Księżniczka Ofelia i Mała Czarna Carmen IV- i po świętach

Startujemy po raz czwarty.
Oto bohaterki wątku:
http://wstaw.org/w/2oiN/

Księżniczka Ofelia, moja pierwokotna, kocica z charakterkiem.
http://wstaw.org/w/2oiM/

Mała Czarna Carmen, podśmietnikowe znalezisko, zdolna bestia, bo zdołała przekonać do siebie Ofelię.

Ładnie się witamy i wszystkich czytaczy serdecznie zapraszamy

Nasze wątki:
viewtopic.php?f=46&t=159091 - cz. III
viewtopic.php?f=46&t=154889 - cz. II
viewtopic.php?f=1&t=149469 - cz. I

Sorki, foty i wstępniak takie same jak w poprzednim wątku :oops:

, bo musiałam skopiować na szybkiego.
Internet wczoraj w domu nie chciał działać. W pracy młyn, ale przestał mi działać geoportal w funkcji raster, więc mam chwilkę luzu, zanim wymyślę, co mogę robić bez rastra.
Suuuper pioseneczkę ułozyłyście na starym wątku! :ryk:

OK, można się meldować, w wolnych chwilach będę witać i opowiadać.

pierwsza?

druga

No to trzecia

Witamy na miejscach medalowych

.
Miau mi tak muli, ze mam ochotę je rozszarpać.

Najpierw co w domu: mąż kuzynki struł się chyba jakąś rybuchną, wylądował w szpitalu, więc cała ferajna nadal siedzi u mnie. Dom pełen ludzi, wszystko nie na swoich miejscach, nie bardzo mogę się odnaleźć we własnej chałupie. Ale spoko, jeszcze te parę dni się wytrzyma. Ofelia przywitała mnie wylewnie, po czym zdrajczyni jedna :evil:

wróciła do pożerania chrupek, którymi szczodrze częstowała ją starsza córka kuzynki. Jak widać, za chrupeczki można polubić nawet dzieci :roll:

i przez żołądek do serca Ofelkowego.
Czarnidełko się pokazało, po czym wlazło za wyrko i przesiedziało tam 2-3 godziny. No przecież trzeba było pokazać focha. Dopiero jak wylazła, to zaczęła się miziać bardzo intensywnie i długo.
Ale goście przez pierwszy tydzień widywali ją w przelocie, znikającą chyłkiem za meblami. Drugi tydzień był lepszy, podchodziła blisko. Jak widać, przekupna nie jest.
W nocy Czarnidełko spało na kocyku na stole w sypialni. Nie wiem gdzie spała Ofelia, ale nad ranem przylazła na poduszkę i spała przylepiona do mnie dupinką i pleckami. Nie wiem, czy z tęsknoty, czy też było jej chłodno. Mi nie było chłodno, grzała pannica jak rozpalony kaloryfer.

No to ciocia Dorota też się zamelduje u koszalińskich dziewczątek tych kocich i tej ludziowej

Też jesteśmy z Perlażem :1luvu:

Witamy kolejne cioteczki

No i opowiadanka część pierwsza.
Do Warszawy jechałam wynalazkiem zwanym tanią kuszetką. Niby ok, nie luksusowo, ale na jedną noc w podróży może być. Tylko dlaczego projektujący to cudo nie pomyśleli o bagażach podróżnych? Były dwie półeczki na bagaże, na jednej zmieściła się jedna torba, wcale nie imponujących rozmiarów, na drugiej kilka również nie olbrzymich toreb, i to by było na tyle. W rezultacie mój plecak musiał stać na podłodze przez całą noc, w towarzystwie jakiejś torby, na którą też nie starczyło miejsca na półkach.
W Warszawce zjadłam ciepłe śniadanko w postaci McMuffina i ciapucinka w McDonaldsie (w przeciwieństwie do licznych na dwórcu restauracyjek i kafejek mieli tam kawusię w cenie normalnej, a nie 10 zeta na małą kawę). Wytoczyłam się obładowana jak wielbłąd z budynku dworca, żeby zobaczyc, jak daleko mam do miejsca zbiórki pod pałacem kultury i nauki, i okazało się ku memu zdziwieniu, że jestem prawie na miejscu. Nie powiem, bardzo mnie to ucieszyło. Zwłaszcza z powodu wypchanego plecaka na plecach i ciągniętej za sobą torby zwanej "kulawką" (kulawka - bo brak jej jednej nóżki, a przy okazji bryka po przebyciu każdego krawężnika, ale ma dopinany plecaczek, dlatego ją lubię).
c.d.n.

Fado [*] 27.02.2019 r., Rysiek [*] 15.10.2023 r.

Jestem

Witamy kolejną Cioteczkę

W autobusie początkowo były luzy, bo część grupy, tzw. lotnicza, dołączyła do nas dopiero w Helsinkach. A my w międzyczasie zdążyliśmy przenocować w Rydze (gdzie jeden z pokoi w hoteliku był za przeproszeniem "zarzygany" i po wielkich kłótniach obsługa łaskawie go posprzątała), zwiedzić Tallin (i super knajpkę ze średniowiecznym wystrojem, takąż zastawą i nieco stylizowanym na średniowiecze i smacznym menu) oraz kawałek Helsinek, z przeprawą promową w trakcie. Pogoda co prawda zepsuła się prawie od razu, ale to nie przeszkadzało mewom na promie częstować się ciastkami z ręki. Mam super fotę z mewą, jak mi się uda to w domu wkleję. Po drodze było też już parę ptaszków, na czele z moim ukochanym dudkiem i czajką. Ale do prawdziwych ptasich atrakcji dopiero zmierzaliśmy.
c.d.n.