Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

[jolabuk5]

Zabawnie się czyta, ale to musiało być okropne! Podziwiam cierpliwość dla Marlonowych wyczynów - ja bym chyba nie wytrzymała i nagadała mu do słuchu. A on przecież niewinny

[Sigrid]

Masakra . Dobrze że Marlon uciekł a nie zainteresował się kałużą farby. Nigdy nie jest aż tak źle by nie mogło być gorzej .

WIem Do malarskiej kuwety wlazł w czasie remontu i z artystycznym zacięciem partycypował w zdobieniu mieszkania. A szorowanie królewskich stópek nie było najfajniejszym przeżyciem

[Sigrid]

Zabawnie się czyta, ale to musiało być okropne! Podziwiam cierpliwość dla Marlonowych wyczynów - ja bym chyba nie wytrzymała i nagadała mu do słuchu. A on przecież niewinny

Też nie ogarniam, skąd mi się cierpliwość do tego kota bierze, Na tą pierdołę po prostu nie da się gniewać

[zuza]

Masakra . Dobrze że Marlon uciekł a nie zainteresował się kałużą farby. Nigdy nie jest aż tak źle by nie mogło być gorzej .

WIem Do malarskiej kuwety wlazł w czasie remontu i z artystycznym zacięciem partycypował w zdobieniu mieszkania. A szorowanie królewskich stópek nie było najfajniejszym przeżyciem

O rany, rany...

[Sigrid]

Mówiłam kiedyś, że Marlon jest duży, ciężki i na kuchenny blat wskoczyć z ziemi nie umie? Mówiłam?

No to jest duży i ciężki. I to by było na tyle

[jolabuk5]

Mówiłam kiedyś, że Marlon jest duży, ciężki i na kuchenny blat wskoczyć z ziemi nie umie? Mówiłam?

No to jest duży i ciężki. I to by było na tyle

[zuza]

Mówiłam kiedyś, że Marlon jest duży, ciężki i na kuchenny blat wskoczyć z ziemi nie umie? Mówiłam?

No to jest duży i ciężki. I to by było na tyle

Rozwija się kotełek, czepiasz się?

[Sigrid]

Mówiłam kiedyś, że Marlon jest duży, ciężki i na kuchenny blat wskoczyć z ziemi nie umie? Mówiłam?

No to jest duży i ciężki. I to by było na tyle

Rozwija się kotełek, czepiasz się?

A w życiu! Ja perwera jestem - lubię, jak koty szlajają się po blacie
Ale dziś się nic nie szlaja. Po wielogodzinnej podróży Marlon chłodzi długie cielsko w chorwackiej kuchni. Mruczy i odreagowuje lekką Reisefieber. Mój cudny, sprawdzony podróżnik

[Wojtek]

Udanych wakacji!

[zuza]

Milych wakacji, to szczescie, ze tak lubi

[jolabuk5]

Wakacji bez Marlonowych przygód Spokojnych

[Sigrid]

Dzięki. Na razie jest szampańsko

Mamy apartamencik na pięterku z osobnym wejściem schodkami na pierwsze piętro. Marlon, który w trakcie podróży nieco pyskował, wykorzystując świeżo zdobytą sprawność miauczenia, ociupinkę się jednak zestresował nowym miejscem - bo zaraz wyszliśmy (trzeba było się przewalutować i coś zjęść). Wieczorkiem wyluzował i mruczał tak głośno, iż TŻ myślał, że chrapie, rano był gotów na podbój nowego świata.
Balkon dzielą z nami Bracia Czesi (znaczy niedokładnie, bo to para mieszana) i już o ósmej Marlonek warował pod drzwiami sąsiadów. Ledwo dRLONrzwi uchylili, rudy koleżka eksplorował już ich włości. Mamy szczęście: trafiliśmy na kociarzy (mają dwa brytki). Mile pogawędziliśmy w oczekiwaniu, aż ciekawski sierściuch raczy opuścić ich mieszkanie, ja niezbyt chętna byłam do przekroczenia granic prywatności, musiałam się jednak przełamać, widząc jak to niemożliwe zwierzę wpada do łazienki, wspina się na łapki i... tak, zaczyna chłeptać wodę z toalety
A potem przyjdzie buzi dać, oblech jeden...
Przeprosiłam, wpadłam do środka, ucapiłam za kark nachalnego obrzydzielca i doprowadziłam do miejsca tymczasowego rezydowania.
Dodam, że "ostatnie zajazdy na Litwie" są stałą praktyką Marlona. W zeszłym roku regularnie molestował sąsiadów w ich pokojach w najmniejszym mieście świata - HUM.
Przyszliśmy wieczorem do jedynej tam konoby, a wszystkie miejsca zajęte. W rogu siedziała para Holendrów, a ponieważ wiedzieliśmy, że tej narodowości są nasi nowi sąsiedzi, postanowiliśmy zapytać, czy możemy się przysiąść. "Wydaje mi się, że mieszkamy obok siebie" - zagaiłam uprzejmie. "Tak" - uśmiechnęła się miła Niderlandka - "my może się jeszcze nie znamy, ale zdążyliśmy poznać waszego kota" Przyznam, że trochę się skonfundowałam, bo już na wstępie naszej bytności w najmiejszym mieście świata Marlon zostawił pod stołem w konobie pamiątkę adekwatną do własnych gabarytów Ale nie, nie nabałaganił im w pokoju. Uff. Spędzilliśmy fantastyczny wieczór gawędząc o wszystkim, a Holender przyznał się, że jego babka była Polką, niestety sam potrafi powiedzieć po polsku tylko "na zdrowie". Ćwiczyliśmy ten zwrot do późna w nocy.
Innym razem, popędzana przez TŻta, zapomniałam w kawiarni mcbooka. Kiedy godzinę później uświadomiłam sobie ten smętny fakt i powróciłam na miejsce zguby. "To pani ma tego wielkiego kota?" Powinnam sobie w paszporcie w rubryce "znaki szzególne" wpisać: MARLON

[jolabuk5]

No, to widać, że Marlon zadba o właściwe towarzystwo dla Was w czasie urlopu

[januszek]

Dzięki. Na razie jest szampańsko

Mamy apartamencik na pięterku z osobnym wejściem schodkami na pierwsze piętro. Marlon, który w trakcie podróży nieco pyskował, wykorzystując świeżo zdobytą sprawność miauczenia, ociupinkę się jednak zestresował nowym miejscem - bo zaraz wyszliśmy (trzeba było się przewalutować i coś zjęść). Wieczorkiem wyluzował i mruczał tak głośno, iż TŻ myślał, że chrapie, rano był gotów na podbój nowego świata.
Balkon dzielą z nami Bracia Czesi (znaczy niedokładnie, bo to para mieszana) i już o ósmej Marlonek warował pod drzwiami sąsiadów. Ledwo dRLONrzwi uchylili, rudy koleżka eksplorował już ich włości. Mamy szczęście: trafiliśmy na kociarzy (mają dwa brytki). Mile pogawędziliśmy w oczekiwaniu, aż ciekawski sierściuch raczy opuścić ich mieszkanie, ja niezbyt chętna byłam do przekroczenia granic prywatności, musiałam się jednak przełamać, widząc jak to niemożliwe zwierzę wpada do łazienki, wspina się na łapki i... tak, zaczyna chłeptać wodę z toalety
A potem przyjdzie buzi dać, oblech jeden...
Przeprosiłam, wpadłam do środka, ucapiłam za kark nachalnego obrzydzielca i doprowadziłam do miejsca tymczasowego rezydowania.
Dodam, że "ostatnie zajazdy na Litwie" są stałą praktyką Marlona. W zeszłym roku regularnie molestował sąsiadów w ich pokojach w najmniejszym mieście świata - HUM.
Przyszliśmy wieczorem do jedynej tam konoby, a wszystkie miejsca zajęte. W rogu siedziała para Holendrów, a ponieważ wiedzieliśmy, że tej narodowości są nasi nowi sąsiedzi, postanowiliśmy zapytać, czy możemy się przysiąść. "Wydaje mi się, że mieszkamy obok siebie" - zagaiłam uprzejmie. "Tak" - uśmiechnęła się miła Niderlandka - "my może się jeszcze nie znamy, ale zdążyliśmy poznać waszego kota" Przyznam, że trochę się skonfundowałam, bo już na wstępie naszej bytności w najmiejszym mieście świata Marlon zostawił pod stołem w konobie pamiątkę adekwatną do własnych gabarytów Ale nie, nie nabałaganił im w pokoju. Uff. Spędzilliśmy fantastyczny wieczór gawędząc o wszystkim, a Holender przyznał się, że jego babka była Polką, niestety sam potrafi powiedzieć po polsku tylko "na zdrowie". Ćwiczyliśmy ten zwrot do późna w nocy.
Innym razem, popędzana przez TŻta, zapomniałam w kawiarni mcbooka. Kiedy godzinę później uświadomiłam sobie ten smętny fakt i powróciłam na miejsce zguby. "To pani ma tego wielkiego kota?" Powinnam sobie w paszporcie w rubryce "znaki szzególne" wpisać: MARLON

Marlon to taki "international cat "

[Sigrid]

Marlon to taki "international cat "

Zdecydowanie. W dodatku z natury celebryta
Od paru dni Marlonek nosi ksywkę "Velika Maćka". Dlaczego? Ot cała historia:
Marlon - jak pewnie już wiecie - cierpi na chroniczny, lekooporny katarek, przez który furczy nosem jak lord Vader. Zdawałoby się, że trudno przegapić "wyjście smoka", ale nie! Jednak jak trzeba, to Marlon staje się bezszelestny. Po cichutku, wstrzymując oddech, na kosmatych paluszkach wysuwa się niepostrzeżenie poza pokój, dalej "steczka, gaik, rzeczka i już nie ma koziołeczka".
No więc szykujemy poranne śniadanie, aż tu wsuwa się nasza gospodyni i mówi, że "Wasza Velika Maćka poszła". Maćka to po chorwacku kot. Wypadam w pole ziemniaków i lecę w gaj oliwny, kwiląc: Marlon, Marlon, gdzie jesteś kotu! Kudłaty łeb wysuwa się spod krzaka. O co taki raban wszczynasz kobieto! I leci się pomiziać. TŻ łapie go na ręce jak niemowlę i niesie do domu. Marlonek wielce obrażony.
Kurtyna.