Dwa kocie KARZEŁKI znalazły najlepsze na świecie DT :)

[vega013]

no właśnie, też chciałam o to zapytać... zdaję sobie sprawę z tego, że mogą wyjść jakieś wady genetyczne, ale nie przewiduję bo myślę, że większość poważniejszych już by się ujawniła na tym etapie rozwoju.
Ale być może o czymś jeszcze nie wiem...

a właśnie, jakbyście mieli w pamięci jakieś podobne przypadki na forum (w sensie karłowatości, czy wad spowodowanych chowem wsobnym to podsyłajcie linki, chętnie się doedukuję)

Czytam wątek (jestem na stronie 19), podziwiam fotki. Zapraszam na mój wątek, tam piszę o karłowatej Lili. Lili ma zdiagnozowaną przez prof. Lechowskiego karłowatość przysadkową. Wracam do czytania.

[Agn]

Niech jedzą cokolwiek, byle jadły.
Skoro nie mają kłopotów z dostępem do jedzenia [jakiegokolwiek, w końcu koty wolnożyjące też frykasów nie jedzą, a jakoś rosną], to znaczy, że jest problem z wchłanianiem i przyswajaniem.
Możesz mieszać im Whiskasa z recovery, będzie bardziej pożywne, dodawać do tego gotowanego mięsa i jakieś suplementy witaminowo-mineralne.
Obejrzałam sobie zdjęcia - kiedy były robione?
I ponawiam pytanie - wiek? waga?

Patrząc na kształt głowy burej koteczki, od razu widać, że coś jest nie tak, gdyby miała ok. 2 miesięcy, to można by się zastanawiać, ale jeśli ma powyżej 4 i waży w okolicach pół kilograma, to słabo to widzę.

Stan narządów wewn. można również ocenić na podstawie bad. USG.

[vega013]

Jesteśmy.
To tak: Maleńki dostał głupiego jasia, przed śmiercią jakimś tam sposobem udało się pobrać mu krew i wet zrobił badanie(jakieś) i okazało się, że coś tam w porządku i wirusówki nie miał. Jednak do lecznicy dowiozłam go w stanie prawie agonii.Całą drogę go wykręcało, biegł łapeczkami przednimi w powietrzu. Cały czas patrzył na mnie, ale nie płakał. Uznałam, że pomogę mu przejść na tamtą stronę [*].Zaraz przepiszę wyniki. Chciałam zrobić zdjęcie, ale nic nie widać.

Dokładnie takie same ataki trzykrotnie miała Lili. Za każdym razem myślałam, że to koniec. Potem była słabieńka, nie miała czucia w tylnej połowie ciałka i powoli wychodziła na prostą.

Edit: nawet nie "myślałam", a byłam pewna, że to już koniec.

[ina11]

Pierwsze zdjęcia na tym wątku były robione 11-go listopada
kotki mają ok. 6 mies. i na pewno ważą mniej niż 50 dkg.

[vega013]

u karzełków można się wszystkiego spodziewać... to tak jak u ludzi. Karły mają często wiele schorzeń.

Generalnie - karłowaty kot to tykająca bomba zegarowa. Chodzi jedynie o to, żeby ta bomba tykała jak najdłużej i nie wybuchała.

[vega013]

Ale nie róbmy już więcej zamieszania. Agn dobrze gada - słuchać jej trzeba

Dzięki, jasdor, ale wcale nie trzeba.

Trzeba, trzeba - wiedza i doświadczenie Agn są bezcenne

[SecretFire]

Dzien dobry Wam. Wiedza tak ogromna nie moge sluzyc, ale jestem i tez czekam, jak my wszyscy.

[Agn]

Pierwsze zdjęcia na tym wątku były robione 11-go listopada
kotki mają ok. 6 mies. i na pewno ważą mniej niż 50 dkg.

Bardzo niedobrze.
Ktokolwiek daje im dom musi mieć świadomość, że właściwie co najwyżej kilka tygodni im zostało.
Nie dacie im `długiego, szczęśliwego życia` - dajcie im choć jak najlepszą opiekę na ten krótki czas, jaki im pozostał. Nie sądzę, żeby nawet najlepsza diagnostyka cokolwiek tu zmieniła.

[vega013]

Pierwsze zdjęcia na tym wątku były robione 11-go listopada
kotki mają ok. 6 mies. i na pewno ważą mniej niż 50 dkg.

Bardzo niedobrze.
Ktokolwiek daje im dom musi mieć świadomość, że właściwie co najwyżej kilka tygodni im zostało.
Nie dacie im 'długiego, szczęśliwego życia' - dajcie im choć jak najlepszą opiekę na ten krótki czas, jaki im pozostał. Nie sądzę, żeby nawet najlepsza diagnostyka cokolwiek tu zmieniła.

Niekoniecznie kilka tygodni. Lili żyje już 3 lata. W dodatku, od kiedy ustawiono jej leki, czuje się bardzo dobrze. Kiedy pojawiła się u nas, miała ponad rok i ważyła 800 g.

[jasdor]

To może chociaż ktoś by im zafundował królewskie życia na czas, który im pozostał Ze świadomością najgorszego. Czasami natura też lubi figle płatać i może okazać się , że postawi maluszki .

[Agn]

Pierwsze zdjęcia na tym wątku były robione 11-go listopada
kotki mają ok. 6 mies. i na pewno ważą mniej niż 50 dkg.

Bardzo niedobrze.
Ktokolwiek daje im dom musi mieć świadomość, że właściwie co najwyżej kilka tygodni im zostało.
Nie dacie im `długiego, szczęśliwego życia` - dajcie im choć jak najlepszą opiekę na ten krótki czas, jaki im pozostał. Nie sądzę, żeby nawet najlepsza diagnostyka cokolwiek tu zmieniła.

Niekoniecznie kilka tygodni. Lili żyje już 3 lata. W dodatku, od kiedy ustawiono jej leki, czuje się bardzo dobrze.

Lili waży powyżej kilograma i nie ma tak trudnego `startu` - pamiętaj, że one nie są z hodowli.

[vega013]

Bardzo niedobrze.
Ktokolwiek daje im dom musi mieć świadomość, że właściwie co najwyżej kilka tygodni im zostało.
Nie dacie im 'długiego, szczęśliwego życia' - dajcie im choć jak najlepszą opiekę na ten krótki czas, jaki im pozostał. Nie sądzę, żeby nawet najlepsza diagnostyka cokolwiek tu zmieniła.

Niekoniecznie kilka tygodni. Lili żyje już 3 lata. W dodatku, od kiedy ustawiono jej leki, czuje się bardzo dobrze.

Lili waży powyżej kilograma i nie ma tak trudnego 'startu' - pamiętaj, że one nie są z hodowli.

Dodałam, że kiedy Lili pojawiła się u nas, miała ponad rok i ważyła 800 g. W ciągu pół roku doszła do 1,5 kg. Nie urosła wzwyż, natomiast nabrała ciałka. W zasadzie nie wiadomo, gdzie te gramy się podziały, ale waga nie kłamie. Miała nigdy nie osiągnąć dojrzałości płciowej. Teraz ma prawie 3 lata i niedawno dostała pierwszą rujkę - delikatną, ale rujkę. Po rujce bardzo utyła - jest malutka i okrąglutka, waży 1,9 kg. Wielkością przypomina niespełna 3-miesięcznego bardzo grubaśnego kociaka.

Myślę, że wady genetyczne, niezależnie od tego, czy wygenerowane w hodowli, czy w piwnicy, mają te same objawy i skutki.

[Erin]

Agn, chyba trochę przesadzasz - Lesiowi u Izabeli z Gdyni też nie wróżono długiego życia.
Stan maluszków jest poważny, to fakt, ale nie wpadajmy w skrajny pesymizm.

[Agn]

Agn, chyba trochę przesadzasz - Lesiowi u Izabeli z Gdyni też nie wróżono długiego życia.
Stan maluszków jest poważny, to fakt, ale nie wpadajmy w skrajny pesymizm.

Spoko.

Edit.
Może dlatego tak piszę, że Aru, która odeszła u mnie wczoraj wcale nie wyglądała na kociaka z zaburzeniami. Gdyby wyglądała - nie wysterylizowałabym jej. Dopiero teraz z perspektywy diagnozy, jaką otrzymała we wtorek i z perspektywy jej śmierci, oceniam pewne symptomy jako niepokojące.
I trochę sceptycznej podchodzę do kwestii tego, że jak się wszystko świetnie zdiagnozuje, to wszystko będzie do naprawienia.
Nakreśliłam tylko jedną z hipotetycznych dróg, jaką to się może potoczyć [jeden kociak już nie żyje], dla mnie - wysoce prawdopodobną. I uważam, że przyszły opiekun kociąt musi zdawać sobie z tego sprawę.

[Agn]

To może chociaż ktoś by im zafundował królewskie życia na czas, który im pozostał Ze świadomością najgorszego. Czasami natura też lubi figle płatać i może okazać się , że postawi maluszki .

Oczywiście, że tak.