Polinda już u Felisaquatici z Piksą i Nocusiem

Do nas parę lat temu przyleciał taki stwór na balkon.
Właściwie lepszym słowem byłoby ,,przyszedł",
bo ja widziałam już tylko wędrówkę papugi po balustradzie.

Niestety, Parszywek nie zżył się z gościem.
Wył pod drzwiami zamkniętego pokoju, potem się na nie rzucał.
Zawodził tak przeraźliwie, że poszukiwania domu dla papugi
odbyły się w ekspresowym tempie.
I tak papug (bo to on był) zamieszkał w domu z pieskiem,
któremu jego istnienie nie kojarzyło się z drugim daniem.

...a może Parszywek NAPRAWDĘ chciał się zaprzyjaźnić?...
:ryk:

Może, ale w dziwny sposób to wyrażał.
Jakoś nie zrozumieliśmy. :wink:

a bo Parszywek miał ochotę zapoznać się z papugiem przy jedzeniu :wink:

mhm, pewnikiem przy jedzeniu samego papuga

a propos jedzenia, to moje Stado właśnie spożyło kolację - dziś Personel zaserwował Jaśnie Państwu gotowanego kurczaka z warzywami, zmieszanego z gourmet gold i odrobiną winstona "koktail krewetkowy".
Menu spotkało się z aplauzem i zaakceptowaniem. Obecnie czyszczone są ryjki i łapki - całe szczęście, że TEGO Personel nie musi osobiście wylizywać!...

zastanawiająco przedstawiają się relacje Piksuni i Pandy: przy szykowaniu jedzenia Dziewczyny potrafią siąść koło siebie dupka w dupkę, obwąchują się nawzajem ("pokaż, jadłaś już?... no ja też jeszcze nie..."), ogony w górze, lekko zagięte w przód, więc zero negatywnych emocji. A potem po jedzeniu Pola skrada się przez kuchnię na czubkach palców, bo spod stołu wyskakuje Futrzana Masakra Piłą Piksuniową

i bądź tu człowieku, a także Kocie, mądry....

fiuuuu
nooooo, stołówkę mają rewelacyjną
dobrze, że Pola ma więcej ruchu bo jak nic przytyłaby jeszcze bardziej
a dziewczyny potencjalna przyjaźń muszą od czegoś zacząć, konwersacje przed jedzeniem .... czemu nie

dziś będzie kącik autopromocyjny

z Panną Najważniejszą:

z Panem Nockiem, czyli z Ponockiem:

i z Gospodynią Programu

, czyli z Pandą - proszę zwrócić uwagę na szyk i klasę tych złożonych razem łapinek

nareszcie słońce, ciepło i stabilna pogoda!! jakże życzyłabym tego wszystkim, jak Polska długa i szeroka... :-/
wywaliłam się dziś pępkiem do góry w ogródku i uskuteczniłam pierwsze opalanie. Jakoś mi było dziwnie na myśl, że tutaj taki spokój, ptaki śpiewają, sąsiady trawę koszą, żaby kumkają, a gdzieś tam w kraju ludzie potracili wszystko i nadal walczą z żywiołem... jakie względne i kruche są kwestie takie, jak spokój i bezpieczeństwo w zetknięciu z potęgą Natury...
a propos pępka. Jedna z nauczycielek na wycieczce sprzedała mi fascynującą informację nt choroby lokomocyjnej, gdy jedno z dzieci rozstało się za moimi plecami ze śniadaniem: otóż podobno przy okazji jakiejś innej, dłuższej wycieczki, sposób na rzygulce był następujący: zaklejało się delikwentowi... pępek plastrem i to kładło definitywnie kres pawiowaniu!.. Zdębiałam i wypuściłam listki na takie dictum - nie wiem, czy tu chodzi o zamknięcie jednego z czakramów i zatrzymanie energii, czy inszą inszość, niemniej - warto przetestować. Na szczęście nie sprawdzę tego empirycznie, bo nie mam tej nieprzyjemnej dolegliwości..

Bardzo ciekawa forma autopromocji. :ok:

Człowiek ozdobiony kotem :1luvu:

Życzę innym równie udanej i spokojnej biżuterii.

zdjęcia obejrzałam z baaaardzo duża przyjemnością :1luvu:

proszę o więcej autopromocji

z rozmów wiem, że Nocek to jest cud a nie kot i dodatkowo dobrze wpływa na linię Poli :twisted:

moi znajomi twierdzą (patrząc na zdjęcie z Nocusiem), że "jakiś wielki ten Kot" - ? jak dla mnie, to Nocuś jest średni, Pola przecież sporo większa od niego..
jak Wy go oceniacie po zdjęciach? wiem, że to tak naprawdę nie oddaje realnej wielkości, poza tym tylko Mila go widziała na żywca, ale jakie jest Wasze zdanie?