Ogrynia i reszta ulicznych dzikusków - teraz w moim domu

No cóz - u nich to odruch warunkowy - uniesiona ręka moze oznaczać rzut kamieniem , uderzenie.... :cry:

izka53 pisze:No cóz - u nich to odruch warunkowy - uniesiona ręka moze oznaczać rzut kamieniem , uderzenie....

Dokładnie tak. Kotki doznały wiele zła od ludzi. Gdyby nie robiono im krzywdy nie zabrałabym ich do domu. Żyły dziko, ale w spokoju przez kilka lat, niestety pewnego dnia nastąpił zwrot. Nawet ja dostałam kiedyś w głowę strzelonym chyba z procy kapslem od piwa, gdy przyszłam postawić im jedzenie. Rzucano w nie nożem. Mam go nawet w domu. Taki mocno zaostrzony, do steków. Ogrynia miała uszkodzony ogon, wyglądał tak jakby ktoś go jej podpalił, albo oblał czymś żrącym. Ten kawałek potem jej odpadł, dlatego ma ogonek krótszy.
Jak ja to strasznie przeżywałam.........
Dlatego dziewczynki są u mnie. Może nie najszczęśliwsze, ale bezpieczne. Świadczy o tym choćby częste rozbawienie Ogryni, sama się zabawia porozrzucanymi w domu zabawkami. Albo to ich przychodzenie do kuchni gdy coś kroję......

Wątpię, żeby Ogrynia, a nawet Babunia chciała wrócić na dwór.

Wiem jak zachowała się moja Piglunia, też dzika kotka zabrana z podwórka. Gdy ją wzięłam do domu miała ok 6 lat. Po roku życia w domu uciekła przez okno. Niedoświadczona, zabezpieczyłam okno siatką do połowy i kotka wystraszona przez fachowca biegnącego w stronę cieknącego kaloryfera pod oknem, na którym siedziała, wspięła sie po siatce i wyskoczyła. Dodam, że mieszkam na parterze.
Jak ona się potem dziwnie zachowywała. Znała podwórko i okolice jak własną kieszeń, bo przeżyła tam całe swoje życie. Tymczasem nie odchodziła z podwórka, na ktore wyskoczyła. Siedziała cały czas w trawie. Gdy wyszłam do niej, przez cały czas trzymała się w odległości ok. 3 m ode mnie. Gdy ja robiłam krok w jej stronę, ona odsuwała się dokładnie o tę odległość.
Tak to trwało od ok. 8 rano do późnego wieczora.
Udało mi sie ją złapać cudem dzięki temu, że zgłodniała. Tego samego dnia przed północą.
Potem zabezpieczyłam siatką całe okno. Gdy często widywałam ją wiszącą jak pająk na okiennej siatce, miałam wrażenie, że tęskni za wolnością i że chce się wydostać na drugą stronę.
Ale ja jej nie wypuściłam. Z uwagi na złego człowieka, ktory obrał sobie za cel życia unicestwić tę kotkę.

viewtopic.php?f=46&t=130311&p=10140115#p10140115 Iwonko, proszę Cię może podpowiesz Korciaczkom z Tychów, jak znaleźć Josia, który dwa dni temu nawiał z domu :cry:

.
Dziewczyny już go widziały w krzakach blisko ich domu, ale z łapanki nic nie wyszło :cry:

.
Strasznie się martwię o tego pingwinka :cry:

Iwonami pisze:Wiem jak zachowała się moja Piglunia, też dzika kotka zabrana z podwórka. Gdy ją wzięłam do domu miała ok 6 lat. Po roku życia w domu uciekła przez okno. Niedoświadczona, zabezpieczyłam okno siatką do połowy i kotka wystraszona przez fachowca biegnącego w stronę cieknącego kaloryfera pod oknem, na którym siedziała, wspięła sie po siatce i wyskoczyła. Dodam, że mieszkam na parterze.
Jak ona się potem dziwnie zachowywała. Znała podwórko i okolice jak własną kieszeń, bo przeżyła tam całe swoje życie. Tymczasem nie odchodziła z podwórka, na ktore wyskoczyła. Siedziała cały czas w trawie. Gdy wyszłam do niej, przez cały czas trzymała się w odległości ok. 3 m ode mnie. Gdy ja robiłam krok w jej stronę, ona odsuwała się dokładnie o tę odległość.
Tak to trwało od ok. 8 rano do późnego wieczora.
Udało mi sie ją złapać cudem dzięki temu, że zgłodniała. Tego samego dnia przed północą.
Potem zabezpieczyłam siatką całe okno. Gdy często widywałam ją wiszącą jak pająk na okiennej siatce, miałam wrażenie, że tęskni za wolnością i że chce się wydostać na drugą stronę.
Ale ja jej nie wypuściłam. Z uwagi na złego człowieka, ktory obrał sobie za cel życia unicestwić tę kotkę.

Gdyby Piglunia chciała zostać na dworze, to by Ci się jej nie udało złapać. Zachowywała się jak klasyczny domowy, który wypadnie oknem. Wisiała potem na siatce, bo w pionie więcej widziała, a wyglądanie oknem to przyjemność sama w sobie.

Pewnie masz rację, Marto. Mało wciąż wiem o kotach.....

Dziękuję Iwonko :1luvu:

Za Josia

Moja Ofelia, jak na spacerku wylazła z szelek, nie dawała się złapać, siedziała gdzieś w krzakach i nie wychodziła na wołanie. Można by pomyśleć, że nie chce wracać do domu. Tymczasem jak już trochę ochłonęła, to sama wróciła pod klatkę.

Też nie wiem wystarczająco dużo o kotach, ale myślę, że Ogrynia i Babunia na swój sposób doceniły już domowe pielesze i nie spieszy im się do moknięcia na deszczu, marznięcia na mrozie i pustego brzuszka.

Tym razem nie na temat. Polecam oglądanie w TV - BBC Knowledge serię pt. Simon Reeve nad Oceanem Indyjskim. W każdy piątek o godz. 22:00.
Fascynujące i smutne, jak człowiek niszczy tę naszą planetę, zabija zwierzęta i niszczy roślinność.
Piękne zdjęcia, cudowna podróż na którą nie będzie mnie stać, choć marzy mi się.....
Będzie też o moich ukochanych Seszelach, udało mi sie tam być i marzę aby tam jeszcze wrócić......

Jak te koty u ciebie chodzą że obrus jest nie tknięty :mrgreen:

Koty chyba nie chodzą, tylko stąpają, względnie latają :wink:

Serweta jest poprawiana na stole kilkadziesiąt razy dziennie, włącznie z podnoszeniem z podłogi samej serwety jak i przedmiotów nieopatrznie zostawionych na stole

Iwonami pisze:Serweta jest poprawiana na stole kilkadziesiąt razy dziennie, włącznie z podnoszeniem z podłogi samej serwety jak i przedmiotów nieopatrznie zostawionych na stole

a to spoko :ryk:

Ogrynia i reszta ulicznych dzikusków - teraz w moim domu

Kto przegląda forum