Chester & Roman - pożegnanie Czesia

No ja już widzę, jak te straszne potffory rozdajesz

.
Musicie teraz swoje wzajemnie odcieszyć.

megan72 pisze:No ja już widzę, jak te straszne potffory rozdajesz .

Ale nadmiar upierdliwego ugniatania mogę sprezentować.
Komu wiaderko kociego udeptu? :mrgreen:

Dziś miałam pobudkę stereo – w każdym uchu mokry, mruczący nos.
Coś niesamowitego :lol:

Że homos sapiensus wszystko zniesie (albo sobie jakoś poradzi) – wiadomo.
Ale w te nieziemskie upały futrzaków mi żal przeokrutnie.
Takoż maraszek knucie rozpoczął.
Krok 1
Hmmm, a może by tak uszki zmoczyć? Sprzeciwu nie spotkałam ŻADNEGO

. Nawet u Romucha :!:

Ale to rozwiązanie czasowe (gdy w domu człek przebywa).
A co z futrami w czas mej nieobecności ??? Dzięki różnym inspiracjom odkryłam
Krok 2
Żelowe wkłady do toreb termoizolacyjnych :!:

Takie, co to się w zamrażalniku trzyma i wyjmuje w razie potrzeby.
Potrzeba była.
Wyjęłam.
Owinęłam w kocyki.
Ułożyłam na podłodze.
Obeznałam koty, co to zacz.
Bez większej nadziei oddaliłam się na chwilę.

A po 5 minutach zachwycone kocopysze zalegiwały na wkładach chłodzących :!:

I już więcej nie musiałam zachęcać ani pokazywać

Co więcej – w poniedz., gdy dzień był chłodniejszy – wkładów nie zapodałam.
No tak... Po powrocie do domu zastałam dwa ogromniaste fochy, zalegujące na dywanikach zgoła nie klimatyzowanych „a gdzie jest to, co chłodek daje?” Nie pozostało mi nic innego, jak karnie potuptać do zamrażarki...

Sprawdzone – polecam!!!

Dobre!
Aż chyba poszukam takowych wkładów z następną falą ciepełka.

megan72 pisze:Dobre!
Aż chyba poszukam takowych wkładów z następną falą ciepełka.

Swego czasu widywałam je w supermarketach, tam gdzie wystawiają towary sezonowe - pojemniki termoizolacyjne, a koło nich wkłady właśnie.

Oto dowody:
tak wygląda Kocia Klimatyzacja Podłogowa :mrgreen:

Czasem okupowana jest hurtowo, choć każda futrość ma swoją. Ale chłodzić się kupą znacznie raźniej

hmmm
genialne :!:

Jeszcze gwoli uzupełnienia: jako, że mam parkiet, podkładam pod kocyki coś nieprzemakalnego (w miarę roztapiania wkłady zaczynają się „pocić” i mogą zawilgocić podłogę).

Kuracja idzie dobrze, widzę poprawę, więc mogę to już spokojnie napisać:
Romuś ma odoskrzelowe zapalenie płuc :!:

Zaczynało się niewinnie. Jeszcze na początku roku zwróciłam uwagę, że chyba ma problem z wyrzyganiem kłaczka (kaszel odebrałam jako próbę wymiotów. Niestety, wymiotuje zawsze wtedy, gdy jestem poza domem, więc nie wiem, jak to u niego wygląda). Zgłaszałam to wetce. Z początku bez reakcji. Potem padło podejrzenie, że to alergiczne. Owszem, Romanek jest wrażliwcem, więc i ja uznałam to za dobry trop. Dostał Clemastinum. Przyznaję, nie stosowałam się restrykcyjnie do zaleceń stosowania. Chciałam po swojemu, krok po kroczku sprawdzić, na jakim jesteśmy etapie. Aż któregoś dnia (w poniedziałek) odniosłam wrażenie, że Romuś płytko oddycha. Obserwowałam go i wrażenie się potęgowało. W środku nocy o północy w panice zawinęłam się do pobliskiej całodobowej przychodni. Opowiedziałam (chyba piekielnie chaotycznie) całą historię, a że była możliwość zrobienia RTG – zgodziłam się. No i dyżurnej pani wet coś się w płucach nie spodobało. Kocina dostała antybiotyki w zastrzykach oraz kurację. Oczywiście następnego dnia chciałam się przekonsultować z moją panią wet, ale jej nie było. I tak pognałam do lecznicy – przyjmowala pani wet, która też zna moje futrości. No i „po pierwsze primo” okazało się, że RTG jest do bani. Więc kurcgalopkiem do pobliskiej lecznicy na prześwietlenie. Wracamy. (Tylko dodam, że byłam z dwoma chłopakami – mieli badania krwi.). „Po drugie primo” – na nowym RTG wetka dopatrzyła się zajętego płuca. Osłuchowo też to wyszło. Podtrzymała kurację wetki z całodobowej lecznicy, nawet ją przedłużając do dwóch tygodni.
Teraz mija pierwszy tydzień kuracji. Od chwili zaaplikowania antybiotyku nie słyszałam, żeby Romuś kaszlał. Rozczulił mnie absolutnie trzy dni temu – w pewnym momencie odsunął się od strzykawki, którą aplikuję leki, obwąchał ją starannie, a potem zaczął oblizywać. Większość leku ze strzykawki została dobrowolnie pochłonięta! Kocina wyczuła, że to jej pomaga. I teraz jest tak cały czas – pierwszy strzyk do pysia, a potem ochocze chłeptanko

Rany, odżyłam. Miałam strasznego doła.
No i oczywiście teraz Romuś ma być traktowany jak pączek w maśle – szlaban na balkon, żadnego wietrzenia, rozszczelniania okien itede. Dzielnie się wszyscy męczymy w ciepełku.

P.S. Wyniki badań krwi chłopaki mają świetne. Romuch też. (Tylko trochę podniesione leukocyty).

A to się choróbsko przyplątało

Mnóstwo zdrowia życzę

Dzięki Słoneczko

Forumowe życzenia zdrowia zawsze są czarodziejskie.

Właśnie przekroczyliśmy półmetek leczenia. Romunia czeka jeszcze tydzień na dwóch antybiotykach.
Chyba zaczynam popadać w paranoję - bez końca przyglądam się, jak on oddycha, czy nie za płytko. Miewam ataki paniki i już prawie stoję w blokach startowych do weta, ale w końcu dochodzę do wniosku, że jest w normie.
Będzie dobrze... Musi być!

Będzie dobrze!!!
Devon kaszle od 5 lat... i źle wygląda?

po dwóch tyg. leczenia 2-ma antybiotykami wyniki RTg były bez zmian (prawie - oskrzela dużo lepsze, ale w płucach niedobrze)

I od razu odżyła możliwość nowotworu płuc...(w moim umyśle, rzecz jasna...)
Biedna Romula.
Zmiana antybiotyku na skuteczniejszy (co od początku podkreślała moja Pani Wet) odbiła się na Romuńku.
Strasznie osowiały jest... Rozwolnienie ma...
Zaczął się chować w najodleglejsze zakamarki - znaczy, naprawdę źle się czuje...
Ech... moja mrunia...
A Czecho parę już razy się skichał - i tak się zastanawiam, czy i jemu coś się nie udzieliło..
Źle się czuję psychicznie...
Echhhh...

dzwonię pocieszyć

Chester & Roman - pożegnanie Czesia

Kto przegląda forum