A co u kotów?
Loluś - rośnie jak na drożdżach. I nadrabia czas choroby i niepełnosprawności. Skacze po szafkach, bawi się, jest pierwszy przy rzuconej piłeczce i przy misce z "mokrym". Będzie z niego duży kot, już "podwoił" rozmiary od czasu gdy trafił do mnie. Teraz nikt nie nazwałby go mikrokotkiem
Zaczyna też walkę o dominację z Beniem. Niestety. Już dwa razy mocno się pokotłowali, na szczęście do rozlewu krwi nie doszło.Tola natomiast dostała dość paskudnie po nosku, martwię się, że zostanie jej blizna. A szkoda, bo to taka śliczna kicia o słodkiej buzi. I szrama na nochalu
Może zarośnie futerkiem, oby. Nawet nie wiem, kto ją tak urządził, podejrzewam Benia lub Petunię.Szkoda mi jej, bo w przeciwieństwie do Lolka, niezbyt dobrze dogaduje się z pozostałymi kotami.
Malwinka dorasta, robi się coraz śmielsza i coraz bardziej kontaktowa. Dziś zaczepiała kolegę mojego syna
Cieszy mnie to, bo martwiłam się trochę, czy nie jest ona zbyt wycofana i za bardzo nastawiona na towarzystwo kotów (bardziej niż ludzi). Bawi się z Szejkerem, z Bertą, nawet z Petunią.Szejker - jest absolutnie niesamowity. Wielki pieszczoch, przytulak, miziak. Brany na ręce rozluźnia zupełnie mięśnie, zwisa jak szmaciana laleczka. Mrucząca na cały regulator.
Myślałam, że Benio jest najbardziej całuśnym kotem jakiego w życiu widziałam - ale nie znałam wtedy jeszcze Szejkera. Do tego ma on miękkuchne, puchate (choć krótkie) i delikatne futerko. Jest jak zabaweczka. Ale charrrrrakterek też ma, żaden kot nie może obok niego leżeć - gryzie bez pardonu. Lubi też zabawy siłowe z innymi kotami, a choć jest młodziutki (nawet zębów stałych jeszcze nie ma) to już jest "kawałem kota" i taką Bercię czy Malwinkę zwala z nóg i przydusza w ułamku sekundy.
Oj, mogłabym pisać bez końca...
Jaśmina miała jakiś niebiańsko dziwny dobry dzień chyba 
