Zuzia z Korabiewic. Nasz Promyczek zgasł

» Pon paź 27, 2008 21:52

Boże, jak smutno... Zuzia była wyjątkowym kotem - to się czuło nawet patrząc na jej zdjęcia... to dobrze, że ten ostatni etap życia przeżyła w spokojnym, bezpiecznym miejscu, ze swoim Państwem u boku... to dzięki Tobie Aguś - i to jest wielka, wielka rzecz, którą zrobiłaś dla tej kotuni - nikt nie zrobił więcej...
Boże, jak smutno...

» Pon paź 27, 2008 21:58

Tak bardzo smutno i przykro. :cry:

Zuzinko - śpij spokojnie maleńka. [*]

» Pon paź 27, 2008 22:22 Zuzia

Zuzieńko Kochana,

tak nam było strasznie przykro kiedy chorowałaś, tak nam było bardzo źle. Ale już nie cierpisz. Uśmiechasz się do nas. Dziękujesz swoim Dużym za opiekę i serce jakimi Cię otoczyli. Twoje krótkie szczęście z nimi było bezcenne. Tak jak bezcenna byłaś dla nich Ty.
A teraz śpij spokojnie. Niech ich wspomnienie o Tobie będzie im ciepłym promykiem słońca na każdą chwilę.

Fionka i Tygrysek.

» Pon paź 27, 2008 22:31

Zuzanko [']

... jeszcze tak niedawno cieszyłam się, jak czytałam, że Zuzia wreszcie zdrowa ...
... teraz juz brykasz po drugiej stronie ...
... a kiedyś wszyscy sie tam spotkamy i znów będzie dobrze ...

» Pon paź 27, 2008 22:32

Bardzo smutno...
Zuzanko... :cry:

» Pon paź 27, 2008 22:48

Zuzieńko [']
Agnieszko, dzieki swej milosci podarowalas Zuzi caly swiat na Ziemi, a teraz Promyczek gania za TM bez bolu, cierpienia, z sercem pelnym pieknych wspomnien ze swojego wlasnego kochajacego domku!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! To co dla niej zrobilas jest bezcenne!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Trzymaj sie Kochana!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

» Pon paź 27, 2008 23:01

Agnieszko, Zuziu :cry:

Dałaś jej kawał wspanialego życia.
To ważne. Odeszła, wiedząc , że ją kochasz.
To jest jeszcze ważniejsze, pewnie najbardziej ważne.

Malutka, niech się Tobie palą wszystkie światełka świata...[']

Zuzinku, ucałuj moją Zuzkę, która zmarła trzy lata temu, też na mocznicę, też nie potrafiłam jej zatrzymać..... :cry:

» Pon paź 27, 2008 23:04

Agnieszko........decyzja ktora musiałas dzisiaj podjac jest czescia miłosci ....i miłosierdzia..pamietaj o tym. Czasami tylko tyle i az tyle mozemy zrobic dla Nich...byc.......

Ona juz dzis nie cierpi...to nas boli bo tu zostajemy....
Kochanie przytulam Cie bardzo i wiesz ze ja jestem.....i ja tak bardzo wiem co czujesz dzisiaj......

Zuziu znajdz po drugiej stronie moja Marchewke......powiedz jej ze ja kocham i codziennie tesknie.....
Zuziu [*] promyczku dobranoc...

A to dla Ciebie Agnieszko
Tęczowy most
Ta część nieba nazywana jest Tęczowym Mostem.

Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się na Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.

Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.

Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.

To ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy ty i twój najlepszy przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na twoją twarz, twoje ręce znów pieszczą ukochany łeb; patrzysz znów w ufne oczy swego przyjaciela, który na tak długo opuścił twe życie, ale nigdy nie opuścił twego serca.

A potem przekraczacie Tęczowy Most — już razem...

Paul C. Dahm
tłum. HARY

» Wto paź 28, 2008 6:28

Zuziu Kochana :cry:

» Wto paź 28, 2008 8:49

Zuziu... [*]
Teraz jesteś razem z moją Domisią, znowu się spotykacie... opiekujcie się sobą nawzajem i czekajcie na Agnieszkę i na mnie...

» Wto paź 28, 2008 12:10

Nasz Promyczek zgasł

Zuzanka usnęła wczoraj na moich kolanach dokładnie o 21. Byłam z nia do końca.
Wczesniej oprowadziłam ja po mieszkaniu i osiedlu, zeby mogła sie pozegnać.
Mruczała dla nas tylko 388 dni. Dała nam tylko 388 dni radości. To zbyt mało...
Mam nadzieje, ze jest teraz szczesliwa i radosna i ze kiedys jeszcze dla mnie zamruczy...głeboko w to wierze...na zawsze pozostanie w moim sercu i w mojej pamieci. Była wyjatkowa. Wspaniała.

Dziękuję wszystkim za to ze byli z nami.
Za wsparcie i cenne rady, za kciuki i wszystkie ciepłe mysli. Tak wiele osób wspierało Zuzankę...tak duzym wsparciem byliscie w ostatnich dniach....nie chce wymieniac nikogo z osobna...przepraszam...,dziekujemy z Błazejem za wszystko z całego serca.