(6) 2020 Mamo... kociokwik.

kasia.winna pisze:Pojedź, ma być ładnie, odpoczniesz sobie. Wycyrkluj na jazdę porę, kiedy futrzyce będą senne a ty nie.

Na pewno w dzień - i łatwiej jechać, bo wszystko widać , i człowiek w miarę wypoczęty. Tylko w ktorych godzinach jest stosunkowo luźno na drodze? Jakoś myslę żw w ciągu dnia, czyli tak ok 11-12, może ciut wczesniej warto wyjechać, ale nie wiem.. Sama doświadczam teraz tego, jak strasznie lęk ogranicza człowieka i odbiera mu wiele fajnych rzeczy..

Jestem w Olsztynie. Z futerkami. To super decyzja byla.
Milenka rozpoznala mieszkanie, przyjezdzala tu z DeeDee. Notunia gadala caky czas wczoraj, cala nic chodzily, zwiedzaly mieszkanie, Notka przychodzila do mnie do lozka na minute, przytulic sie i sobie szla. Najgorzej Nutka, ale to bylo do przewidzenua. Wcisnela sie pod lozko i tylko uszy wystaja. Dobrze,ze jak sie polozylam chodzila po pokoju, a nawet spala i wychodzila na balkon.
Jeden kwiatek zwalony :mrgreen:

Świetnie. Dzielne kicie i dzielna Ty. To teraz jeszcze poczuj się jak turystka.
My w tym roku spędziliśmy z konieczności tydzień wakacji w Morągu, ale wybraliśmy się z nastawieniem "1 dzień na ogarnięcie chałupy a potem jesteśmy turystami". Było super. Wybraliśmy się Fromborka i Lidzbarka, w których nie byłam o czasów wycieczek szkolnych. Odwiedziliśmy plantację lawendy w Starym Kawkowie, Bocianią wioskę - Żywkowo. Przedzieraliśmy się przez chaszcze w poszukiwaniu grodziska w pobliżu Gubit - lepiej szukać gdy nie ma liści. Do tego kajaki, plaża itd. Polecam takie podejście.

Super. Ja juz sie czuje jak na urlopie. Dobre jedzonko, brak presji czasu, robie co chce i jeszcze man futerka obok siebie

Hej, przecież jesteś na urlopie

bardzo się cieszę, że się przełamałaś i zdecydowałaś jechać zabierając ze sobą futerka

Będziesz miała kocie podróżniczki, bo chyba na jednym razie się nie skończy

Ogarnij na miejscu co trzeba, a potem wypoczywaj i korzystaj z wolnych dni ile się da :ok:

**Adopcje: 11 >>**

Fajny wyjazd. Odpoczywajcie ile się da :piwa:

Nutka wyszla spod lozka i zjadla lek w pascie, ale jak uslyszala skrzypienie drzwi od lazienki natychmiast wrocila. Ona sie tych drzwi boi. Dala sie wyglaskac wiec nie jest najgorzej.

Przyzwyczai się, jak daje się głaskać to jest bardzo dobrze :ok:

Miłego urlopu!

Rysio-16-02-2013 [*]

Marzenia11 pisze:Nutka wyszla spod lozka i zjadla lek w pascie, ale jak uslyszala skrzypienie drzwi od lazienki natychmiast wrocila. Ona sie tych drzwi boi. Dala sie wyglaskac wiec nie jest najgorzej.

Kup Towot i wysmaruj nim zawiasy.

Koty ok. Wprawdzie Nutka ciagle duzo czasu spedza pod lozkiem, ale juz caly wieczor i kawalek nocy wyszla i chodzila po mieszkaniu krok w krok za Notka i Milenka

przyszla tezdo mnie na glaskanie do lozka. Naprawde jestem mile zaskoczona, ze tak szybko sie odnalazly w nowym miejscu, pierwszy raz w zyciu gdziekolwiek wyjezdzajac.

Masz mądre kotki :1luvu:

jolabuk5 pisze:Masz mądre kotki

No wlasnue. Ciekawe czy beda chcialy wracac :mrgreen:

Marzenia11 pisze:
jolabuk5 pisze:Masz mądre kotki

No wlasnue. Ciekawe czy beda chcialy wracac

Nie chciały. BARDZO nuie chciały, jedynie Nutka niezbyt protestowała. Krzyk rozdzierający Notki, jak ją zabierałam z balkonu, mam do dzisiaj w uszach. A Milenka... dała czadu dziewczyna. Wyjechałysmy wczoraj ok 14:30, upał i duchota okropna (autko bez klimatyzacji), ale nie chciałam jechac później ze względu na duży ruch oraz na to, ze nie lubię prowadzić po ciemku. Pierwsza część drogi była ok, nie robiłam postojów, gdyż widziałam jak ciężko dziewczynki oddychały, dyszłąy okropnie,w ięc moją strategią było dojechac jak najszybciej. Stojąc w korku oraz potem na czerwonym świetle zajrzałam do nich i widziałam, jak im trudno. Milenka jechała sama w transporterze, a Nutka i Notka razem, w dużym, przypiętym pasami. Jakieś 80km przed Warszawą włączyła mi się rezerwa paliwa, a 40km Milenka wyłamała bok transportera i drzwiczki i wyszła :strach:

a byłam na trasie szybkiego ruchu. Stres potworny. Większosć czasu spędziła na tylnej półęczce, często zasłaniając mi tylną szybę. Darła się wniebogłosy, co pozwoliło mi ja lokalizować. Ze dwa razy próboiwała mi pomagfać w zmianie biegów. Kilka razy spadła na transporter czarnych dziewczynek, co je przeraziło i miauczały na maksa.
Musiałam zatankować. Na stacji robiąc różne wygibasy zapakowałam Milenkę w rozwalony transporter i w worek na śmieci 60litrowy, zostawiając niewielki otwór, zeby się nie poddusiła. Do domu niosłam ją w tymże worku trzymając za kark, bo zdążyła w nim zrobić dziurę.
Niezły test na kierowcę. :roll:

**Adopcje: 11 >>**

Współczuję "przygody" z wydostaniem się kota.
Stres dla obu stron potworny.
Przeżyliśmy raz to wioząc adopciaka do domu. Nagle za głową Janusza pojawił się rudy ryjek kota.

(6) 2020 Mamo... kociokwik.

Kto przegląda forum