meg11 pisze:Asiu, Florek to już KOT pełnom gembom
piękny się zrobił.Expressem go wyciągnełaś z nędzy.
Tak, Florek to radosny, pełen życia kot. Musi jeszcze kindersztubę kocią potrenować bo ma nawyki podwórkowe niekiedy jeszcze. "Atakuje" koty uważając, że to fajnista zabawa jest. W ten sposób chce ich zaprosić do ganianek i przepychanek. Tylko gupki nie poznają się i drą japę jak opętane. Ale są i chwile gdy zapitala na tych swych trzech nożynach jak perszing za kocimi ogonami. Jeno iskry spod tyłka strzelają tak po terakocie buksuje. Plącze się pod nogami i trzeba mocno uważać by orła nie wywinąć. Prosi w ten sposób o uwagę. Gdy jej nie ma ociera się o nogi i podgryza je. Ratuje nas przed pożarciem wzięcie go na kolana, utulenie. Wgapia się wtedy w nas jakby światło cudne zobaczył. Mruczy, tuli, łapkami obejmuje... By uszczypnąć z tej wielkiej miłości. Wiele rozumie. Wie, że jest Florkiem. Wie co znaczy słowo"nie". Wie, że posiłki wydaje się w kuchni i jest tam pierwszy. Podejmuje próby włażenia na drapaki. Na szerokie wspina się. Śmiesznie tak, krzywawo bo mu tył się zawiesza. Gorzej z takimi o wąskich słupkach. Więc rezygnuje z żalem. Od niedawna zaczyna też gadać. Tak śmiesznie i nieśmiało jeszcze ale wydaje jakieś tam dźwięki. Bardziej do ćwierkania wróbla podobne są. Ile razy mam go w ramionach tyle razy mu gadam jakim durniem był nie dając się złapać.
Potem zdziwiony ,że to już "po" wyleciał z pokoju jak z procy. Nawet nie zauważył ,że tabletkę dostał. Chorutkie i słabe dostały połowę porcji. Dziś powtórka z drugą. No i królowa współpracy 
No nic, zobaczymy. Kciuki by się zdały. 
. Oj, już on ma u Was zaklepaną miejscówkę na zawsze 
?