ŁACIA oraz LULEK i LEO (u rodziców) - ptasia przygoda

[aisak]

Wiecej, wiecej..!!!

Lulek-scurek na zdjeciu jak sie myje jest uroczy

Covu, uwielbiam czytac wasze historie:)

A Lulek, slawetny Maczo - - jest moim faworytem..

Musze teraz blizej poznac Lacie

[covu]

Wiecej, wiecej..!!!

Lulek-scurek na zdjeciu jak sie myje jest uroczy

Covu, uwielbiam czytac wasze historie:)

A Lulek, slawetny Maczo - - jest moim faworytem..

Musze teraz blizej poznac Lacie

Lacia to ci sie dopiero spodoba... to wariatka jakich malo
ale po kolei

[covu]

CZĘŚĆ SZÓSTA
Czyli małe, kolorowe dziewczątko

Łacia trafiła do nas jako maleństwo – miała 4 tygodnie. Miała przyjść 2 tygodnie później ale pani się coś odwidziało i poprosiła o odbiór kociaka nieco wcześniej.
To są pierwsze zdjęcia łaci w nowym domu -
mój kocyk
dobre było
a co to jest??
ide sobie...
o taka jestem śliczna
Postanowiliśmy pójść na kontrolowany żywioł przy przedstawianiu sobie kociambrów.
Puściliśmy Łacię w pokoju. Lulek zaraz pryszedł. Tak wyglądały pierwsze 2 dni –
tam COŚ jest
chyba trzeba To pcznąć, żeby wiedzialo gdzie jego miejsce
no i prosze... TO już wie gdzie jego miejsce
Po pewnym czasie okazało się, że koty się już lubią (to był bodaj 3 dzień ). Łacia bezczelnie wyjadała Lulusiowi z miski, Luluś za to od czasu do czasu przypominal jej kto rządzi w tym domu
Łacia nie umiała się zachować. Jako małe kocię nie zostala jeszcze nauczona wszystkiego przez mamusię. I tak codziennie miałam do sprzątnięcia kocia kupę w budce Lulka albo siusiu za telewizorem... bylo też ozywiście karmienie kocim mleczkiem raz na jakiś czas – czyli zawsze jak kotek sobie zażyczył.
Łacia, jak każdy kotek rosła... i rosła... i broiła
Nauczyła się korzystać z kuwetki i stała się kochanym, miziastym urwisem.
Przywłaszczała sobie wszystkie zabawki Lulka.
Odganiała go od jego miski...
Aż pewnego dnia...

[aisak]

Juz mi sie zaczela podobac

[covu]

:) Juz mi sie zaczela podobac

hihi
nie oddam

[aisak]

I wcale sie nie dziwie

[dzioby125]

Aż pewnego dnia...

Czytałam część 1 i 2, ale że byłam nowa na forum to nie wiedziałam, że można coś dopisać. Myślalam, że ta opowieść ma iść ciągiem
Od tego czasu wątku nie widziałam aż do dzisiaj. Koteczki są śliczne, a część trzecią zakończyłam

[covu]

Aż pewnego dnia...

Czytałam część 1 i 2, ale że byłam nowa na forum to nie wiedziałam, że można coś dopisać. Myślalam, że ta opowieść ma iść ciągiem
Od tego czasu wątku nie widziałam aż do dzisiaj. Koteczki są śliczne, a część trzecią zakończyłam

Pewnie ze mozna pisac
zawsze
i we wszystkich watkach

no niestety... czesc 3 mnie przyprawia o placz zawsze jak o tym pomysle...
niestety. takie tragedie zapadają w pamiec na zawsze...

[covu]

CZĘŚĆ SIÓDMA
Czyli gdzie jest Lulek??

Ogólny obraz był taki. Łacia zawładnęła domem, Lulek odszedł w cień, nie chodził jej w paradę. Ona go tępiła ale jako, że była mniejsza, jedyną jej obroną byl głośny krzyk, kiedy Lulek sie zdrenerwował i postanowił jej oddać. Tak więc wielkiej miłości nie było widać. Koty tolerowały się, owszem, zdarzało się, że spały razem. Ale nawet wedy nie mogły na siebie patrzeć...
I rosły...
i łacia robiła pedicure
i Lulek dbał o higienę
Nieubłaganie zbliżał się ten dzień. W kuwecie powili zaczynało smierdzieć. Pomponiki były już słusznej wielkości. Pewnego dnia Lulek ZNIKNĄŁ. Jakż była rozpacz... Łacia chodziła po domu, szukała, nawoływała, przychodziła w jego ulubione miejsca... szukała wszędzie.
Nie znalazła go. płakała

W końcu pojawił się, ale jakiś INNY. Inaczej pachniał, nie wyglądał najlepiej i nie miał pomponów, ale nie jestem pewna czy akurat to Łaci najbardziej przeszkadzało... nie chciał się bawić.
Tylko leżał z nieciekawą miną.
i leżał...
i nie chciał się wogóle bawić
Łacia pytała: „co ci jest, czemu nie chcesz się bawić”. On leżał, nie chciał się ruszać. Chyba bolało...
Od tej pory zakończyły się wszelkie problemy z kotami. Koty się pokochały, śpią razem, myją się i tęsknią jak drugiego nie ma...
i tak to wygląda

[aisak]

i tak to wygląda

Lacia i Lulek...- jestem wasza nieodzowna fanka

[covu]

i tak to wygląda

Lacia i Lulek...- jestem wasza nieodzowna fanka

dziekujemy ciociu Kasiu
ty tez masz sliczne kociaki i fajne... ale nie wiemy co u ciebie robi ten duuuzy pies w podpisie...
brrrr... my sie boimy psow
http://upload.miau.pl/1/45510.jpg

widzisz??

Łacia (i Lulek)

[aisak]

Droga Łaciu..

Duze pieski nie sa grozne,
mozna nawet spac w ich obecnosci:)
wiszisz?

To te duze pieski bardziej sie was boja...
Nasza Irunia, tez duzy piesek, bardzo sie bal naszego malenkiego Maksika:)...jak odnajde zdjecia to Ci pokaze:)

Mizianka...dla Ciebie i Lulka

Ciocia Kasia

PS. Mam wrazenie ze ten kotek z tylu, czyli Hakerek mojej siostry Keili, bardzo przypomina Lulka..

[dzioby125]

Dobrze, że ta Wasza księga tak miło się kończy.
Łacia i Lulek

[covu]

Ciociu Kasiu...
skad ty wzielas mojego sobowtora??

Lul
pzdrawaim koty cioci Kasi, duzego Psa tez
i pozdrawiam colcika i malenstwo. nie robcie chlopaki juz numerow z chorowaniem

[aisak]

Drogi Luleczku,


Hakerka moja siostra Malgosia(Keila) wziela od Lidiyi z Fundacji z Torunia okolo czerwca 2004 roku... A potem dolaczyla do nich w lutym 2005 takze od Lidyi srebrzysta Kropeczka:)

Lulek, ale Hakerek to jest uderzajaco podobny do Ciebie, nie?...
Oto kilka moich ulubionych foteczek Hakusia:)

- Boje sie odkurzacza

- jakos sie zmiescilem...

Mizianka dla Ciebie Lulku i dla Łaci...

i juz tesknie za dalszymi relacjami z waszego domku..

Ciocia Kasia

PS. Swoje Kociska to pomizian dopiero jak bede w Polsce Pieska niestety juz nie moge, bo biega sobie juz od roku za TM