Amal- znaczy nadzieja... :( / pa malutka :( [`]

[Lidka]

Mysle, ze zdjecia powinnas robic, tylko ich nie publikuj, jesli nie chcesz. Ale to jaki jest stan wyjsiowy zawsze moze byc pomocne w szukaniu ratunku. Operacja, wozek?
Ja wiem, ze to latwo sie pisze nie widzac. Ale teraz akurat mam wiele pokory w okreslaniu stanow chorobowych. Za kazdym razem kiedy rozbawiony Kubus uderza w meble albo sciane i potem jest jak bokser po nokaucie powtarzam sobie - nauczy sie zyc niewidomy ale to jest tak cholernie przykre. Dlatego swietnie rozumiem Twoje odczucia i emocje

[Agn]

Lidko, o tych zdjęciach napisałam w ten sposób, bo nie chcę małej budzić po prostu.

Co do szukania ratunku i rozwiązań.
Jedynym fachowcem, który nie postawi na Amal kreski i rozważy wszystkie dostępne możliwości jest nasz Doc. Dlatego Amal poczeka na jego powrót z urlopu u mnie.

A jak się obudzi, na pewno zrobię jej zdjęcia. Nie tylko tego zniekształconego tyłu ale także ślicznej buzi. Bo Kociareczka ma rację - Amal jest śliczna.

[lidiya]

nie wiemy co z tego wszsytkiego wyjdzie

nawet nie wiem co pisac...

pomoc potrzebna poki co w kazdej postaci

[ariel]

Amal jest cudna

[Agn]

Amal jest zestrachana. Syczy na mnie dalej. Trochę popłakuje.
Pojadła całkiem sporo - pół saszetki RC Intestinal i garść RC Kittena. Na koty nie syczy - kiedy wygłodniała horda wdarła się do akwa zwabiona zapachem Intestinala, Amal nawet nie zareagowała.




I teraz kwestia pomocy...

Taki mały kociak duzo nie je

Może i faktycznie dużo nie je. Ale nie chodzi o to ile je. Ale o to, co powinna jeść - jedzenie musi być lekkostrawne, żeby mała nie miała zaparć, bo zdaje sie, że przy jej schorzeniu to też może być zagrożenie.
Amal potrzebuje też nieco więcej niż tylko jedzenia. Kwestia diagnozy i ew. operacji - to jeszcze za jakiś czas. Amal w tej chwili, oprócz jedzenia potrzebuje podkładów higienicznych [albo ja potrzebuję opakowania proszku i wiaderka prądu], środków odkażających i gojących [choć tu faktycznie też się nie pali, bo mogę używać Sudocremu od Orzecha i Płomyka, a którego zapas mam dzięki Katy]. Przydałyby sie tez chusteczki nawilżające dla niemowląt do wycierania pupy.
Jednak podkłady wydają się być naprawdę niezbędne.

Dziękuję Aniposz za przelew. Jutro podejdę do apteki po podkłady.

[kotek72]

Amal jest śliczna
Dużo siły Ci życzęjak dajesz z tym wszystkim radę

[Agn]

jak dajesz z tym wszystkim radę

Mam akwarium.

[Lidka]

Czy Amal robi pod siebie czy jakos panuje nad wydalaniem?

Moze kobiece podpaski na jakims paseczku bylyby lepsze. Wtedy nie trzeba byloby wciaz jej myc i moze ladniej by sie zgoilo. Gdzie malenka ma rany?

[Agn]

Lidko, na razie trudno mi dokładnie ocenić, czy mała cokolwiek kontroluje. Na razie nie jestem optymistką...

Co do `zabezpieczenia` pupy - nawet jak coś wykombinuję to i tak trzeba ja będzie często myć [jeśli nie kontroluje wydalania] - Orzech i Płomyk są myci przy każdej zmianie pieluchy [4-6 razy dziennie].
Ranki na razie są niewielkie [co i tak budzi moje zdziwienie, przy założeniu, że urodziła się na `wolności`] i tylko na zgięciach nóżek

BTW - Amal jest kolejnym argumentem za sterylką kotów wolnożyjących. Jaki byłby jej los gdyby nie znalazły jej dzieci? I jaka byłaby śmierć....

[Agn]

I tak oto zastał nas świt...

Amal popłakuje. I mnie również [być może ze względu na niewielką ilość snu jaką mam za sobą] chce się płakać.

W trakcie odmaczania Amalowej pupy stwierdziłam, że zwieracze jednak nie działają... [Nie chcecie wiedzieć, co wycisnęłam z jelita grubego i jakiej wielkości, jednak po tym, wydaje mi się zrozumiałe dlaczego Amal śmierdziała stajnią. ] Kiedy ruszyłam coś w rodzaju zatyczki, przy lekkim ucisku wszystko wyszło z kota. Pęcherz dał się opróżnić bez najmniejszego problemu. Nie to co u Płomyka, u którego ja nie jestem w stanie pokonać oporu zwieraczy.

W perspektywie tego, co powyżej napisałam, nadanie jej takiego imienia to był okrutny żart z mojej strony...

[ariel]

Smutno .
Kiedy wraca Doc?

[mokkunia]

Agn...

[Lidka]

I tak oto zastał nas świt...

Amal popłakuje. I mnie również [być może ze względu na niewielką ilość snu jaką mam za sobą] chce się płakać.

W trakcie odmaczania Amalowej pupy stwierdziłam, że zwieracze jednak nie działają... [Nie chcecie wiedzieć, co wycisnęłam z jelita grubego i jakiej wielkości, jednak po tym, wydaje mi się zrozumiałe dlaczego Amal śmierdziała stajnią. ] Kiedy ruszyłam coś w rodzaju zatyczki, przy lekkim ucisku wszystko wyszło z kota. Pęcherz dał się opróżnić bez najmniejszego problemu. Nie to co u Płomyka, u którego ja nie jestem w stanie pokonać oporu zwieraczy.

W perspektywie tego, co powyżej napisałam, nadanie jej takiego imienia to był okrutny żart z mojej strony...

Wiem jak sie czlowiek "budzi" po takiej nocy. Dwa tygodnie spalam na podlodze razem z Kubusiem.

To jest pierwszy dzien pomocy i oby byly nastepne. Pomysl, jak jej jest teraz dobrze z pustym brzuszkiem a wlasciwie pupa. Bede trzymac mocne kciuki za optymistyczna diagnoze.
I oby jej imie nie bylo okrutnym żartem.
Za nadzieję.

[Dorota]

Trzymam kciuki!

[kota7]

Myślę, że jakiekolwiek będą dalsze losy malutkiej Amal, będą lepsze od tego, co mogłoby ją spotkać na 'wolności'. Jest bezpieczna, nakarmiona, czysta, jest jej ciepło, Ktoś się o nią martwi. I ten Ktoś dał jej szansę na życie, a jeżeli będzie trzeba, to nie pozwoli jej cierpieć niepotrzebnie. To imię to wcale nie jest żart.