Maja [*], Gucio [*], nowy rozdział: Luśka i Tygrysek

Ja też się bardzo cieszę i serdecznie gratuluję :ok:

Maryla pisze:tak myslalam że te weźmiesz
super, cieszę się ogromnie

Też tak myślałam ale w pewnym momencie już zwątpiłam (ale to chyba przez natłok problemów).

Regata pisze:Rodzeństwo jest w jednym wieku. Są ze sobą bardzo zżyte, co mam nadzieję ułatwi adaptację dorosłych już przecież kotków.

Oby ta adaptacja przebiegła bezproblemowo i dziękuję raz jeszcze za domek dla tej parki.

Super

Wspaniale, kociaki przepiękne. Gratuluję adopcji, będzie mnóstwo radości. :1luvu:

Gratuluję koteczków i trzymam kciuki za szybką aklimatyzacje.

W nocy wyszły z kontenerków, Tygrynio był widziany na środku pokoju, w kuchni i znów w pokoju, na komodzie pod telewizorem. Duży pokój, przedpokój i kuchnię miały tylko dla siebie. Rano zdematerializowały się oba, tzn schowały pod szafę i tam razem siedzą. Gorzej, że nic nie zjadły. Tzn. nic mokrego, ani saszetek, ani wołowinki, bo z suchego chyba troszeńkę ubyło, ale przy dwóch kotkach, to prawie nic. Jedzenie miały w pokoju, obok kontenerków.
Teraz świeże śniadanko mają blisko szafy, tak by je widziały ze swojej kryjówki.
Są w dużym stresie, a my okropnie się marwimy.

Zostawić w spokoju i np. wyjść na trochę z domu, czy wręcz przeciwnie - gadać do nich, zachęcać, bo raczej nie wyciągać?
Jakieś dooświadczenia, pomysły?
I nie chodzi mi o to, by zmuszać je do czegokolwiek (mamy czas), tylko, by zaczęły jeść.

mogę tylko podzielić się swoimi doświadczeniami, a wiadomo, że każdy kot jest inny. Tak się zastrzegam na wszelki wypadek.
Ja po prostu jestem z nowym kotem. Nie zbliżam się, tylko jak najwięcej mówię starając się, żeby głos był ciepły. Obserwuję, ale tak, żeby tego kot nie widział. Żadnych gwałtownych ruchów, szybkiego przemieszczania się. Mówię do kota, jak najwięcej. I cierpliwość. Wyjdą.
Jak już cokolwiek chrupnęły, to ok. Nie umrą z głodu.
Nie wychodź, nie zostawiaj ich. One mają problem z Wami, a nie z pomieszczeniem. To z Wami muszą się oswoić i przekonać, że nie stanowicie niebezpieczeństwa.

Żyć po staremu. Będziecie przeciez wychodzić z domu, prawda? więc jak macie jakieś plany to tak. Jak nie to nie. Plus mówić do, ale nie patrzeć w ich kierunku. Tylko obok. Możecie usiąść na podłodze, aby być na ich wysokości. Martwicie się bardzo, więc koty to tez czują. Trudno się nie martwić też, z drugiej strony.
Jak wyszły to będzie dobrze. To standard, najpierw w nocy, potem gdy śpicie do Was, potem coraz częściej w dzień.

żyć jak żyjesz i udawać, że ich nie widzisz

u koleżanki koteczka ze 3 tygodnie w kanapie mieszkała
w dzień
bo w nocy zwiedzała dom bez zahamowań

tak się cieszę, że się zdecydowaliście :1luvu:

Tien 2 tygodnie siedział za wersalką. Wychodził w nocy, nawet gramolił się do córki na wersalkę jak mu się wydawało, że śpi. Wiał jak tylko zauważył ruch ludzia. Wyjdą jak uznają, że można. :201461

Dziewczyny dobrze radzą. Żyjcie po staremu, przebywajcie obok, ale bez narzucania się. Dużo mówienia spokojnym głosem lub czytania na głos. Unikajcie zbędnych hałasów i gwałtownych ruchów.
I nie martwcie się, większość kotów w nowym domu reaguje podobnie.
W końcu wyjdą

Dziewczyneczka wyszła spod szafy, posiedziała trochę między kanapą, a koszykiem, obwąchała mi rękę, dała się pomiziać, potem poleciała zwiedzać. Przypomniała sobie, że trzeba się bać i wróciła pod szafe. Spod szafy wyszedł za to Tygrynio i udał się na rekonesans. Siedzi teraz w łazience.
:1luvu:

widzisz? dobrze będzie :ok:

widocznie uznały, że aż tacy strasznie nie jesteście i można zaryzykować :mrgreen:

Maja [], Gucio [], nowy rozdział: Luśka i Tygrysek

Kto przegląda forum