Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Ty tę panią znasz, a nie my. Ale mogło tak być, że chciała dogodzić kotu, który się nudzi, wiedząc, że wychował się na powietrzu. Kilka było tu na forum takich prób wyjścia na spacer, które skończyły się ucieczką kota. Jedna właścicielka szukała tygodniami przy pomocy forum, aż znalazła.
Czasem chwilowy impuls i brak wyobraźni skutkuje w taki sposób. Podczas podróży do weta też się zdarza.
Wiele kotów siedzących w ciepłym domu z nadmiarem jedzenia traci apetyt i wybrzydza. Jeśli nie ma innych objawów, to trudno lecieć natychmiast do weta, który na dzień dobry napakować potrafi zwierzaka lekami, żeby tylko zadowolić klienta.
Więc ja bym oddała kota, chyba że wiesz coś, czego my nie wiemy.

Patmol pisze:ja bym jej nie skreślała
nie znam jej -ale może po prostu głupio pomyślała
pytanie =jak teraz się na to zapatruje i czy widzi, że źle zrobiła

w przypadku mojego psa -rzeczywiście spacer pomaga na apetyt
może coś jej się pomyliło

Poprzedniego kota wyprowadzała na podwórko, ale był z nią związany bardzo mocno, mądry i po przejściach. "Wolnośc" go nie interesowała. Ten młodziak, jeszcze głupiutki, nie do końca "uczłowieczony", dopiero co wyleczony. Powinna widzieć tę różnicę.
Poza tym pogoda tez nie spacerowa.

ASK@ pisze:Agnieszko , może moje zdanie kiedyś się zmieni, ale na obecną chwilę nie oddałabym kota. Ale ja kobiety nie znam. Chwila zamroczenia? Bezmyślności? Znasz ją jako tako. Może wyciągnie nauczkę , może rozmowa wystarczy...Nie wiem ale na pewno pogadaj z nią . W takich wypadkach ( a niestety, znam takowe) obawiam się ,że sytuacja się powtórzy za jakiś czas tylko ze wstydu kota szukać nie będzie i nie poinformuje. Patrzę na tą sprawę z tego punktu widzenia.

Ja - jak zwykle :wink:

- zgadzam się z Asią.
Pomysł, że kot stracił apetyt z powodu braku świeżego powietrza wydaje mi się mocno wydumany. :roll:

Zwłaszcza jeśli to młodziutki kociak.

pewnie macie racje i w ogóle
ja bardziej czuję psy i to takie co lubią spacery
każda pogoda jest dobra na spacer , a spacer jest w ogóle dobry na wszystko :king:

no ale fakt jak to 4-miesięczny kotek po chorobie to dziwne trochę
mnie trudno skreślać kogoś kto lubi spacer i świeże powietrze
( ale ja swoje dzieci jak były niemowlakami brałam na długie spacery przy porządnym mrozie )

**Adopcje: 12 >>**

Patmol pisze:pewnie macie racje i w ogóle
ja bardziej czuję psy i to takie co lubią spacery
każda pogoda jest dobra na spacer , a spacer jest w ogóle dobry na wszystko

no ale fakt jak to 4-miesięczny kotek po chorobie to dziwne trochę
mnie trudno skreślać kogoś kto lubi spacer i świeże powietrze
( ale ja swoje dzieci jak były niemowlakami brałam na długie spacery przy porządnym mrozie )

Też Dankę wyprowadzałam ku zgrozie . Ale nie wtedy jak była chora albo nie jadła.
Miałam jamniorkę Lusię , która zanim wyszła na spacer to leciała do okna sprawdzić pogodę. Jak byłą taka jest teraz to za diabła nie chciała więcej kroków zrobić niż 3 stopnie i najbliższe drzewko.

mziel52 pisze:Ty tę panią znasz, a nie my. Ale mogło tak być, że chciała dogodzić kotu, który się nudzi, wiedząc, że wychował się na powietrzu. Kilka było tu na forum takich prób wyjścia na spacer, które skończyły się ucieczką kota. Jedna właścicielka szukała tygodniami przy pomocy forum, aż znalazła.
Czasem chwilowy impuls i brak wyobraźni skutkuje w taki sposób. Podczas podróży do weta też się zdarza.
Wiele kotów siedzących w ciepłym domu z nadmiarem jedzenia traci apetyt i wybrzydza. Jeśli nie ma innych objawów, to trudno lecieć natychmiast do weta, który na dzień dobry napakować potrafi zwierzaka lekami, żeby tylko zadowolić klienta.
Więc ja bym oddała kota, chyba że wiesz coś, czego my nie wiemy.

Nie nic takiego nie wiem. tak jak opisałam. Z kobietą nie jestem jakoś zakolegowana, ale wiem na 100%, że kotu świadomie krzywdy nie zrobi. Jeżeli coś mogę jej zarzucić, to tę bezmyślność właśnie. Niby chciała dobrze, tylko naiwnie.

Ja bym mimo wszystko kobiecie kotka oddała. O dobry dom jest baaaardzo trudno, a nie można wymagać od Praksedy, żeby brała sobie na głowę jeszcze jeden egzemplarz. Zwłaszcza - kto wie? może chory? - więc wymagający opieki i pochłaniający pieniądze na leczenie.
Zwłaszcza że kobieta rozpacza.

Eh, rozterki ... niby dobrymi chęciami piekło wybrukowane ale ... o dobre domy trudno, kotów zatrzęsienie. Jeśli to był epizod nierozsądku, to może podziałać jak zimny prysznic i Pani będzie uważać aż do przesady, zobaczywszy konsekwencje.
Ty ją Agnieszko znasz bliżej, ale ja bym domu nie skreślała - jeśli wykaże cień refleksji po zdarzeniu ...

Witam

Z wielką przyjemnością podczytuję cichutko wątek i jestem pełna szacunku i podziwu dla Praksedy. Zdania nigdy nie zmienię, bo wiem, co się z tym wiąże. Sama także opiekuję się kotami bezdomnymi. Szukając domków kotom, trafiałam na różnych ludzi ; dobrych dla zwierząt, ale niedoświadczonych i nie świadomych tego konsekwencji. Ludzi, którzy np. w maleńkim mieszkaniu( kawalerka) z dwójką malutkich dzieci, chcą adoptować ode mnie młoda koteczkę, pełną energii ze wskazaniem raczej na dokocenie. Inni młodzi mieszkający w kawalerce z dużym psem i fretką również chcieli kotka :roll:

. Przykładów można by mnożyć. Jednak w tym przypadku zaryzykowałabym, to domek raczej kochający, a każdy uczy się na błędach. Próbuję wyadoptować koty z działek i domów normalnych , jak na lekarstwo

Takie moje skromne zdanie w tej kwestii.
Pozdrawiam

może dom jednak jest do edukacji teoretycznej i egzekwowania nabytej wiedzy w praktyce - czyli do zaglądania czas jakiś "przez ramię"
faktycznie czesto jest tak, że ludzie robią niepożądane rzeczy z niewiedzy - wyjaśnienie i "zerkanie" a w tym wypadku rownież dotkliwa nauczka, mogą być bardzo efektywne
jednak na bardzo twardych warunkach - oczywiście na początek na tzw. próbę

trudna decyzja, nie zazdroszczę

A ja uważam, że mając kota lub psa trzeba mieć wyobraźnię. Trzeba też być odpowiedzialnym.
Tej kobiecie tego zabrakło. Jakoś nie umiem uwierzyć w to, żeby taka bądź co bądź dorosła osoba, nie wpadła na jakiś kolejny cudowny pomysł. Niekoniecznie identyczny, ale znowu jakiś w tym stylu. Bo to jest po prostu taki charakter. Miałam w rodzinie taką osobę. Kolejne jej psy marnie kończyły lub ginęły. Bezsprzecznie je kochała, ale dość często zdarzało się, że wybierała spotkania towarzyskie kosztem potrzebnego spaceru z psem, często żywiła byle jak, bo akurat w domu nie było pod ręką odpowiedniego jedzenia dla pieska. Z wizytami u weterynarza też było podobnie.
Dlatego komuś z gatunku, jak to nazywano u mnie w rodzinie "nieprzytomnych" (patrz: lekkomyślnych) kota bym nie oddała. Ta kobieta należy według mnie do takiego gatunku.

http://www.ekartki.wolsztyn24.pl/kartki/21/2494.jpg

Agnieszko, zycze Ci zdrowych i pogodnych Swiat Bozego Narodzenia, wszelkiej pomyslnosci, optymizmu i przede wszystkim zdrowia w Nowym Roku. Pozdrawiam serdecznie

Cóż zdania Wasze podzielone, problem nie rozstrzygnięty.
Muszę przeprowadzić z panią x poważną rozmowę. Będę miała o czym myśleć przez najbliższe dni.

Spokojnych zdrowych radosnych Świąt!

Agnieszko zobaczysz podczas rozmowy i czy da się to wytłumaczyć, czy Pani to zrozumie i zastosuje się.
Ludzie są różni - dla niektórych to nauczka na całe życie (mojego pierwszego dzikiego prawie 9-letniego wychodzącego ukochanego przez całą rodzinę kocurka zabił samochód tuż obok naszej bramy. Żaden kolejny już nie miał prawa wyjść z domu), ktoś drugi mimo to nie przejmie się i będzie brał kolejne koty i wypuszczał je z domu nie zważając na czychające wokół niebezpieczeństwa.

Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Kto przegląda forum