Nolina - z Palucha dziewczyna. Koniec części 1.

mir.ka pisze:
madrugada pisze:Zacytuję z wątku Nul:

madrugada pisze:
mir.ka pisze:Ilustracja tematu:

i nawet poduszeczka dla kota na stole jest
u mnie nie ma takich udogodnień, ale moze dlatego ,ze kotów wiecej

U nas w czasie pandemii - kiedy gości siłą rzeczy nie było - na stole na stałe wylądowały: koc zamiast obrusu, tyvrys od ewar, poducha z kanapy (ulubiona Bajki j Felusia, na zmianę), a ostatnio jeszcze budka wiklinowa Bajki, kiedy w sypialni zamieszkała Luna. Tyle że na stole Bajka budkę zignorowała.

Jemy w kuchni… Ale trzeba będzie coś przemyśleć, bo niekiedy zjadłabym coś „pokojowo”

madrugada pisze:
mir.ka pisze:(...)
wszystkie koty chodzą po stołach, a domownicy niekoniecznie o tym wiedzą

Ilustracja tematu:

[/quote]

mir.ka pisze:i nawet poduszeczka dla kota na stole jest
u mnie nie ma takich udogodnień, ale moze dlatego ,ze kotów wiecej

Poduszeczka znalazła się tam z okazji sprzątania. Na codzień też nie ma takich luksusów.[/quote]
A też myślałam, że na stałe

Nul pisze:
madrugada pisze:Tak, Nolina pod tym względem nie różni się od innych kotów.
Paraduje po stole, wyleguje się na nim, a ja jej na to pozwalam.

Kiedy odkryłam, że Fiolka leży na stole, stwierdziłam, że skoro jest jej tu dobrze, niech leży. Co z tego, że ją zgonię, w imię jakichś durnych konwenansów, jeśli ona tam wróci, gdy mnie nie będzie w pobliżu.

Freya na stole spędziła ostatnie tygodnie swojego życia. Po prostu przestała schodzić. Na stole jadła, spała, załatwiała się. Na stole też odeszła, ale to był inny stół, w lecznicy.

Naturalną koleją rzeczy Nolina objęła stół we władanie, bo jej się po prostu należy.

A dziś, raczej wczoraj, stała się rzecz niezwykła, której jeszcze w piątek nie byłam w stanie przewidzieć. Po raz pierwszy od kilkunastu lat nie mam na tapecie w telefonie zdjęcia Fiolki. Jest Nolina. Przestałam patrzeć w przeszłość. Jest tylko teraźniejszość i przyszłość.

Tu zaszła zmiana w polu Twojego widzenia… To chyba pan Iwaszkiewicz tak pisał? Czy coś mylę???

Tak sobie pomyślałam, że dobrze, że nie mam na tapecie żadnego zdjęcia kota, nigdzie. I może dobrze? Bo gdyby co… czy wymieniłabym zdjęcie Felisia na inne? Czy zostałoby na stałe, by wciąż przypominać? W tych szczególnie ciężkich okresach żałoby? Ojojoj, co za myśli, a wszak Feliś teraz chory!

Nolinko, miziam Cię, pyszczeńku śliczny!

Zdjęcia kotów, które odeszły mam na stałe w pokojach, w ramkach.
To, że wymieniłam, nie znaczy, że zapomniałam. Po prostu nadszedł koniec przydługiej żałoby.

O tak, ze ściany nie pozdejmuję kocich zdjęć ani portretów

Yak jak nie zdejmuję ludzi

Tu zaszła zmiana w polu mojego widzenia - to z Dąbrowskiej. A jak sprawdziłam w necie - pierwotnie "Tu zaszła zmiana w scenach z mojego widzenia" - to Mickiewicz ("Sen") - tego nie pamiętałam. :wink:

Nolinko, wielu lat wylegiwania na stole Ci życzę! A poduszka mogłaby zostać...

jolabuk5 pisze:Tu zaszła zmiana w polu mojego widzenia - to z Dąbrowskiej. A jak sprawdziłam w necie - pierwotnie "Tu zaszła zmiana w scenach z mojego widzenia" - to Mickiewicz ("Sen") - tego nie pamiętałam.
Nolinko, wielu lat wylegiwania na stole Ci życzę! A poduszka mogłaby zostać...

Nolinka bardzo dziękuje za życzenia.
O poduszce pomyślimy...
Na razie odkryłam, że gdy przykryję lóżko narzutą, kocina chętnie się tam wyleguje w ciągu dnia. A kiedy zwyczajnie mi się nie chce lub nie mam na to czasu, cały dzień spędza w pokoju dziennym.

Moje koty też wolą, jak łóżko jest przykryte kocem.

Moje pannice jakoś nie mają nic przeciwko pościeli, ale jak przykrywałam wyrko puchatym kocem to było super! (nie było super pranie tegoż koca).
A na stole w sypialni stoi u nas kocia budka. Często używana.