Miau.PL

Dzień dobry
Szukam porad od osób które przeszły walkę o kocią kość. Moja kotka jest właśnie w trakcie zabiegu. Ma strasznie połamaną tylnią kość w udzie. Przemieszczenie i odłamki, parę centymetrów kości przestało istnieć. Weterynarz powiedział, że spróbuje zadziałać, ale może skończyć się amputacją jeżeli kość nie obrośnie śruby. Walczymy.
Dlatego mam pytanie, jak można pomóc takie kotce? Weterynarz mówił, że duża zależy od wapnia i ruchomości śruby. Czy zacznie się proces regeneracji i obrastania, czy też kość jakby... będzie zjadać samą siebie. Pewnie jeszcze coś podpytam lekarza, ale szukam porady też już tutaj. Jest jakaś może dieta aby pomóc w regeneracji? Ktoś miał może podobny przypadek i wie jak się zachować? Pewnie trzeba ograniczyć ruchy kotki, a ona jest dość żywotna i nawet ze zwisającą łapką próbowała się przemieszczać. Wiem, że koty radzą sobie bez jednej łapy, ale... chociaż moja kotka to zwykły dachowiec, bardzo mi na niej zależy, by chociaż kuśtykała na tej chorej kończynie.
Bardzo będę wdzięczny za kilka słów jak moge pomóc mojej kotce.

viewtopic.php?p=9759837
Tu zobacz amerykański koci azyl, kamerka na żywo, kilka kotów niepełnosprawnych, jeden nawet tylko na dwóch łapkach świetnie się porusza.
https://www.youtube.com/watch?v=7wrXyFi4Fcc

nie walcz za bardzo o mocno uszkodzoną łapę, bo więcej z tego szkody niż pożytku może być. Ryzykowne infekcje, długie , bolesne gojenie, być może kilkukrotne operowanie, podawanie wielu leków pooperacyjnych i długie noszenie kołnierza. Kotka psychicznie i fizycznie może tego nie znieść. Tymczasem brak łapy, amputacja jest prostsza, szybsza i nie niesie ze sobą zbyt wielkiej szkody dla kota niewychodzącego. Kot będzie w pełni sprawny. Przemyśl to, czy warto kombinować.

ita79 pisze:nie walcz za bardzo o mocno uszkodzoną łapę, bo więcej z tego szkody niż pożytku może być. Ryzykowne infekcje, długie , bolesne gojenie, być może kilkukrotne operowanie, podawanie wielu leków pooperacyjnych i długie noszenie kołnierza. Kotka psychicznie i fizycznie może tego nie znieść. Tymczasem brak łapy, amputacja jest prostsza, szybsza i nie niesie ze sobą zbyt wielkiej szkody dla kota niewychodzącego. Kot będzie w pełni sprawny. Przemyśl to, czy warto kombinować.

W pełni popieram. Jeśli tak rozległe są ubytki i uszkodzenia to mała szansa na pełne wyzdrowienie. Poza tym, jeśli chcecie zawalczyć, to tygodnie unieruchomienia w klatce kenelowej i noszenie kołnierza. Kot MUSI mieć ograniczony ruch.
Drugą kwestią jest twoje marzenie by choć na okaleczonej łapce sie opierała. Uwierz, "kalectwo" to problem nas ludzi. Koty tak tego nie spostrzegają. A pozostawiona jakaś tam łapka ,byleby właściciel zadowolony był , to okrucieństwo. Może przysparzać bólu wielkiego. Być zawadą. Przeszkadzać w poruszaniu się. Mieć wpływ na ogólne zdrowie.
Dobrze przemyśleć trzeba takie operacje.
Miałam i mam trójłapki. Doskonale daja sobie radę. W domach stałych doskonale sie odnalazły. One, koty, nie roztrząsają swego kalectwa. Po prostu żyją.

Pod tym linkiem amerykańskim wklejonym wyżej jest tam w azylu rudzielec bez tylnej nogi i z jednym okiem, a gania, tłucze koty, bawi się lepiej niż te z defektami tylnej łapy, która prawdę mówiąc bardziej przeszkadza, jeśli nie jest w pełni sprawna.
Rehabilitacja jest żmudna.
https://www.youtube.com/shorts/q70KK5oK290

Parapeting Sonnusi
Sonny nie ma przedniej lewej łapki. Doskonale radzi sobie i wszędzie wejdzie.

Warto zawalczyć
Kilka dni temu byłem na kontroli. Ok, łapa będzię krótsza, ale trwa proces odradzania się kości. Z boku ciała wystają pręty które utrzymują gwóźdź na swoim miejscu, ale kotka zaakceptowała niedogodność. Na ten czas zostaje tylko cierpliwość i podawanie wapnia.
Kotka nie wychodzi na dwór, dużo śpi, ale nie trzymam jej w jakimś zamknięciu. Dajemy radę.

Trzymam kciuki, na pewno kotka sobie da radę.