Kotomania-czyli ja i moje 4 ogony

[Myszolandia]

Inga,ja wakacje na wsi mam już niestety dawno za sobą -Dziadkowie nie żyją a mieszkali na takiej malutkiej wioseczce,że nawet sklepiku nie było,ale zawsze z wakacji wracałam pieknie opalona,bo zawsze pomagałam Dziadkom w polu,a przy pracy nawet nie czułam,że sie opalam.Zwłaszcza przy grabieniu siana-no i jeszcze ten upojny zapach.....

Zobaczymy te zmiany na forum-mam nadzieję,że będzie wreszcie spokój!

Noo,sianko ma super zapaszek.Ja wychowana byłam na sianku,żniwach,wykopkach (tego akurat nie lubiłam).I żniw tez nie za bardzo.Teraz są kombajny,snopowiązałki i te inne.My jak z babcią zasuwałyśmy, (babcia od małości prawie,jak zaczełam chodzić do szkoły nauczyła mnie robić snopki ) to we dwie tylko .Ona całe żyto kosiła ręcznie kosą a ja za nią snopki robiłam.Brrrr ile tych ości z kłosów później na sobie miałam brrrr.A sianko było super.A jak sprzątaliśmy z pola to oczywiście ja na wóz,na samą górę musiałam wleźć,a jak

[milenap]

Wakacje w ogóle najpiękniejsze są takie w ciszy, bez tłumów, dopiero wtedy można odpocząc naprawde. Tego mi czasem brakuje, takiej troche izolacji na jakiś czas oczywiscie

Kasiu, a jak tam koteczki? Jak łapka Ptysia? a Pyniusia się już wyciszyła z siuśkaniem?

[kropkaXL]

Ale przeżyłam horror!!!!!
Wczoraj o 14 siostra zabrała mnie nad jezioro i nocowałam tam,ale o 5.20 zadzwonił telefon-numer nieznany-odebrałam półprzytomna-a to mój sąsiad zadzwonił,że któryś z kotów na balkonie strasznie miauczy!!!
Pełna najczarniejszych myśli obudziłam siostrę i pojechałyśmy ,okazało się,że przypadkowo zamknęłam Pyniusie na balkonie-spała w wiklinowej budce,więc jej nie widziałam.Ok północy zaczęła miauczeć i szamotac się na balkonie,a że jest głucha,miauczy strasznie głośno.Bałam się,że to Ptyś,że zaczepił się kołnierzem o siatkę i dlatego tak płacze!
Pyniusia od razu pobiegła do miski ,pojadła,a teraz śpi-biedna,ale musiała się bać!-całe szczęście,że noc była ciepła!
Milenko-łapka Ptysia już byłaby zagojona,ale co jakiś czas zdejmował sobie kołnierz i znów ją lizał-na szczęście nie do krwi.Teraz założyłam mu coś w rodzaju puszorka-za przednimi łapkami założyłam szeroki pasek,który połączyłam z obróżką do której przyczepiony jest kołnierz,do połączenia użyłam ramiączka od stanika,bo się fajnie nadciąga i kot ma większą swobodę ruchów.Raz dziennie zdejmuję to całe ustrojstwo,żeby kocina mogła się umyć,i potem spowrotem zakładam.
Pyniusia rzadziej,ale mimo wszystko jeszcze czasem siknie,ale nie ma porównania z tym,co się działo,jak była Maszka!!

[MarciaMuuu]

Bidula , ale się musiała wystraszyć.
Miły sąsiad.

[kropkaXL]

Ten sąsiad Marciu,to starszy pan,który mi pomaga przy bezdomniaczkach-ja kupuje karmę,a on karmi-ma dużo czasu,od dawna jest na emeryturze i od czasu jak złapałam kociątko ze złamaną łapką(niestety zadawniony uraz-łapka jest zgieta),a on z żoną je przygarnął-zmienił się jego stosunek do kotów-pokochał je i martwi się o nie!,a przedtem rzucał w nie ziemniakami z balkonu,bo mu wchodziły do ogródka i grzebały na grządkach.
Punkt widzenia jest jak zwykle zależny od miejsca siedzenia

[MarciaMuuu]

Czyli czasami da się człowieka zreformować

[jerzykowka]

Ojej, Kasiulu- co za "przygoda".
Historia metamorfozy sasiada taka budujaca, kolejny pozytywnie zarazony dzieki Tobie
Przesylam specjalne gorace caluski dla Pyniusi i cmok w łapenke Ptysia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Usciski dla calej Waszej Kochanej Gromadki!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[kropkaXL]

Ech,żeby tak wszystkich dało się reformować
Marmurki-moje pierwsze tymczasiki,tez udało się złapać dzięki Panu Jurkowi-złapał je podbierakiem,gdyby nie on-kocieta by marzły na mrozie-co prawda zrobiłam im fajną budkę,cieplutką ,z której od razu umiały korzystać,ale miały koci katar,więc mimo podawania leków i soku z aloesu,marne były efekty-dopiero w pralni,w cieple zaczęło się szybko poprawiać!

[zabers]

To może ja tak spróbuję zrobić z moją mamą. Ziemniakami, co prawda, nie rzuca, ale za kotami (delikatnie mówiąc) nie przepada. Zmieniła trochę zdanie od kiedy u nas są stwory, ale to zmiana, że tak powiem, kosmetyczna. Pyta co tam słychać u futer, ale tak w ogóle to ... z daleka. Żadnych "kontaktów interpersonalnych".

[kropkaXL]

Ola,moja Mama też nie reformowalna,ma co prawda jednego kota,którego kocha bardzo,ale dokocić się nie chce za diabła,chociaz wielu wybiegów już próbowałam-nic z tego
Jak Tata żył ,to kazda bieda była ratowana,Mama jest niestety zupełnie inna.Na szczęście ja wdałam się w Tatę!

[zabers]

To Twoja jest cuuuudem w porównaniu z moją! moja jak zobaczyła malutką jeszcze wtedy Kulkę, odsunęła się i zapowiedziała jej "nwet do mnie nie podchodź. Nie lubię Cię". I to W MOIM DOMU. Oczy mi się otworzyły tak, że mało z orbit nie wyleciały. Takie to były początki.

[kropkaXL]

Współczuję Ci-to trudne,jak rodzina nie akceptuje tego co robimy
Moja Mama na szczęście lubi moje koty,dba o nie jak wyjeżdżam na pare dni,ale bardzo żałuję,że nie chce sie dokocić-mieszka z moją siostrą w domku jednorodzinnym,warunki ma,ale chęci brak

[dzikus]

Dzień dobry
Na szczęście moi rodzice mimo iż stwierdzili, że mam nierówno pod sufitem, to w pełni zaakceptowali moje koty

[Georg-inia]

Moja mama tylko Georga uważa za naszego kota. Klemensa już nie bo to jakieś dziwactwo jest, żeby mieć więcej niz jedno zwierzę... o tymczasach to ja się nasłuchałam już wystarczająco i TŻ też ("przestań zbierać te koty, on Cię zostawi w końcu, ile chłop może znieść" "Ty weź jej powiedz, żeby przestała, przecież to chore jest, Villas z niej będzie") Przestała, kiedy TŻ z pasją opowiadał jak kąpał małe, zagrzybione Tanię i Tonia ale na pomoc żadną na czas wyjazdu liczyć nie mozemy niestety

[zabers]

Ja rodziców o pomoc jeszcze nie prosiłam, choć myślę, że już teraz nie byłoby to tak ZUPEŁNIE NIEMOŻLIWE. Ale wolę nie próbować. Na razie (czyli od kiedy mamy koty) wymieniamy się wakacjami z synem (który kocha stwory - to on przytargał Kulkę, umie się nimi zająć, i do weta poleci jakby co, i lekarstwo przemyci w jedzeniu). W razie czego mam jeszcze koleżankę (dumną włascicielkę czarnego kocura Trufla), która na 200% przyszłaby też i do naszych pokemonów. Liczę się z tym, że kiedyś może zdarzyć się, że będę zmuszona poprosić o pomoc mamę (tata jest wielkim panikarzem i co najwyżej występowałby jako obstawa), ale póki co wolę o tym nie myśleć.