Ebi i Milo

Zastanawia mnie coś u Milusia. Ostatnio kilka razy zjadł surowe mięsko lub serduszka i po niedługim czasie zwymiotował. Myślałam, że surowe jest dla kotów najlepszym, naturalnym pokarmem. Moje koty jedzą wszystko, chrupy, mokre karmy, miesko gotowane i surowe, drobno krojone. Staram się im urozmaicać dietę i daję też np. żółtko czy śmietankę/jogurt albo twarożek. Żaden nigdy po surowym nie wymiotował, a Milusiowi zdarzyło się to ostatnio aż trzy razy. Co to może być?

Ale masz przygody z Krówką. Śliczna, oby fajny domek znalazła. Mi też się trafiła fajna kota w okolicy, aż żal, że chodzi zmarznięta.

A Kizia i zaleganie z głową pod człowieka brodą to stały numer. Tak polowała na Wojtka, potem na mojego Tatę. Ona bardzo potrzebuje człowieka, bardzo się cieszę, że się żeście polubiły. w ogóle adopcja Milo to był strzał w dziesiątkę. Młodzież razem wariuje, Kizia ma trochę spokoju.

Nie wiem co może być Milusiowi. Może dodawaj mu troszkę mięska do tego, co mu bezproblemowo wchodzi?

O, jak dobrze, że do nas zajrzałaś. Kizia jest niemożliwa, naprawdę. Ale wybrała tylko mnie i w końcu się tak mocno otworzyła. Wcześniej nawet jak ją wołałam, to mnie całkowicie ignorowała, potrafiła siedzieć i gapić się w okno godzinami i dlatego kiedyś napisałam, że jest taka nieobecna, zamknięta w sobie, jakby autystyczna. To teraz nie jest ten sam kot i dobrze, w końcu zasłużyłam na jej zaufanie. A jakbyś zobaczyła moje ramię, całe w czerwone kropki, bo jak się do mnie przytula, to wbija pazurki, ale pozwalam, się zagoi.
Z Milusiem może pójdę do weta jak będzie tak dalej... A może Twoja rada jest dobra. Dziś koty jadły gotowaną kaczkę z rosołu, wszystkim bardzo smakowało i Miluś rewolucji żadnej nie miał. Może to co innym pasuje surowe, on powinien mieć podgotowane, nie wiem.

Kot wymiotuje, bo może być zakłaczony, zarobaczony, może jeść zbyt łapczywie, różne są powody. Niekoniecznie to objaw chorobowy. Niepokojące byłyby wymioty nie bezpośrednio po jedzeniu i taką przetrawioną karmą.

Na razie je gotowane i mokrą karmę. Ale jutro lub pojutrze mam znów serduszka, to zobaczę jaka będzie reakcja. Może on rzeczywiście za szybko i łapczywie je. Pierwszy rzuca się do misek i nawet jak dziewczyny coś w swoich zostawią to dojada po nich. Typowy samiec :wink:

Ebi i Krówka, która czuje się jak u siebie i przegania delikatnie Ebi, ale nic jej nie zrobi, bo Ebi to błyskawica :wink:

Dziewczyny, zapytałam na Koci-łapci o roślinkę, może ktoś wie co to?
viewtopic.php?f=8&t=198533

Koki-99 pisze:Na razie je gotowane i mokrą karmę. Ale jutro lub pojutrze mam znów serduszka, to zobaczę jaka będzie reakcja. Może on rzeczywiście za szybko i łapczywie je. Pierwszy rzuca się do misek i nawet jak dziewczyny coś w swoich zostawią to dojada po nich

Podejrzewałabym robaki jednak. Dzisiaj agamalaga przysłała mi na maila zdjęcie dorodnej glisty, którą kotka zwymiotowała. Właśnie wymioty były jedynym objawem straszliwego zarobaczenia u moich czarnych puchatków, zwłaszcza Stelli. Poobserwuj kotka. Wzmożony apetyt i wymiociny to może być robaczyca.

Dzięki ewar, poobserwuję :ok:

Wiele moich kotów zwracało serduszka. To po prostu twarde mięso i widocznie nie dla wrażliwszego żołądka. Spróbuj zmielonego.

Dzięki za radę :ok:

Miluś mnie dziś prawie przyprawił o zawał. Wracałyśmy z córą po południu od lekarza i jak wchodziłyśmy do domu to wydostał się pomiędzy naszymi nogami na dwór. Od razu zwiał. Miałam ręce pełne siatek, musiałam najpierw odłożyć. Poszłam go wołać, a ta mendka mała chował się to pod auto, to pod deski albo za krzaczory, bawił się ze mną w chowanego. Wkurzyłam się i poszłam do domu. Brama zamknięta, myślę, na ulicę nie wyleci. Wychodziłam tak po niego ze trzy razy, a ten zniknął na dobre. Byłam już płaczu bliska, bo zrobiło się ciemno, a jak znaleźć po ciemku czarnego kota. Chodziłam i szukałam z latarką dookoła domu, obeszłam ogródek, sprawdziłam stodołę. Nic

Mówię do młodej, że chyba poleciał gdzieś w cholerę i już po kocie. Ale jeszcze raz w końcu wyszłam, patrzę, a Miluś jest tylko znów nie chce do mnie podejść. Kucnęłam i powolutku zbliżałam się do niego, bo stał w miejscu zainteresowany czymś w piasku. Złapałam gada i do domu. Łapy brudne, trzeba było od razu myć, głodny jak wilk, bo poleciał prosto do michy. Gdzie był, nie mam pojęcia :roll:

Coś mi się zdaje, że go natura ciągnie. W końcu to kot urodzony na działkach, jakaś dzikość we włóczykiju małym pewnie siedzi. Musimy bardziej uważać przy otwieraniu drzwi i od razu go odganiać. Meliskę sobie właśnie wypiłam :wink:

A jutro rano jedziemy z Krówką obadać ewentualny domek. Kciuki mile widziane.

To za domek dla przeslodkiej Krówci :ok:

i za uciekiniera Milusia, zeby mu się odechciało takich wycieczek :ok:

dobrze, ze wrócił i dał się złapać

My też mocno trzymamy kciuki za domek dla Krówki :ok:

My też - za Domek :ok:

Zawiozłam Krówcię do nowego domku, zobaczymy czy się zaaklimatyzuje. Obeszła mieszkanie, zjadła, rozłożyła się na kanapie. Z podwórkowca zrobił się kotek kanapowy. Była rano z moimi kotami, goniła Ebi, ta na nią syczała. Z Milusiem bez interakcji. Kizia ją osyczała, ale to normalne, Kizia syczy na wszystkie koty. Tam będzie sama i będzie mieć czworo rąk do głaskania. Spodoba jej się. Tylko na dwór nie będzie chodzić. Chociaż pani coś wspominała o szeleczkach, ale to jest osiedle w środku miasta, gdzie tam pójść z kotem? Ważne, że ma ciepło i dobrze. Państwo są starsi, ale mocno wspierani przez córkę. Martwi mnie tylko, że Krówcia zaczęła się mocno lenić. Czy to ich nie zniechęci, te białe kłaki wszędzie widać :roll:

Ebi i Milo

Kto przegląda forum