Emi oraz Hugo i Pusia 8 część bez Migotki [*] Hugo [*]

Brawo Gosia! Brawo Hugonek! :1luvu:

jolabuk5 pisze:Brawo Gosia! Brawo Hugonek!

I brawo Tz on wbijał igłę ja robiłam za wieszak :mrgreen:

Brawo Wy

A może....to nie chłoniak.......

Żeby Hugonek lepiej się poczuł po tej kroplówce :ok:

Anna2016 pisze:Brawo Wy
A może....to nie chłoniak.......

Niestety chłoniak, nawet wyniki krwi na to wskazują.

Stomachari pisze:Żeby Hugonek lepiej się poczuł po tej kroplówce

Ja też na to liczę po wczorajszej miałam taką nadzieję ale to była krótkotrwała radość.

Gosiagosia pisze:Kroplówka podana, nawet daliśmy radę Hugonek to wspaniały kot.
I nie mogę się z tym pogodzić że go stracę

i tak go stracisz, bo niestety tak jest, ale dopiero za kilka lat :ok:

mir.ka pisze:
Gosiagosia pisze:Kroplówka podana, nawet daliśmy radę Hugonek to wspaniały kot.
I nie mogę się z tym pogodzić że go stracę

i tak go stracisz, bo niestety tak jest, ale dopiero za kilka lat

Niech tak się stanie! :ok:

jolabuk5 pisze:
mir.ka pisze:
Gosiagosia pisze:Kroplówka podana, nawet daliśmy radę Hugonek to wspaniały kot.
I nie mogę się z tym pogodzić że go stracę

i tak go stracisz, bo niestety tak jest, ale dopiero za kilka lat

Niech tak się stanie!

Niestety dobrych wiadomości nie mam. :placz:

Nadal nie chce jeść, sparzyłam jajko i zaraz mu dam żółteczko z glukozą a później lek przeciwbólowy.
Chciałam zawieść go do siostrzenicy, przeczytałam artykuł weterynarza o odchodzeniu zwierząt i o tym jak bardzo chcą być w tej chwili ze swoim właścicielem i zrezygnowałam z tej opcji chcę żeby swoje ostatnie chwile spędził ze mną czując się kochanym a nie w obcym miejscu i klatce.

Gosiagosia pisze:
jolabuk5 pisze:
mir.ka pisze:
Gosiagosia pisze:Kroplówka podana, nawet daliśmy radę Hugonek to wspaniały kot.
I nie mogę się z tym pogodzić że go stracę

i tak go stracisz, bo niestety tak jest, ale dopiero za kilka lat

Niech tak się stanie!

Niestety dobrych wiadomości nie mam.
Nadal nie chce jeść, sparzyłam jajko i zaraz mu dam żółteczko z glukozą a później lek przeciwbólowy.
Chciałam zawieść go do siostrzenicy, przeczytałam artykuł weterynarza o odchodzeniu zwierząt i o tym jak bardzo chcą być w tej chwili ze swoim właścicielem i zrezygnowałam z tej opcji chcę żeby swoje ostatnie chwile spędził ze mną czując się kochanym a nie w obcym miejscu i klatce.

ale Hugonek jeszcze nigdzie sie nie wybiera

Rozumiem Gosiu, to też jest opcja do rozważenia, że w razie czego on byłby tam sam....

mir.ka pisze:
Gosiagosia pisze:
jolabuk5 pisze:
mir.ka pisze:
Gosiagosia pisze:Kroplówka podana, nawet daliśmy radę Hugonek to wspaniały kot.
I nie mogę się z tym pogodzić że go stracę

i tak go stracisz, bo niestety tak jest, ale dopiero za kilka lat

Niech tak się stanie!

Niestety dobrych wiadomości nie mam.
Nadal nie chce jeść, sparzyłam jajko i zaraz mu dam żółteczko z glukozą a później lek przeciwbólowy.
Chciałam zawieść go do siostrzenicy, przeczytałam artykuł weterynarza o odchodzeniu zwierząt i o tym jak bardzo chcą być w tej chwili ze swoim właścicielem i zrezygnowałam z tej opcji chcę żeby swoje ostatnie chwile spędził ze mną czując się kochanym a nie w obcym miejscu i klatce.

ale Hugonek jeszcze nigdzie sie nie wybiera

Niestety Mireczko wybiera, stracił ochotę żeby walczyć, poddał się.
Dałam odrobinkę żółtka i lek przeciwbólowy potem resztę żółtka.

Gosiagosia pisze:Niestety dobrych wiadomości nie mam.
Nadal nie chce jeść, sparzyłam jajko i zaraz mu dam żółteczko z glukozą a później lek przeciwbólowy.
Chciałam zawieść go do siostrzenicy, przeczytałam artykuł weterynarza o odchodzeniu zwierząt i o tym jak bardzo chcą być w tej chwili ze swoim właścicielem i zrezygnowałam z tej opcji chcę żeby swoje ostatnie chwile spędził ze mną czując się kochanym a nie w obcym miejscu i klatce.

Myślę, że to dobra decyzja. Nawet jeśli to ostatnie dni Hugonka, to niech je spędzi u siebie a nie w obcym, nieznanym miejscu. Wśród obcych. W strachu przed nieznanym.
Żyła u mnie, przez 1,5 roku, dzikawa kotka. Trochę gnębiona przez młodziutkiego wtedy Maćka. Dawała się pogłaskać, wziąć na ręce ale nie była miziakiem. Nigdy nie zapomnę jak, po moim powrocie z pracy, jak usłyszała mój głos - wyczołgała się spod wanny

Była już bardzo słaba, wyniszczona przez chłoniaka. Zrobiła to po raz pierwszy. Jakby szukała pomocy. A może bratniej duszy? Następnego dnia pomogłam jej odejść.
Ściskam serdecznie, dzielna kobieto, jeszcze może być dobrze. Miej nadzieję jako i my mamy :ok:

Na pewno trzeba teraz minimalizować stres, więc chyba robisz słusznie Gosiu. Mocno trzymam kciuki, żeby się jeszcze wszystko odmieniło, zeby Hugonek zaczął walczyć :ok:

Bo to wszystko toczy się jakoś tak strasznie szybko...

Nie chciałam wcześniej pisać, ale teraz mogę. Zostawiałam koty w lecznicy, bo była taka potrzeba i nic się nie działo. Ostatnio jednak Gucia spędziła kilka godzin w lecznicy i to był błąd. Delikatna, wrażliwa kotka odchorowała to, stres był zbyt silny. Nigdy więcej tego nie zrobię.

Emi oraz Hugo i Pusia 8 część bez Migotki [] Hugo []

Kto przegląda forum