Pisiokoty i inne koty. Dyzio odszedł. I Dropsik ['] też.

pisiokot pisze:
Annaa pisze:O rany ale się działo nie miałam pojęcia,że prosty zabieg zdjęcia igły z osłonką
może skończyć się tak niebezpiecznie

He, he bardzo śmieszne oczekiwałam raczej współczucia, a nie chichotów

Ja to tak czytałam z przerażeniem jak ta igła wbija się na półtora cm
ale potem był taki cudny opis pomocy :roll:

że wierzę,że i ból był mniejszy

Rety, ale historia :strach:

Aż mi ciary przeszły po plecach, jak sobie wyobraziłam zagiętą igłę w kciuku :strach:

Jakoś mi to przypomniało moje własne krwawe przejścia, jak sobie wbiłam w przedramię tępe nożyczki. Też "przez koty", choć nie bezpośrednio. :roll:

Co u malutkiej Aniu?

No właśnie ..co u Was słychać

Malutka ma się dobrze, wcina, rozrabia i rooośnie

.

Do zabaw upodobała sobie wujka Rudzia, który biega z nią jak młodziak (a ma już chłopina 10 lat

). Od czasu do czasu fajnie jest też pogonić wujka Trusia, który zmyka jak błyskawica i zabawa jest tym fajniejsza :wink:

. Kacperkowy ogon z kolei służy jako świetna zabawka, można go tarmosić wte i wewte, dopóki wujek się nie zniecierpliwi i nie pójdzie sobie. Dzisiaj rano pękaliśmy ze śmiechu, gdy zauważyliśmy, że mała jako zabawkę wykorzystuje Kacprową łapę i walczy z nią jak z myszą wszystkimi czterema kończynami :mrgreen:

. Zanim zaspany Kacper się zorientował co się wyprawia mała (i my

) miała chwilę niezłej zabawy

. Dropsik, który początkowo był obrażony z powodu pojawienia się Kajtusi, też od czasu do czasu pogania się z małą. Ja z kolei mam na łydkach wydrapane malownicze kreseczki, bo kicia podczas oczekiwania na jedzonko niecierpliwi się i podskakuje przy kuchennej szafce jakby chciała zawołać: "no szybciej, szybciej szykuj"

. Łapie mnie przy okazji łapkami za nogę i mimo, że jest lekka i delikatna, to wzorków i tak nie da się uniknąć. Ale kto by się tam na nią gniewał

Jednym słowem: raj

. Rozpieszczony na maxa, szczęśliwy kociak z niej :kotek:

.

Niestety katar nie chce jej opuścić

. Zdrowe oczko jest ładne, zdrowe, ale oczodół ciągle wymaga zakraplania, no i cały czas mała ma zagilały, mokry nosek. Pani doktor miała nadzieję, że immodulen (dostaje tabletki od tygodnia) i czas sprawią, że Kajtusia wydobrzeje, ale były to płonne nadzieje jak widać. Szykujemy się, żeby podać jej kolejne trzy porcje Zylexisu, może to przyniesie w końcu spodziewany efekt. Dopóki mała ostatecznie się nie wykuruje nie można jej ani zaszczepić, ani zeszyć powiek. Świerzb nadal się trzyma, ale za każdym czyszczeniem mam wrażenie, że uszko jest czystsze, że mniej jest tego paskudztwa w środku.

Moje chłopaki zdrowe :ok:

W przypadku Dropsika wystarczyło podanie leku przeciwgorączkowego i przeciwzapalnego i w zasadzie następnego dnia było ok. Dostawał jednak na wszelki wypadek Unidox przez kilka dni, podobnie jak Rudzio. Rudziowe oczko po tygodniu zakraplania Floxalem ładnie się wyleczyło. Moje koty to zdrowe byki, z dobrą odpornością, więc błyskawicznie pokonały infekcję.

Mam trochę zdjęć rozrabiaki, postaram się wrzucić wieczorem.

Zdjęcia koniecznie

No mała - lecz się szkrabie :ok:

Ileż można chorować :twisted:

Fajnie, że chłopaki już dobrze :ok:

Tez na fotki czekam

Zdaje się, że ktoś chciał obejrzeć zdjęcia małego bąka ? :wink:

Proszę bardzo.

Otóż panna generalnie tylko wtedy jest spokojna jak śpi

. Tu z Kimisią na poduszce elektrycznej:

Poza tym uwielbiamy męczyć wujków, oj uwielbiamy

. Kajtusia jest męczykotem pierwszej wody :twisted:

. Oto dowody.

W ostatni weekend Dyzio z Rudziem przutuleni do siebie drzemali w berecie...

po jakimś czasie TŻ woła mnie konspiracyjnym szeptem do pokoju, gdzie zastaję taki to oto widok

: mała uwaliła się na chłopakach i sobie leży jak gdyby nigdy nic :mrgreen:

Rudy jest cierpliwy bardzo, ale po minie Dyzia widziałam, że sytuacja niespecjalnie mu się podoba

kręcił się, czekał, że może Klusek sobie pójdzie ...

ale w końcu uznał, że takie tłoczenie się jest poniżej jego godności ...

i majestatycznie się oddalił

wujku, wujku, ale dlaczego idziesz ?

wujku Dyziu, chodź do nas ...

nie reagował na te prośby, więc mała wyskoczyła za Dyźkiem ...

który z wyraźna ulgą wygodnie rozłożył się na podusi na parapecie

nawoływania na nic się zdały, wujo pozostał głuchy na Kajtusiowe prośby

więc mała wróciła do Rudzia, ale zamiast grzecznie spać trzeba było oczywiście wujka zaczepiać, robić młynka łapiszonami i ogólnie wariować

w końcu nawet Rudziowa cierpliwość się wyczerpała :evil:

mała poleżała chwilę w berecie, ale samej to już nie to ... :wink:

wygramoliła się więc z drapaka i poszła do Dyzia na parapet. Chyba czuła, że trochę przesadziła, bo grzeczniutko położyła się obok niego ...

... i zmęczona wariowaniem zasnęła w końcu

.

Innym z kolei razem wlazła drzemiącemu Kacperkowi do beretu, który najpierw popatrzył na nią ....

.. a potem na nas z miną pt. "czy ona naprawdę musi tu być, nie mogę jej wygonić ... ? Tak, wiem, wiem, dzieckiem się trzeba opiekować :evil:

".

i w końcu kompletnie zdegustowany zawisł głową w dół w niemym proteście.

Teraz dzidziuś leży na moich kolanach i śpi sobie słodziutko :1luvu:

.

Kajtusia to takie dzieciątko jeszcze i szuka mamusi i tatusia, bądź ciocię czy wujka.
Lgnie do kotów podobnie jak mój Boluś z tym, że u mnie ciotki i wujkowie nie są tak wyrozumiali, brzydale jedne. :twisted:

Jedynie Molisia- Moonlight z łódzkiego schroniska jest kochana, bo inne to zaraz pchyyy choć jeszcze Kolusia lubi maluchy.
Wcześniej była Bunia która każdym maluchem się opiekowała mimo, że nie miała nigdy swoich dzieci zresztą tak jak Molisia choć ta była w ciąży.

Ania, ale ona nie idzie do nich żeby się poprzytulać, tylko raczej, żeby ich zaczepiać :twisted:

. Tak cuduje, tak kombinuje, że święty by czasem nie wytrzymał, łobuz jeden.

pisiokot pisze:Ania, ale ona nie idzie do nich żeby się poprzytulać, tylko raczej, żeby ich zaczepiać . Tak cuduje, tak kombinuje, że święty by czasem nie wytrzymał, łobuz jeden.

A nie, u mnie to poprzytulać się. :wink:

To ci mała zadziora. :1luvu: