj. miseczka zawsze w tym samym miejscu.
Poszukaj wątki o oswajaniu i poczytaj, tam jest sporo rad.

Jej nigdy nikt nie kochał, ona znała tylko poniewierką i strach, dlatego tak trudno jej zaufać.
Postaraj się ją chociaż polubić, będzie łatwiej, zobaczysz. :wink:

Ale ja ją bardzo lubię

Mimo tego, że ona mnie nie bardzo, że zamiast traktorka i barankowania mam syczenie

KatjaGda, Hajdi bardzo Cię lubi, karmisz ją, mówisz do niej łagodnie, martwisz się o nią. To jest po prostu dzikusek, ona wymaga duuuużo czasu i jeszcze więcej cierpliwości. Moja kotka mnie kocha, a czasem na mnie syknie albo przeciągnie pazurkiem. Doceniam, że się nie rzuca i nie gryzie, bo i to potrafi, jak jej ktoś nie podpasuje. Taki ma charakterek.

Oswajanie kotka to duże wyzwanie, trzeba się cieszyć z każdego malutkiego kroczku. Nie użarła, tylko uciekła - wspaniale. I próbuj się z nią bawić czymś na wędce, najlepiej piórkiem. Koty to straszliwie ciekawskie zwierzaki

Trzymam kciuki za jak najszybsze przełamanie lodów :ok:

I za Twoją wyrozumiałość :ok:

Czekamy z niecierpliwością na każde doniesienie z frontu oswajania

Morf mnie na pewno kocha :-)

i jest niesamowicie ze mną związany - ale gryzie, wrzeszczy i patrzy spode łba. Taka uroda :-)

https://picasaweb.google.com/1141153341 ... 37/Hajdi3# < Album Hajdulki

Ostatnie zdjęcie to budka w której pomieszkuje, jeśli nie siedzi za nią

Panna zwariowała na punkcie puszki almo nature z tuńczykiem. Daje jej to pod pysio na szerokiej linijce (nie śmiać się! ;D) i już odległość mojej ręki od niej wynosi 25 cm

Jutro dostanie puchę z kurczaczkiem.

I wcina jeszcze takie paszteciki-przysmaczki whiskasa. Jak jej podtykam to syczy, po czym zjada i czeka na kolejne. I tak w kółko

Hajduś lubi Nekusia

tzn. na nie syczy na niego

ale fajna panna! Jakie ma urocze uszy!

Śliczny Hajduczek. :1luvu:

A widzisz jak ona z fotki na fotkę bardziej wyluzowana jest.

Króciutko o Śnieżce. Nadal siedzi w kontenerku,ale do jedzenia wychodzi.
Lubi puszkową mokrą karmę. Jest bardzo brudna, ale umyła sobie korpus
i teraz głowa wygląda jak od innego kota. :lol:

Pogłaskałam ją jak jadła. Czasem języczek jej wypada, nie wiem dlaczego.
Może ktoś ją skrzywdził, bo nie wydaje mi się taka stara. Nie ma w niej agresji.
Jak była u ciebie, to jeszcze strach się nie wyciszył, no i pies raczej nie pomógł.

A ja mam niezłe wieści od Hajdi.
Po 1: Kazała Cię i Śnieżkę pozdrowić

Po2: Wczoraj wieczorem jadła kocie przysmaki z ręki :ok:

Po 3 : Szalała za wędką z pawim piórkiem, tak, że aż wskakiwała za nim na łóżko na którym siedziałam.

No i panna co raz więcej się bawi, wychodzi ze swoich kryjówek nawet jak jestem w pokoju. Poza pokój też chce wychodzić więc zostawiam jej drzwi otwarte w ciągu dnia- wczoraj doszła do połowy przedpokoju

Tylko mama się na mnie wkurza, że miał być kot a go nie ma

Jak prosiłam, żeby jakiegoś wziąć to warunek był taki, że ma siedzieć u mnie w pokoju. A jak kot jest, to chce go głaskać i chce żeby normalnie po mieszkaniu chodził

Ehh... Kobiety :mrgreen:

A kotki też jak się męczą to zaczynają ziać? :roll:

ROK PONIEWIERKI. Śnieżka ma swój wymarzony dom.

Kto przegląda forum