Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

JoasiaS pisze: Trzymać mi tu nadal porządnie kciuki za sarnę.
Niech się szybko wygrzebie i zmyka do lasu
Będzie to pewnie banalne zakończenie sztuki, ale my lubim sielanki

O!

Już można puścić kciuki. Sarenka poczuła się na tyle dobrze, że z samego rana wyrwała się na wolność, gdy właściciel gospodarstwa otworzył drzwi stajni, by nakarmić zwierzaki. Myślę, że da sobie radę. Podobno już bardzo brykała i podskubywaniem zaczepiała konie :lol:

. Gospodarstwo leży na uboczu wsi. Sarna polami pognała do lasu

Śmigaj mała, niech cię szczęście nie opuszcza :ok:

Biegnij maleńka z wiatrem w zawody! :ok:

niech się cieszy długo życiem :1luvu:

słodkie zakończenie uffff
niech bryka szczęśliwa :ok:

Rzadko się ostatnio odzywam, ale podczytuję ,podczytuję co jakiś czas :oops:

mięta pisze:Rzadko się ostatnio odzywam, ale podczytuję ,podczytuję co jakiś czas

Nie martw się, mięta, ja też :mrgreen:

Całą zimę przemykała gdzieś obok drukarni. Wydawała się płochliwa, więc przyjęłam do wiadomości, że żyje sobie w tej okolicy i już.

Dwa dni temu pojawiła się w w stanie rui śpiewającej w towarzystwie czterech mocno zainteresowanych nią kocurów :roll:

Pewnie wiosną mogłabym oglądać przez okno firmy cudne, łaciate kocięta, ale jakoś nie mam ochoty :twisted:

Wczoraj panna dała się zaprosić na michę i musnąć ręką. Dziś już uznała, że świetnie się znamy, bo po posiłku wywaliła brzuch do góry i dała popis miziastości :1luvu:

.

Miejscówka u Rustie czeka. Muszę się tylko zorganizować i zawieźć tam dziewczynkę. Być może mam już dla niej dom, choć to dopiero wyjdzie w praniu ;-)