Ryjek - 9 letni, głuchy BŁAGA o dom! SchroniskoŁódź

Ryjku masz być grzeczny bo domek na ciebie czeka

Dostałam takiego maila od pani myślącej o adopcji Ryjka. Proszę podpowiedźcie coś, czy tak naprawdę jest, że lepiej żeby niesłyszący pies miał drugiego psa? Czy takie otoczenie będzie dobre dla Ryjka? Nie mam doświadczenia z niesłyszącymi psami, ale wiem, że uczą się szybko komend...

Pani Justyno, przegadałam sprawę z koleżanką, która jest straszną
psiarą i partycypuje w różnego rodzaju pomocy psom bezdomnym,
schroniskowym, etc. i ona właśnie zasugerowała, że psy głuche lepiej,
by były z jeszcze innym pieskiem.
Ja wyprowadzam się do centrum miasta, do bloku, gdzie będę mieszkać na
Vptrze i nie będę miała warunków na trzymanie 2 psów, a nie wiemy jak
Ryjek poradzi sobie sam [jej zdaniem o wiele gorzej].
Bardzo chciałabym pomóc, naprawdę, pisząc te słowa serce mi się kroi
na miliony kawałków, ale chyba nie będę mogła Ryjka adoptować, bo boję
się, że w moich warunkach nie da sobie rady i przeżywał będzie jakiś
koszmarny stres związany z miastem, psami w parku, windą, etc. ;(
Jak wygląda to w Pani oczach i oczach wetki, która Ryjka zna? Nie chcę
mu zrobić krzywdy w żaden sposób, bo gdyby tak się miało stać, to
lepiej, by został u Was w miejscu, które już zna...

Jeśli chodzi na
smyczy, wiecie coś o jego zachowaniu w miejscach bardzo zatłoczonych,
publicznych, jeżeli radzi sobie sam i wykonuje jakieś polecenia -
dajcie mi znać. Chwycił mnie za serce naprawdę mocno.

To piękny
piesek i z tego, co piszecie bardzo wrażliwy. A jeśli Ryjek nadal stoi
na dworze, to może można mu zmienić kojec, może nie dogaduje się z
psami, z którymi mieszka?
Gdyby zdarzyło się tak, że nie będę mogła go adoptować realnie, to
postaram się poszukać kogoś, kto mógłby to zrobić lub [o ile jest taka
możliwość] adoptować wirtualnie.
Proszę nie brać mnie za osobę bezduszną lub o słomianym zapale, ja
naprawdę chętnie bym go przygarnęła, ale nie chciałabym, żeby się u
mnie męczył. Chcę podejść do sprawy odpowiedzialnie. W końcu to
decyzja na lata i oboje z tą decyzją musimy czuć się w porządku.

Nie znam się na piesach :wink:

ale wydaje mi się że piesek nie słyszący nie powinien bać się windy,głównie chodzi mi o hałas,w parku też powinien się odnaleźć bo w schronisku przebywa z innymi pieskami od towarzysza swojego mógłby uczyć się komend.... a świadomość i możliwość wtulenia się w ramiona swojej Pani dała by mu ogromne poczucie bezpieczeństwa.....tak sobie myślę....
Ryjku za domek dla Ciebie :ok:

Psy głuche mogą być i same, zwłaszcza, że Ryjka nie za bardzo lubią inne pieski. Samotność nie jest dla nich problemem - drugi pies jest potrzebny wtedy, kiedy chciałoby się takiego psa np spuszczać ze smyczy, to wtedy łatwiej byłoby mu zrozumieć, kiedy czas wracać - ale i bez drugiego psiaka one sobie świetnie z tym radzą, po pewnym czasie. Trzeba tylko je wyczulić na siebie - nauczyć (choćby i w domu), że np klepnięcie w udo to znak na przyjście. Pies to widzi i przychodzi.

Głuchy pies radzi sobie świetnie, psie towarzystwo jest wskazane jak dla każdego innego psa, ale nie konieczne, takie psy dobrze się czują również jako jedynaki.
Z głuchotą psa musi oswoić się tylko opiekun, kwestia wydawania poleceń, ja jeszcze przez jakiś czas po tym jak moja Mikunia straciła słuch wołałam ją i wydawałam polecenia głosem zamiast pokazywać ręką, ona stała i patrzyła na mnie z politowaniem

.
Głuchy pies sam pilnuje się opiekuna, co jakiś czas sprawdza czy opiekun jest w pobliżu i szuka kontaktu wzrokowego, jeśli chcemy go przywołać, gdy stoi tyłem wystarczy tupnąć kilka razy, jedyny problem, jaki mieliśmy to spacery w lecie, Miki jak zobaczyła zająca to biegła za nim jak zaczarowana i musiałam ją długo odwoływać, aby wróciła, dlatego gdy ogłuchła po lesie chodziła tylko na lonży nigdy luzem.
Ale Pani i tak nie będzie Ryjka puszczać luzem, muszą się do siebie przyzwyczaić i dobrze się wzajemnie poznać.
Pozytywne jest to, że głuchy pies niczego się nie boi i sylwester był do zniesienia, piesa nie siedziała wciśnięta w mysia dziurę.