Miau.PL

Witam,

mój niespełna 5-letni kot ma białaczkę. Zdiagnozowany został pod koniec lutego bieżącego roku. Po kilku seriach leczenia interferonem poczuł się lepiej, zachowywał się jak zdrowy kot i miał dobre wyniki, więc zaprzestaliśmy podawania leku. Niestety, 2 tygodnie temu jego stan się pogorszył. Coraz mniej jadł, cały dzień przesypiał w ciemnych kątach. Podaliśmy mu kilka dawek interferonu, który nie przyniósł efektu. Badania krwi wykazały silną anemię, miał fatalne wyniki. Jego krew była jak woda. Zdecydowaliśmy się na transfuzję, która nie przyniosła rezultatu. Dostał też steryd na wyhamowanie układu immunologicznego co również nie pomogło. Pani doktor, która się nami opiekowała bardzo walczyła o to, by pomóc kotu jednak te sterydy były jej ostatnim pomysłem na ratowanie zwierzaka. Zaproponowała żeby po prostu humanitarnie uśpić kotka, bo będzie z nim coraz gorzej. Obecnie jedynie pije kiedy zaniosę go do miski i siusia. Jest wrakiem zwierzęcia, taki biedny wychudzony. Ciężko dyszy po przejściu paru kroków, bo wirus zabija mu czerwone krwinki transportujące tlen. Jestem załamana. Kocham go nad życie i walczyłam o niego jak tylko mogłam. Oddałabym każde pieniądze żeby mu pomóc, ale medycyna jest już bezsilna . Wiem, że będzie z nim coraz gorzej. Najbardziej boję się, że Jego śmierć nastąpi w nocy i nie odejdzie we śnie tylko będzie cierpiał, a ja wtedy nie będę mogła mu ulżyć, bo nie ma u nas lecznic dyżurnych. Biję się z myślami, ryczę kiedy nikt nie widzi i tak bardzo boję się podjąć ostateczną decyzję. Czy można się na to jakoś przygotować? Czy rzeczywiście tak będzie dla Niego lepiej?

Trudno się pogodzić z odejściem naszego pupila, on jest jak rodzina. Ja parę lat temu pożegnałam ukochaną sunie a za pół roku mojego ulubionego kota. Oba zwierzaki były że mną bardzo długo. Ja nadal za nimi bardzo tęsknię choć mam inne koty i sunie
Musisz sama podjąć bardzo trudną decyzję o eutanazji kocurka. Jeżeli się bardzo męczy to nie zwlekaj z decyzją. Współczuję Ci bardzo, trzymam mocno kciuki i przytulam.

Gosiagosia dziękuję za słowa wsparcia. Dziś rano nastąpił kryzys. Kotek walczył o każdy oddech i musieliśmy pomóc mu odejść żeby się nie męczył. Strasznie mi Go brak. Wciąż patrzę na miejsca, gdzie spał, bawił się... ciągle mam wrażenie, że gdzieś słyszę Jego kroki. Pewnie rozumiesz co czuję. Wierzę, że kiedyś się jeszcze spotkamy z naszymi pupilami. Pozdrawiam serdecznie.

Prymulka90 pisze:Gosiagosia dziękuję za słowa wsparcia. Dziś rano nastąpił kryzys. Kotek walczył o każdy oddech i musieliśmy pomóc mu odejść żeby się nie męczył. Strasznie mi Go brak. Wciąż patrzę na miejsca, gdzie spał, bawił się... ciągle mam wrażenie, że gdzieś słyszę Jego kroki. Pewnie rozumiesz co czuję. Wierzę, że kiedyś się jeszcze spotkamy z naszymi pupilami. Pozdrawiam serdecznie.

Strasznie mi przykro, współczuję Ci bardzo. Wiem co czujesz, ja też mam nadzieję że spotkamy się z naszymi pupilami i nie tylko.
Mocno cię przytulam.

Jestem z Tobą

Jest mi smutno Ciągle zastanawiam się czy mogłam zrobić dla Niego coś więcej... Tak mi Go brak, taka pustka w domu. I wciąż jakby słyszę Jego kroki, czuję obecność Do zobaczenia kiedyś w innym świecie kochany❤️

Serdecznie współczuję zrobiłaś dla niego wszystko co byłaś w stanie zrobić i podjęłaś słuszną decyzję.
Koteczku [']

Czy można się przygotować ? Ja jako człowiek po przejściach ( śmierć na nowotwór w domu ) patrzę na to inaczej.
Nasz kotek był bardzo chory , jedo uśpienie było skróceniem jego męki.



Kotek został uśpiony wczoraj o 9:34 w klinice w Katowicach.
Biedulka nie męczyła się długo.
Byliśmy z nią do końca.

Myślałem że dam sobie radę, ale jest ciężko. Czy macie tu może jakieś informacje jak sobie radzić z tym