Mała Czarna - jakoś sobie żyjemy :)

mziel52 pisze:Czy nie dałoby się skonsultować kotki z prof. Lechowskim? Naszą sunię z padaczką idealnie ustawił na całe życie przy minimalnej dawce luminalu.
Tu są namiary, ale nie wiadomo, czy aktualne
https://www.znanylekarz.pl/prof-dr-hab- ... g/warszawa

Lechowski od kilku lat przyjmuje tylko na SGGW, w środy od 9-11. Jest rewelacyjnym fachowcem, tylko dzięki niemu jezcze żyje mój Pokerek.

katarzyna1207 pisze:
mziel52 pisze:Czy nie dałoby się skonsultować kotki z prof. Lechowskim? Naszą sunię z padaczką idealnie ustawił na całe życie przy minimalnej dawce luminalu.
Tu są namiary, ale nie wiadomo, czy aktualne
https://www.znanylekarz.pl/prof-dr-hab- ... g/warszawa

Lechowski od kilku lat przyjmuje tylko na SGGW, w środy od 9-11. Jest rewelacyjnym fachowcem, tylko dzięki niemu jezcze żyje mój Pokerek.

Na początek nie trzeba ciągnąć kotki, wystarczy opis jej choroby, dokumentacja medyczna oraz sfilmowany sposób poruszania się teraz.

Jakby to napisać...
Mam głębokie przekonanie że Czarna jest w doskonałych weterynaryjnych rękach.
To dzięki nim żyje już ponad 4.5 roku tak naprawdę na kredyt.
Mam pełną świadomość w jakim ona naprawdę jest stanie. Te ostatnie pięć lat życia ma swoją cenę.
Nie mam wewnętrznej potrzeby konsultowania jej obecnie, osobiście myślę że jej organizm zbliża się do kresu swojej wytrzymałości, pewnych rzeczy się nie przeskoczy i jakoś jestem z tym pogodzona. Nie wiem tylko czy to już, czy może jeszcze tym razem da radę i jeszcze trochę czasu przed nią. Już parę razy się z nią żegnaliśmy.
Ale wewnętrznie wierzę że jeśli ma siły na to by pobyć jeszcze z nami - to skorzysta z wiedzy i intuicji naszej wetki, przy naszym wsparciu.
Kilka dni wizyt, kłucia by zbadać poziom glukozy i kroplówek i Czarna ledwo łazi, nie je, praktycznie nie schodzi z łóżka.
Nie sądzę by to spowodowała insulina. Myślę że stres. Nie sam w sobie, dobił jedynie tą kruchą równowagę która była - bo bardzo źle już się działo, tyle że Czarna jeszcze dawała radę. Trochę stresu i już nie dała rady. Ja rożne koty konsultuję u innych specjalistów, czy na sugestię wetki, czy po zapytaniu jej o zdanie - nigdy nie ma nic przeciwko.
Nie chcę dokładać stresu Czarnej. Nie mam poczucia by to mogło jej pomóc. Jakoś tak czuję że jeśli ma się zebrać i jeszcze pookazywać mi pogardę (za co ją uwielbiam

) oraz miłość do Damorka - to robimy wszystko co jest możliwe.
Trudno to wyjaśnić. Zrobiłam najlepiej jak umiałam.

Blue - wspieram Was wirtualnie i trzymam kciuki - jakakolwiek decyzje podejmiecie.

Blue jak się miewa Czarnulka? A co u pozostałych kociaków? Kciuki i głaski dla całego kociego towarzystwa.

CatnipAnia pisze:Blue - wspieram Was wirtualnie i trzymam kciuki - jakakolwiek decyzje podejmiecie.

Bardzo dziękujemy

Czarna dzisiaj... Naprawdę dobrze! Dużo śpi, ale sama przychodzi całkiem dziarsko do kuchni podczas posiłków i SAMA JE! Od momentu kryzysu gdy ją ścięło - to tak naprawdę pierwszy raz. Wcześniej w ogóle nie miała apetytu albo nawet jeśli miała śladowy to co wzięła do pyska to jej wypadało, zgrzytała potwornie zębami i marnie to wyglądało

Coś tam zjadała czasami w lepszych chwilach, ale było to mizerne cokolwiek, szczególnie biorąc pod uwagę wysiłek jaki w to wkładała.
Bez problemu jadła jedynie ze strzykawki, rzadką papkę.
A dzisiaj sama jadła i to nawet kawałki mięsa, gryzła je i połykała :201494

.
Dokładnie się wymyła. Chodzi do kuwety.
Na mnie burczy przy próbach zabiegów, dzisiaj już z trudem zrobiłam jej kroplówkę. Z drżeniem serca myślę o wieczornej

Tak jakby powolutku, powolutku idziemy do przodu :piwa:

Aż się bałam wcześniej o tym pisać dzisiaj, żeby nie zapeszyć

SabaS pisze:Blue jak się miewa Czarnulka? A co u pozostałych kociaków? Kciuki i głaski dla całego kociego towarzystwa.

Akurat pisałam to co powyżej gdy Ty swoje pytanie napisałaś

Dziękujemy za kciuki i głaski

Reszta ma się ok, we wtorek jedziemy na kontrolne badanie Puszka, bo ostatnio mu nerki siadły nieco, ale ogólnie koty mają się dobrze

Czarna powróciła do żywych

Odzyskała pełnię swojej sprawności sprzed kryzysu, ma stosowny dla siebie apetyt, dzisiaj jadła już mięso w kawałku w ramach ćwiczenia szczęk i wyładowania emocji

Zrobiła to bez najmniejszego problemu, rozerwała na strzępy. Kilka dni temu nie była w stanie samodzielnie jeść papki

Znowu wskakiwała na stół :strach:

W parze z jej polepszeniem samopoczucia idzie niestety powrót jej "miłości" do mnie i nawrót braku oporów przed próbami przegryzienia mi tętnic

Dlatego przechodzimy na większe kroplówki raz dziennie.
Nie pytajcie mnie o pomiary poziomu glukozy :roll:

Ale te co udaje mi się zrobić - w ostatnich dniach nie przekraczają 300 mimo iż je znacznie więcej niż wcześniej.
W piątek mamy kontrolę.
Ale chyba jestem już dobrej myśli

CUD!!! Jaki radosny!!! Tak dalej i jeszcze lepiej!!! :ok:

Kolejny raz uratowałaś jej życie :1luvu:

Oby tak dalej :ok:

Blue masz ręce, które leczą

nieustająco pidziwiam. A jak Puszek?

Myślę, że Czarna nie odpuści póki nie dorwie się choć jednej tętnicy Blue.

Chikita pisze:Myślę, że Czarna nie odpuści póki nie dorwie się choć jednej tętnicy Blue.

Też mam takie podejrzenia

Niewielka jest moja zasługa w przywracaniu do życia Czarnej, ona się podnosi bo sama chce żyć - nie dla mnie bynajmniej

Ja jej co najwyżej troszkę pomagam, ale choćbym uszami klaskała, nie uratuję jej jeśli ona postanowi naprawdę umrzeć.
Tym razem mnie naszło olśnienie z Gabapentinem, tego cudak czarny :201461

nie przewidział w swoim umieraniu pokazowym :roll:

Że jej się na tyle metabolizm zmieni że ją zetnie jak dętkę. Do tego stopnia że nawet nie będzie miała siły dojść do kochanego pana tylko będzie leżała jak flaczek, zupełnie bezwolna i bezbronna wobec moich działań. Na szczęście w błogostanie naćpania. I uratuje ją tak naprawdę to że w tym błogostanie była miła dla mnie :201494

Bo w życiu bym na to nie wpadła gdyby nie to że się do mnie przytulała. Ona tyle czasu już brała Gabapentin, w różnym stanie bywała. Nigdy tak się nie działo. Obawiam się że to wątroba staje się mniej wydolna może. Albo to jednak ten Cushing i hormonalne jazdy. Coś sprawia że ona łysieje i inne cuda się dzieją, chociaż lata obecnie i drze mordę że głodna

- to okazem zdrowia nie jest.
No ale - to kolejna wygrana walka

Przynajmniej na to na tą chwilę wygląda. A my mamy czas by nad nią popracować