Miau.PL

Trochę już jestem na forum ale jakoś nie mogłam się zebrać żeby opowiedzieć o moich kociakach,nadrabiam więc tę zaległość.
Oto nestorka rodu Kłopotyna - 8 letnia dzikuska,która jako jedyna z miotu ostała się przy życiu,wychował ją pies więc nie mruczy tylko warczy i gryzie(rotweiller w kociej posturze) - nie znalazł się jeszcze taki kto da radę ją poskromić(my również się do takich zaliczamy )

Kłopotyna z Boniaczkiem

Druga z kolei jest moja ukochana Żabcia(czyli Wega) wyciągnieta jako maluszek z kanału przez mojego już niestety nieżyjącego psa Smoka.Wega miała już nie przeżyć tej "kąpieli" ale komuś się nie udało

Wegunia

Następny w kolejności jest Bono-przepiękny kastrat o duszy wiecznego dziecka i aspiracjach alpinistycznych i wokalnych.Znalazłam go pod maską samochodu w zimie jako 1,5 miesięczne kocię i jakoś udało mi się go wydobyć-wychowała go Wega-która teraz ma połowę jego wagi

Bono

Kolejna jest Falka-maluch który biegał po zatłoczonej ulicy za ludźmi i prosił o pomoc.Kicia miała rozwaloną wargę i wyglądała jakby miała rozszczep podniebienia(na szczęście to zmyłka )

Falka

Ostatnim jak na razie nabytkiem jest Azorek-maluch o mentalności psa i potwornych problemach ze zdrowiem.Urodził się chory i tylko on został na świecie ze swojej rodzinki-reszty niestety nie dało się uratować.Pochodzi z ogródków działkowych,jest u nas już pół roku -mam nadzieję że w końcu wydobrzeje(kciuki by się przydały)

Azorek

To moje zwierzaczki w całej okazałości!!!!!!!!! :

slicznosci kocie! i szczesciarze

witajcie!

Piękne.
Kłopotyna bardzo podobna do naszej KocieKocie. Pierwszej kotki, którą też po części wychowywał pies.

A za Azorka trzymam kciuki, żeby był zdrowy.

Kocie towarzystwo imponujące. Fajnie że zaczełaś nam o nich opowiadać.
Napisz jak to się stało,że Twój pies uratował Wegę.Zainteresowała nie ta historia.
I oczywiście trzymam kciuki za zdrowie najmłodszego członka kociej rodzinki

Dzien dobry sliczna rodzinko!3mamy kciukasy

Kciuki za ślicznego Azorka.
Reszta rodzinki też cacy.

Ank_a pisze:Napisz jak to się stało,że Twój pies uratował Wegę.Zainteresowała nie ta historia.

Kiedyś szłam ze Smoczkiem na spacer w okoliczne działki i przechodziliśmy koło rozkopanych kanałów,ja niczego nie zauważyłam ani nie usłyszałam ale Smok stanął w miejscu i nie chciał się ruszyć.Wciągnął mnie do kanału i tam zauważyłam maleńkie coś wyglądające na myszkę.Po bliższych oględzinach okazało się kotkiem z przywiązanym do szyjki kamykiem-ktoś musiał chcieć utopić to maleństwo-gdyby nie Smok nawet nie dostrzegłabym malucha na skraju wody.Przyniosłam ją do domu i wysuszyłam,mała była straszliwie wychudzona i miała ogromne ilości odchodów świerzbowca w uszkach,wydawało się że ma około 1,5 miesiąca.Weterynarz po dokładniejszych oględzinach stwierdził że tak naprawdę ma 4 miesiące.Długo trwała rekonwalescencja mojej Weguni i cały czas opiekował się nią Smok.Nie ma go już niestety z nami-zabrał go podstępny nowotwór ale koty strasznie za nim tęsknią(my jeszcze bardziej)

Wspaniała historia,to poprostu przeznaczenie,któremu pomógł bardzo mądry piesio.

Wspaniała historia, wspaniałe kotki...

Psa nie ma, ale uratował ŻYCIE! Wegunia jest w takim razie po części Smoczusiem.

Śliczne koty, kciuki dla Azorka.

Wspaniale Was poznać, kociaki są piękne, a ich historie bardzo wzruszające. Co się dzieje Azorkowi? Mocno trzymam za niego
Smoczuś, dzielnym psem o wielkim sercu byłeś [']

Matka Azorka była chora na przewlekły koci katar (plus mnóstwo innych dolegliwości,nie miała także połowy ogona) i tak też było w ciąży,urodziła bardzo chore maluchy z zerową właściwie odpornością.Niestety poznałam ją już w końcowym etapie choroby i nie dało się już pomóc ani jej ani dwójce maluchów-pozostał tylko Azorek.Jego szczęściem jest to że od małego jest żarłoczkiem i to pewnie uratowało mu życie,nie zmienia to tego, że ma totalny brak odporności(matka nie przekazała mu żadnej),ciągle powraca herpes,jest uczulony na wszystko na co tylko może i nie toleruje nawet leków wspomagających odporność.To po prostu cud że kocina jakoś żyje i jeszcze jest w stanie dusić pozostałe koty Nie chcę zapeszyć ale po cichu liczę na to że w końcu będzie dobrze(tfu na psa urok-hehe),mały ma niewiarygodny charakter i wolę walki.

sliczne futrzaki i sliczne historie
Kciuki za Azorka

Witam Gattara W końcu Cie znalazłam na forum!
Imponujący masz zestaw futerek, a historia Smoczka i Weguni jest niesamowita.
Trzymam kciuki za zdrowie Azorka