Nasza kocia... maluszki, jeden niewidomy, prośba o wsparcie.

Modjeska pisze:Co z kiciusiem?

pisiokot pisze:
Modjeska pisze:Co z kiciusiem?

Pani doktor jednak podejrzewa białaczkę i zaleca zrobienie testu.
Kotek ma koszmarną morfologię ( 1,1 czerwone krwinki?) i wskazana transfuzja, podawanie leków z żelazem.
Dałam Dorocie natenczas Chela-Ferr Med+ i w poniedziałek decyzja co dalej.
Wyniki biochemiczne podobno nie są złe.
Buraś sam pojadł w nocy jak i rano polizał sosiku. Jest w altance, warunki optymalne ale dalej nie takie jak na kota praktycznie umierającego.

A u mnie....no cóż, sam przylazł pod moje okna głodny, chudy, pokancerowany, niewykastrowany biszkopcik.
Ja się o niego nie prosiłam, unikałam kotów, a jednak życie daje nam co innego niż my byśmy chcieli.
Wyszłam z bloku i podeszłam do niego, a ten zaczął się łasić do mnie.
Niewiele myśląc, bo i tak wiedziałam, że serce wygra z rozumem, wzięłam go na ręce i przyniosłam do domu.
Kotek młodziutki bo ząbki ma bielutkie.
Na zdjęciach już po dwóch miskach jedzenia. :wink:

Poki w kocie jest wola walki i zycia to trzeba walczyc ale tez sie zastanawiam czy skoro jest w takim stanie to czy nie lepiej pomoc mu odejsc... Trzymaj sie Aniu. Juk zawsze trudne decyzje przed Toba

Biedne koty, biedna, Ty, Aniu - tyle problemów ciągle

Trzymam kciuki, jak zawsze :ok:

**Adopcje: 11 >>**

Straszna bieda z biszkopta.

Biedny buraś, cięzko chory...... :cry:

A biszkopcik jak mój Arielek-tez taka chudzinka straszna, oby był zdrowy, tylko wygłodzony!
U Ciebie Aniu szybko wypięknieje i nabierze ciałka :ok:

Myszolandia pisze:
Anna61 pisze:Kubuś już pochowany w kwiatuszkach razem z innymi kotkami które odeszły.

tak cholernie ciężko się to czyta

Dopiero teraz zajrzalam na wątek..
Bardzo mi przykro, współczuję :cry:

Kubusiu, bądz szczęśliwy za tęczową doliną...
Istnieje świat zywych i umarłych, a mostem do niego jest Milość...
:cry:

I kciuki za rudaska :ok:

Oby się udalo :ok:

Misia [*] u mnie 28.04.2017-14.06.2018

Anna61 pisze:
Modjeska pisze:Co z kiciusiem?

pisiokot pisze:
Modjeska pisze:Co z kiciusiem?

Pani doktor jednak podejrzewa białaczkę i zaleca zrobienie testu.
Kotek ma koszmarną morfologię ( 1,1 czerwone krwinki?) i wskazana transfuzja, podawanie leków z żelazem.
Dałam Dorocie natenczas Chela-Ferr Med+ i w poniedziałek decyzja co dalej.
Wyniki biochemiczne podobno nie są złe.
Buraś sam pojadł w nocy jak i rano polizał sosiku. Jest w altance, warunki optymalne ale dalej nie takie jak na kota praktycznie umierającego.

A u mnie....no cóż, sam przylazł pod moje okna głodny, chudy, pokancerowany, niewykastrowany biszkopcik.
Ja się o niego nie prosiłam, unikałam kotów, a jednak życie daje nam co innego niż my byśmy chcieli.
Wyszłam z bloku i podeszłam do niego, a ten zaczął się łasić do mnie.
Niewiele myśląc, bo i tak wiedziałam, że serce wygra z rozumem, wzięłam go na ręce i przyniosłam do domu.
Kotek młodziutki bo ząbki ma bielutkie.
Na zdjęciach już po dwóch miskach jedzenia.

Jaki śliczny.

Śliczny biszkopcik :-)

Biedny burasio ma bardzo dużą niedokrwistość

Nie wiem czy samo żelazo pomoże.
Tak go żal, powinien być w domku. W jego stanie

Biszkopcik śliczny, myślę Aniu, że szybko znajdziesz mu domek :ok:

Takie kolorki są "chodliwe" i na pewno ktoś szybko się w nim zakocha :1luvu:

Miraclle pisze:Biedny burasio ma bardzo dużą niedokrwistość Nie wiem czy samo żelazo pomoże.
Tak go żal, powinien być w domku. W jego stanie :(

Ja to wiem i gdyby tylko ktoś zechciał......................

ASK@ pisze:Straszna bieda z biszkopta.

Jakby było inaczej to go bym w żadnym wypadku nie brała.

Kotek błąkał się już od dłuższego czasu przy blokach.
Jedna z karmicielek nawet mi mówiła o rudej bidzie chodzącej po ulicy i czy bym go nie złapała.
Ja z przyczyn i sytuacji jaką miałam z chorymi kotami nie mogłam go złapać.
Teraz mi też to nie na rękę, bo przecież potrzebna jest szybka kastracja, karma dla niego, żwirek, a do tego dzisiaj zrzucił mi kontenerek i potłukł.

Kotek je jak smok, robi siku(śmierdzące strasznie :twisted:

) kupę do kuwetki.
Nie boi się ludzi, nawet mojego męża którego pierwszy raz dopiero zobaczył.
Łasi się o nogi jak mu szykuję michę, ale nie jest natrętny, mruczy przy głaskaniu.
Nie lubi być w klatce jak i sam w pokoiku, chce do człowieka.