Dulencjowo. Wątek do zamknięcia

hanelka pisze:Nie wiń siebie, Dulencjo! Nie ma w tym żadnej Twojej winy!

Dokładnie!

Na dodatek wszyscy cieszymy się, że Gabi ma Ciebie! Biedactwo potrzebuje czasu...

tamiss pisze:
hanelka pisze:Nie wiń siebie, Dulencjo! Nie ma w tym żadnej Twojej winy!

Dokładnie!

Na dodatek wszyscy cieszymy się, że Gabi ma Ciebie! Biedactwo potrzebuje czasu...

się pod przedmówczyniami podpiszę , dobrze się stało Dulencja że kicia wróciła do Ciebie nie na ulicę czy do schroniska...

hanelka pisze:Nie wiń siebie, Dulencjo! Nie ma w tym żadnej Twojej winy!

Jest. Zlekceważyłam swoją intuicję, starałam się zagłuszyć i zasłonić czerwoną lampkę w głowie.
Ja wiem, że Ci ludzie Koty kochali, że rozstanie było dla nich ciężkie, że decyzja nie była łatwa...

Jednak jak widzę Gabi, kolejny raz w kanapie, kolejny raz wiejącą na oślep, przerażoną, zagubioną...
Ona mnie poznała, ale nie rozumie dlaczego zabrałam ją z domu

Bo to ja ją złapałam, z pomocą Anetki, zapakowałam do skkiperka...
Pani tak płakała, że nie była w stanie odsunąć kanapy, za którą Gabi się skryła, Pan zresztą też...

Dulencja pisze:
hanelka pisze:Nie wiń siebie, Dulencjo! Nie ma w tym żadnej Twojej winy!

Jest. Zlekceważyłam swoją intuicję, starałam się zagłuszyć i zasłonić czerwoną lampkę w głowie.
Ja wiem, że Ci ludzie Koty kochali, że rozstanie było dla nich ciężkie, że decyzja nie była łatwa...

Jednak jak widzę Gabi, kolejny raz w kanapie, kolejny raz wiejącą na oślep, przerażoną, zagubioną...
Ona mnie poznała, ale nie rozumie dlaczego zabrałam ją z domu Bo to ja ją złapałam, z pomocą Anetki, zapakowałam do skkiperka...
Pani tak płakała, że nie była w stanie odsunąć kanapy, za którą Gabi się skryła, Pan zresztą też...

Nagle tacy wrażliwi się zrobili?? :roll:

kiche_wilczyca pisze:
Dulencja pisze:
hanelka pisze:Nie wiń siebie, Dulencjo! Nie ma w tym żadnej Twojej winy!

Jest. Zlekceważyłam swoją intuicję, starałam się zagłuszyć i zasłonić czerwoną lampkę w głowie.
Ja wiem, że Ci ludzie Koty kochali, że rozstanie było dla nich ciężkie, że decyzja nie była łatwa...

Jednak jak widzę Gabi, kolejny raz w kanapie, kolejny raz wiejącą na oślep, przerażoną, zagubioną...
Ona mnie poznała, ale nie rozumie dlaczego zabrałam ją z domu Bo to ja ją złapałam, z pomocą Anetki, zapakowałam do skkiperka...
Pani tak płakała, że nie była w stanie odsunąć kanapy, za którą Gabi się skryła, Pan zresztą też...

Nagle tacy wrażliwi się zrobili??

Nie. Myślę, że oni kochają te koty, ale na swój sposób. Że chcą wygodnego życia, ale pojawiły się problemy i to ich przerosło.

mimo wszystko jest mi ich żal...... ale inaczej mogli to rozegrać, postarać się bardziej....
biedne, biedne koty.....

a jak Bubu?

Też nieciekawie

Chce do domu.

biedna Gabi... co ona musi sobie myśleć? Bubu pewnie też podobnie

Nie. Myślę, że oni kochają te koty, ale na swój sposób. Że chcą wygodnego życia, ale pojawiły się problemy i to ich przerosło.

ciekawe, co się stanie jak dziecko stanie się niesfornym nastolatkiem... też ich przerośnie? przecież te koty też żyją, też czują, a o ile mniej rozumieją... a macha się nimi w prawo i w lewo, raz tak, raz inaczej, raz z domu, za chwilę z powrotem, po to tylko, żeby po jakimś czasie znów je wystawić za drzwi

Georg-inia pisze::( biedna Gabi... co ona musi sobie myśleć? Bubu pewnie też podobnie

Nie. Myślę, że oni kochają te koty, ale na swój sposób. Że chcą wygodnego życia, ale pojawiły się problemy i to ich przerosło.

ciekawe, co się stanie jak dziecko stanie się niesfornym nastolatkiem... też ich przerośnie? przecież te koty też żyją, też czują, a o ile mniej rozumieją... a macha się nimi w prawo i w lewo, raz tak, raz inaczej, raz z domu, za chwilę z powrotem, po to tylko, żeby po jakimś czasie znów je wystawić za drzwi :(

Dlatego mam do siebie żal, że na to pozwoliłam
Wiedziałam, czułam...Zagłuszyłam.. :evil:

Gabi nadal w kanapie... Prycha na mnie, pędzi na oślep, byle by dalej.... Ode mnie...Od całego świata..
Kot, który gadał do mnie cały czas, który sam się "nosił" na rękach...

Znowu tak będzie, Madziu zobaczysz. Teraz ma do Ciebie żal, ale znowu Cię pokocha........

TO NIE TWOJA WINA! Założę się, że każdy oddając kota nawet do najlepszego domu ma gdzieś w głowie malutką wątpliwość - czy się uda, czy wszystko będzie ok. A jak nie wyjdzie to przypominają się te obawy...

Musimy wszyscy wyciągnąć z tego naukę, że jak ktoś raz oddał kota to zrobi to po raz kolejny. Dobrze, że chociaż mieli odwagę oddać do DT, a nie stchórzyli i oddali np. do schronu, żeby nie świecić oczami, brrrr....

U Ciebie Gabi szybko się uspokoi, tego jestem pewna :ok:

Babett_B pisze:TO NIE TWOJA WINA! Założę się, że każdy oddając kota nawet do najlepszego domu ma gdzieś w głowie malutką wątpliwość - czy się uda, czy wszystko będzie ok. A jak nie wyjdzie to przypominają się te obawy...

Musimy wszyscy wyciągnąć z tego naukę, że jak ktoś raz oddał kota to zrobi to po raz kolejny. Dobrze, że chociaż mieli odwagę oddać do DT, a nie stchórzyli i oddali np. do schronu, żeby nie świecić oczami, brrrr....

U Ciebie Gabi szybko się uspokoi, tego jestem pewna

Nie jestem zwolenniczką drugiej szansy. Ludzie przesuwają granicę, wiem, że jak ktoś zrobi coś raz pierwszy, zrobi to kolejny i posunie się o krok dalej.. Poznałam na własnej skórze. Cały czas lampka się paliła... I tak jak powiedziałam, WIEDZIAŁAM, że Gabusia wróci...
Przegadałam z Duszkiem tyle minutek na ten temat.

Nie Ty jedna uwierzyłaś, że są wyjątki. Okazuje się, że z pewnością są...gdzieś... Mamy wszyscy nauczkę. Masz rację, że ludzie po przekroczeniu granicy dużo łatwiej zrobią to po raz kolejny. I nie mówię tylko o oddawaniu zwierząt.
Szkoda, że koty ucierpiały, ale na szczęście jest to tylko strach (wiem, wiem, tylko i aż) i lekka dezorientacja. Są pod dobrą opieką

Gabi dojdzie do siebie, uspokoi się.
Wg mnie, to oni powinny złapać koty, nie Wy

Nie zdzierżyli, schowali głowy w piasek. Czy oni sobie zdają sprawę z tego, co te koty czują??

Magda, nie roztrząsaj teraz czy to Twoja wina czy nie (jak wszyscy uważam, że nie Twoja) - to nie ma najmniejszego znaczenia teraz. Najważniejsze, żeby Gabi postawić na łapki.

To ich wina, nie Twoja.......

Chcieli, złapali i zapakowali Bubusia... Gabi łapali, się schowała... I jakoś tak do mnie podeszła... Ja ją cap, a ona, że nie chce... Anetka pomogła i Gabusia w skipperku.

Tak naprawdę chciałam uciec stamtąd jak najszybciej, nie widzieć, nie myśleć, nie czuć...

Dulencjowo. Wątek do zamknięcia

Kto przegląda forum