Miau.PL

Będzie miał nowego kolegę/koleżankę?

Bingo
Koleżka znalazł się tuż przed naszym wyjazdem. A tymczasowy domek był uprzejmy go przechować. Dlatego jak ogarniają mnie smutki, że trzeba z tego raju wracać, powtarzam sobie: Aramis, Aramis, Aramis

Ryzykowne imię.
Za Aramisem mogą przyjść pozostali muszkieterowie, wiesz, "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego".

Za bezproblemowe zadomowienie muszkietera!

Nowy kot w domu Marlon, słyszysz, co Duża wymyśliła?!

O! No to Marlon ma niekończące się atrakcje!
Aramis gabarytów Marlona?

Ego na pewno

Sierra pisze:Ego na pewno

Rrrrany, ależ jestem ciekawa, kto to! (W Krakowie znam tylko szkołę fechtunku Aramis . Edit: pochrzaniło mi się, że nowy domownik jest na dt w Krakowie...).

Ja też, ale... głęboko wierzę w ego każdego kota . Na przykład moje są przekonane, że są lwami

Wojtek pisze:Ryzykowne imię.
Za Aramisem mogą przyjść pozostali muszkieterowie, wiesz, "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego".

Za bezproblemowe zadomowienie muszkietera!

No musiałam

Kocham muszkieterów i trzymam kciuki

Wojtek pisze:Ryzykowne imię.
Za Aramisem mogą przyjść pozostali muszkieterowie, wiesz, "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego".

Niby im więcej kotków, tym lepiej, ale ta partia kotów w moim domu to jednak przymusowe obieżyświaty, więc więcej niż dwa to chyba nie bardzo

Cheetos, Aramis ma wymiary adekwatne do imienia: jest delikatny, smukły i ... uwodzicielsko puchaty. Przynajmniej na ogonie. Podejrzewam, że tak jak Alien, będzie spokojnie Marlonowi wchodził pod brzuszek

A propos, Markonowego brzucha. Od jakiegoś czasu w menu pojawiły się nowe "przysmaki".
Ej, zobacz, co to jest? - zapytał TŻ, lustrując podłogę. Zwinięty w kłębek rudo-brązowy kształt niespecjalnie mnie zaniepokoił. Trochę wyglądał jak zwinięty kłaczek włosów, którym przestało być dobrze na mojej głowie, więc już już miałam zebrać to z podłogi, kiedy zaczęło przebierać odnóżami, a jakby wrażenia nie było dość jeszcze, podniosło ogon do góry i wysunęło... kolec. TŻ uprzejmie podsunął wysłannikowi piekieł istryjską mapę, w którą mierzący niecałe dwa centymetry potwór parę razy kolec zatopił zanim wyfrunął przez okno.
Uff, jakie to szczęście, że Marlonek się nie zainteresował. Mądry kotuś.

Dziś wróciliśmy późno - powrót ze Średniowiecza trochę trwa, a w Svetvincenat trwał trzydniowy mediewalny i internacjonalny festyn, na którym nie mogło nas nie być, bo Młody przeżywa mentalną fazę Krzyżaka i nie może odżałować, że Jagiełło pobił tych cnych rycerzy pod Grunwaldem , na podwórku inscenizuje bitwy, w pokoju wiszą tarcze i miecze etc. Powrót grubo po północy Marlon zniósł z godnością, zwłaszcza że od paru dni temperatury nie skłaniają go do wyjścia spod łóżka, a klimę mu ograniczamy, bo francuski piesek ma katar! Bez klimy może się i poci, ale za to przestaje smarczeć. Cierpimy solidarnie raz z nim Więc wychodzi koteczek na schody i mocno się czymś interesuje. Uszy do przodu, futerko na głowie nastroszone, ze schodka na na schodek to schodzi to wychodzi i mocno łapą grzebie
Potem na moment zabraliśmy go do pokoju, bo parę metrów poniżej bluesmeni kończyli czadowy koncert (czasem żałuję, że nie da się być w kilku miejscach naraz), potem wyszedł i mocno zainteresował się wycieraczką naszych niemieckich sąsiadów. Coś z niej wygrzebał, coraz bardziej podniecony. Poświeciliśmy latarką, a tam... TAK. Skorpion. Tym razem mały czarny. Kot dostał ban na wyjście z pokoju, skorpion ban na przebywaniu na balkonie, a ja siódmych potów na myśl, że od czterech tygodni biegałam tam na bosaka

Uff, skorpiony! Okropne! Dobrze, że nikomu nic się nie stało!!!

Czytałam kiedyś, że w Chorwacji są, ale nigdy w życiu ich nie spotkałam, a ładnych parę pobytów mi się już zebrało. Podobno ich ugryzienie jest porównywalne z ukąszeniem osy - czyli jak masz uczulenie, to pech, a jak nie to poboli i przestanie. Z drugiej strony, ja uczulenia na osy dotąd nie miałam, a jak mnie w tym roku taka wścieklica użądliła przy śmietniku, to całą dobę byl spokój, nawet nie bolał, a następnego dnia pół dłoni mi spuchło, swędziało, a potem wylazła mi pokrzywka Muszę iść na jakieś odczulanie, bo nie lubię takich niespodzianek.
Na szczęście użądlony Młody nie miał żadnych problemów, wczoraj wścieklica dopadła TŻta, też skończyło się na kwaśnej minie

Marlonek rozbestwia się tak, że jak się go zabiera z kawałka posesji, który jak mniemam, zdecydowanie nie jest dla gości - w końcu gospodarz też potrzebuje odrobinę prywatności - fuczy jak furiat i gryzie

Muszę się przyznać, że ostatniej nocy, jak skończyłam pracować, to zamiast spać (albo choćby jeszcze pociągnąć robotę) czytałam wątek Marlona.
Mam nadzieję, że ten czarno-biały kocur z Sopotkowa znalazł dom.

Aaaa. Jak ja nie lubię robactwa...

Dobrze ze nie się nie stało strasznego.