Sonia i Otis - cz. V - świątecznie str 97

» Sob sty 31, 2009 6:46

Dzień dobry wczesnoporanne

Coś niebywałego u mnie :roll:

Otrisku, co tam udało ci się upolować? Nic?
Pilnują... acha...

» Sob sty 31, 2009 12:48

Nic się nie dało upilnować, bo my mocno pilnujemy :twisted:

ale...był ksiądz po kolędzie, wszyscy się zebraliśmy na modlitwę a ksiądz pyta - czy jest ktoś jeszcze w domu, my, że nikt, no chyba, że koty. No i zaczynamy Ojcze Nasz i wpada na sygnale Otis, no darł się tak, że prysła powaga chwili, nawet ksiądz się uśmiechał pod nosem. Tuż za Otisem przybiegła Sonia i oboje zdążyli na święcenie, a jakże, koty mam poświęcone także...po święceniu koty rozpierzchły się po domu i już do pokoju nie zawitały

Rozumiecie coś z tego?

» Sob sty 31, 2009 12:55

ino szatan we własnej osobie :lol:

» Sob sty 31, 2009 13:27

No chyba koty anioły, że się do święcenia garną :lol:

» Sob sty 31, 2009 14:59

No w sumie tak, zamieszkałe przez diabła uciekały by przed święconą wodą :lol:

Przypomniałaś mi, muszę napisać w naszym o kolędzie

» Sob sty 31, 2009 19:12

Dziś Zuzia ma urodziny, jutro robimy rodzinne przyjęcie. Jest bezglutenowy tort, bezglutenowy murzynek i bezglutenowy "kokosek" - kokosowa wersja piegusa

Moja mała dziewczynka kończy dziś 11 lat i już nie jest małą dziewczynką, nosimy taki sam rozmiar buta, a ubrania kupuję jej na 152

to o jakieś 100 cm więcej niż po urodzeniu :lol:

Do tego...podsumowałyśmy dziś rok z dietą, da się żyć, czasami przychodzą trudności, ale wynika to z niewiedzy ludzi (na przykład kucharki na wyjazdach)...generalnie radzimy sobie, Zuzia najbardziej jest szczęśliwa z powodu zdrowej skóry. Nie ma już nawet przebarwień, nie ma śladu po tej okropnej ranie :dance:

.

» Sob sty 31, 2009 19:37

Wszystkigo najlepszego dla Zuzki!
:torte:

(bezglutenowy oczywiście) i mnóstwo całusków od cioci z miau.
Duża Zuzieńko rośnij!
No przecież, że nie dziecko już :wink:

To już jakby nie było
nastolatka

Najlepsze jest to, że naprawdę nasze dzieci pozostają naszymi dziećmi nawet jak mają dziesiąt lat. Tak to już jest. Zaczynam rozumieć mamę coraz lepiej i to, że martwi się i dziś jak przyjdę bez szalika

Jak ma się dziecko to ono pozostanie już tym naszym dzieckiem na zawsze. Zawsze już będziemy się o nie marwili, cieszyli jak jest dobrze itd. Taka kurcze kula u nogi na zawsze :lol: