Antonina Kotojewska - wąsaty wąsacz

[Aia]

To zawsze tak jest. Z tymi dobrymi ludźmi Człowiekowi się fajnie i wygodnie żyje, jak ma czysty, wysprzątany dom na własność, czas tylko dla siebie, nie jest zależny od niczego/nikogo, ciężko z tego komfortu zrezygnować, ale jak przychodzi taka mała istota, to nie jest w stanie się oprzeć urokowi i zrobi wszystko by być "ulubionym człowiekiem" Nie bez powodu się mówi o "służbie"

[Emee]

Tak, to wszystko prawda
Obawiałam się jednak, jak to będzie z M. On nie taki zwierzolub, wychowany bez zwierzaka, a do tego serio, pedantyczny i poukładany facet. A tu nagle kłaki, żwirki i powyciągane nitki z kanapy
Cóż.
Póki co nie przyznał się, ale chyba barrrrdzo ją lubi

[Aia]

Bo przedmioty to można lubić. Pożądać. Ale już żywe stworzenie się kocha (to jest inny poziom, inne znaczenie lubienia )

[Ty$ka]

Ufff, w końcu przeczytałam Wasz wątek od A do Z. Bardzo dobrze się go czytało, bo widzę, że z Tosi taka delikatna dziewczynka, jak Zdrapka i nasze początki wyglądały podobne

[Emee]

Tak, Tosia jest delikatna. I coś czuję, że już zawsze będzie płochliwa.
Cóż.
Jaki pan, taki kram
Grunt, żeby dała się dotknąć. I żeby zaufała na tyle, by u weterynarza nie było potwornej paniki, jaka - myślę - byłaby teraz.
Bo póki co na dotknięcie jej nie ma szans.

Pokażę fotkę (przy okazji siebie ), na której widać, na jaką odległość mogę się zbliżyć, by jej nie obudzić. Bliżej to już pobudka i panika.
http://images77.fotosik.pl/552/d4bb28a99ea1bd64med.jpg

No i poza tym taką oto Calineczkę pokażę:

Calineczka dziś coś bardziej płochliwa. Chyba ma kiepski dzień...



I Eniuchnę pokażę:







Krwiożerczy morderca:

Kiedy czuje surowe mięso, wstępuje w niego dzikus.
Jak mieszkał ze mną, lubił na mnie polować. Serio, serio. Kiedy słyszał, że idę, zaczajał się za rogiem i wyskakiwał z rozcapierzonymi łapami na mnie Kocham go za to

A to fotka z sierpnia zeszłego roku:

Czytam sobie pod wierzbą, a na krzesełku jak zawsze pilnuje mnie Emil

[PixieDixie]

cudowne fotki...

Eniuch.... no po prostu.... piekny, piekny... sliczne sa te kociaki!

Spokojnie daj jej czas:) U nas Nicia dlugo uciekala. Tak naprawde dopiero teraz po blisko roku do nas przychodzi sama. I to tez tylko na jej zasadach Ale sie przekonala. Kiedys bacznie obserwowala kazdy nasz ruch i byla zawsze gotowa do ucieczki...

Jak sie oswoi bardzo doceni to co ma Ja widze po Nici:) Rano to jest taki miziasty kot... ale tylko rano - przed sniadaniem

[KatS]

Jakie swietne zdjęcia i co za szykowni modele

Zdjęcie z Tosią i makiem - cudo!
Enio przepiękny, naprawdę nie wiedziałam, ze Norwegi mogą mieć takie niesamowite umaszczenie. Puchaty biszkopcik
A co tam sobie podczytujesz?

[Emee]

cudowne fotki...

Jakie swietne zdjęcia i co za szykowni modele

Dziękuję, dziękujemy

U nas Nicia dlugo uciekala. Tak naprawde dopiero teraz po blisko roku do nas przychodzi sama. I to tez tylko na jej zasadach Ale sie przekonala. Kiedys bacznie obserwowala kazdy nasz ruch i byla zawsze gotowa do ucieczki...

Jak sie oswoi bardzo doceni to co ma Ja widze po Nici:) Rano to jest taki miziasty kot... ale tylko rano - przed sniadaniem

Dziękuję za te słowa, potrzebuję ich, bo dają mi nadzieję
Czasem, kiedy Tosia się wycofuje, chowa pod stolik, nastrój mi pryska. Nadzieja jest, ale jakaś taka wyblakła. Dlatego kiedy czytam takie opowiastki, jak Twoja, PixieDixie, wraca mi nadzieja, ale już ta niewyblakła
Tak, Antosia jest wciąż gotowa do ucieczki i często nas obserwuje.
Dzisiaj rano wstałam, ale siedziałam jeszcze na łóżku. Podeszła i "pi!", zaczęła się ocierać... Nie o mnie, niestety O stół, o łóżko. Widziałam, że chciałaby podejść do mnie, ale wycofywała się.

Enio przepiękny, naprawdę nie wiedziałam, ze Norwegi mogą mieć takie niesamowite umaszczenie. Puchaty biszkopcik

Tak, to taki jasny rudasek - ma piega na nosie i na dolnej wardze. Kocham tego pieguska

A co tam sobie podczytujesz?

A to akurat była "Księga bez tytułu", Autor nieznany To wersja oficjalna. Nieoficjalnie mówi się, że autorem jest Quentin Tarantino, a i treść na to wskazuje Trochę brutalna książka, dużo krwi i tarantinowskich klimatów dzikiego zachodu. Ja tam lubię takie

[Aia]

Trafne nazwanie zdjęcia "Calineczka"
A drugie dające nadzieję - mała odległość i zrelaksowany kotek

Enio fajny. Przypomina mi kota ['] moich braci. Gdyby tylko nie był rudy/biszkoptowy i długowłosy Pozwolisz, że zostanę przy pochwałach urody Antoniny, bo ten typ to dopiero

[Emee]

Gdyby tylko nie był rudy/biszkoptowy i długowłosy

Masz rację, długowłosy, rudy - każdy takiego przygarnie.
A takiej Tosi nikt nie chciał przez prawie dwa lata. Bo wystraszona.
Kurde.
Szlag mnie czasem trafia, z jakich przyczyn ludzie nie chcą kotów... Ten bo nie ma oka, ten nie ma łapy, ten nie da się dotknąć, a ten skacze po meblach. A przypadków, gdzie koty wracają do DT, bo zbiły wazon i zrobiły qpę na środku dywanu, znam dziesiątki

[Aia]

Mnie tak negatywnie do rudego koloru nastawiły właśnie ogłoszenia "przygarnę rudego" Plaga. A jak zapytasz ludzi, to jakoś (za)często się marzy im ten "rudy kot"... Trochę rasizm Na jorczki też mam "uczulenie" (choć do zwierząt nic nie mam).
A co do długości włosa, to uważam, że zwykły kot ma najpiękniejszy kształt całościowy Taki zgrabny, główka okrągła, oczy duże i uszy również. Nie podobają mi się kryzy i portki Co nie zmiana oczywiście faktu, że Enio jest ładny! I z tego co opisujesz mój charakter, chłopak dla mnie Zdjęcie patrzałek krwiożerczego mordercy zapadnie mi w pamięć na długo

[KatS]

Ja ogólnie nie lubię za bardzo długowłosych kotów, ale Norwegi akurat owszem, owszem. Bo one nie są takie lalkowate tylko mają w sobie nieco dzikosci. No w końcu koty lesne No i czasem jak natknę się na forum na zdjęcia jakiegos konkretnego kota z długim futrem to tez mnie urzeka.
Ale preferuję zwykłe dachowce (choć czy jest cos takiego jak "zwykły" kot? ) no i z ras, co już kiedys gdzies pisałam więc przepraszam, że się powtarzam, birmańskie i abisyńskie. Co nie znaczy, że mam potrzebę posiadania takowych.

Krwiożerczy morderca faktycznie straszny

Emee, książka brzmi ciekawie

[PixieDixie]

Aia ... mi tez sie marzy rudy kot Zreszta zawsze mial byc rudy kot... a wyszedl bury i czarny a potem jeszze dwa burasy.

A kiedys jeszcze bym chciala czarnego kota miec znowu, bo sa wyjatkowe i wlasnie rudego. Marzy mi si etaki dwu pak

Emee powiem ci tak... tez ne wiem co ludzmi kieruje

Historia Nitki... nie dziwie sie ze byla wycofana. Z tego co mi wiadomo - NIcia byla kotka Cmentarna. Miala kontakt z ludzmi ale nie ufala. Ale bardzo baaaardzo lagodna.
Zaszla w ciaze.... jej maluchy ktos "dobrodusznie" utopil, a ja oddali do schroniska.

Jak znalazla sie u nas? W domu tymczasowym w ktorym szukalismy kotki pojawil sie maluch - jeszcze slepy, moja Coco. Pilnie szukali Mamki. A ze wspolpracuja ze schroniskiem podjeto probe polaczenia ... Nicia jak zobaczyla Coco ... wyniuchala, wylizala.... i na 2 dzien bycia z mala... dostala pokarm....

Ludziom nie ufala, ale tez nie byla agresywna. Ciekawska, ale z dystansem. No i jak poznalismy historie wiedzielismy ze trafia do nas... a szukalismy 1 kota.. do Pixiora

Troche to trwalo, ale najlepsza recepta - dac jej czas. Z czasem bedize coraz mniej panikowac, i sie oswoi.

Gdyby ktos po miesiacu czy dwoch bycia NIci u ans powiedzial ze bedzie pedzic do nas do lozka jak tylko uslyszy ze sie budzimy... bym powiedziala tu sie puknij w czolo....

Ale teraz tak jest Ale trzeba bylo czasu

[Emee]

Ja też zawsze wolałam dachowce, zresztą nigdy nie chciałam ani rudego, ani długowłosego. Bo takie dom znajdą zawsze.
A z Eniem to było tak.
Decyzja - będzie kot. Tylko skąd? Kuzynka jest weterynarzem, no to wiadomix. Mówię jej, że chcę kota. Jakiegokolwiek, najlepiej dachowca.
Minął tydzień. Dzwoni kuzynka: "Słuchaj, mam norweskiego leśnego, jest rudy, reaguje na swoje imię, jest świetny, przychodzi, kiedy go wołasz, zdrowy, dwuletni, duży, spokojny, lubi głaskanie, wykastrowany, kot ideał! Ci państwo nie mogą go zatrzymać... Ma rodowód, ale nie chcą w zamian nic.". No i po takiej reklamie nie mogłam się oprzeć A wtedy nawet nie wiedziałam, jak one wyglądają, te norweskie leśne

A kiedys jeszcze bym chciala czarnego kota miec znowu

No jak Tosi szukałam, to marzył mi się caly czarny, kot czarownicy
Cóż.
Tosia uwiodła mnie wąsem...
Tak jak Twoja Nicia - jest łagodna, nigdy agresywna.
Nie mogę się doczekać, aż się otworzy.

A historia Nici wzruszająca...

[KatS]

Nie znałam historii Nitki, jak cudownie, że daliscie jej dom i to razem z małą!

Moim pierwszym wymarzonym kotem, którego chciałam od zawsze, odkąd pamiętam - był własnie czarnulek. I miałam go - Puszek był idealnym, cudownym kotem. Gdy do nas trafił, miałam około 5 lat. Czarny kot - spełnienie moich marzeń
A teraz nie mam jakichs zdecydowanych preferencji kolorystycznych. Lubię czarne, lubię buraski, polubiłam pingwinki. Stellę wzięłam, bo mnie urzekła, ale jadąc do schroniska chciałam, żeby wolontariusze sami mi wskazali kota, bez przebierania, tylko na podstawie charakteru - żeby był to kot- jedynak i niewychodzący. Ciri wzięlismy, nie wiedząc jak wygląda. Miał to być chłopczyk, tyle wiedzielismy, i podobno niesmiały Przed odbiorem z DT dostalismy zdjęcia, bo opiekunka chciała, żebysmy się upewnili, czy na pewno chcemy naszego "Alfiego". Cóż... Alfie okazał się dziewczynką, w dodatku nie ma w niej za grosz niesmiałosci I tak jest dobrze, bierze się kota z całym bagażem, jakichkolwiek niespodzianek by nie sprawił