Na przekór... III - [']

Właśnie mija dokładnie miesiąc od śmierci mojego kochanego kotka.
Tęsknię za Tobą.

Obrazek

[']

Jaki piękny...

Pamiętam ['].

Toto odszedł 2 dni po mojej tymczasce Mani [*]

Asiu, zobaczyłam Twój wątek i ucieszyłam się, ale zaraz potem dotarło do mnie, że tytule [']
Z całego serca Ci współczuję i przytulam mocno.
Rozumiem Cię tym lepiej, że zajrzałam na forum z tego samego powodu co Ty (z wtorku na środę odszedł Kubiś, chciałam mu tutaj zapalić wirtualnego znicza i napisać, dla tych, którzy może go pamiętają).

Ściskam mocno.

Kasiu, ja również mocno przytulam i zapalam światełko dla Kubusia [']
Dzięki, że się odezwałaś, chociaż przykro, że spotykamy się w takich okolicznościach

[*][*][*][*][*]

Och.. Zajęta własnymi problemami, dopiero doczytalam.. :oops:

Ogromnie współczuje..

Dziękuję.

Cóż, życie toczy się dalej, chociaż nadal codziennie ryczę. Zwłaszcza wieczorami, kiedy brakuje jednego futra w łóżku

Żaden kot nigdy nie tulił się do mnie tak jak Totuś i żaden tak głęboko, "po psiemu" nie zaglądał w oczy :cry:

Najbardziej boli wspomnienie ostatniego naszego wyjazdu do weta. Toto bardzo nie chciał jechać, ale był już tak bardzo słaby... miauknął tylko raz bardzo żałośnie, kiedy wkładałam go do transportera. A ja ryczałam na głos, bo wiedziałam, że mój mały chłopczyk już nie wróci do domu żywy. Ale gdzieś tam, z tyłu głowy, tliła się jeszcze jakaś iskierka nadziei, że może jednak coś się poprawiło, że może usg wykaże, że jeszcze nie czas, że jeszcze mamy szansę. Nie mieliśmy.
Gdybym miała tę pewność, że nic się nie poprawiło, nie wiozłabym go na siłę do weta. Zostałby w domu i usnął, jak wszystkie moje koty, na moich kolanach. Ale musiałam sprawdzić, więc pojechaliśmy i Toto odszedł w lecznicy.
Nigdy nie zapomnę dźwięku tego ostatniego, żałosnego miauknięcia :cry:

ciągle go takiego widzę i słyszę ten głos :cry:

Przytulam... nie wyrzucaj sobie, ze musialas te pewnośc mieć.

Kiedy dr Domi wymacała we wtorek, że u Leosia guz znów urósł, on sie juz zle czuł. Ale nastepnego dnia miałam wizyte u Jagielskiego. Przytulalismy sie cała noc, też chciałam miec pewność, że juz nic nie można zrobić, chociaż właściwie już od tego wtorku wiedziałam, że nie... wiec bardzo dobrze Cie rozumiem.

Dziękuję.
Tyko tak cholernie boli, bo on nie rozumiał...

Bardzo Ci współczuję, wiem jak to boli.
Mój Myszonek odszedł ponad 3 lata temu, a do dzisiaj bardzo boli...

No i stało się.
Pierwszy raz postanowiliśmy z Tż-tem zrobić sobie "luksusowy prezent" i zanabyliśmy drogą kupna rasowego kota

Młody jest rasy MCO, nosi rodowodowe imię Yori i ma cztery miesiące

Jest niezmiernie rezolutnym kotkiem, niczego się nie boi (nawet odkurzacza! :201410

) i dołączył do naszej rodziny niedawno.

Bardzo szybko to poszło po odejściu Totka, którego nadal opłakujemy, jednak z uwagi na ciężki charakter Loli i jej neurotyczność postanowiłam, że należy się dokocić jak najszybciej, póki dziewczyna pamięta, że w domu są trzy koty. I że najlepiej zniesie małolata.

Proszę Państwa, przedstawiamy się. Oto nasze kocie dziecko, które niezwykle poważnie wychodzi na zdjęciach