Miau.PL

Duża dała mi tabletki, ale niech sama napisze, jak było. Nie bardzo chcę jeść i się martwi. Była na podwórku, dała tam jeść. Dużej potrzebne kciuki i zaciśnięte łapki
Pralcia

Daję Pralci dwie tabletki, właściwie części dwóch pokrojonych tabletek. Dziś tę na serce, rozciamkaną, znalazłam przylepioną do skroni, kiedy poszłam do łazienki umyć ręce po podawaniu. Mojej skroni, nie Pralci.

Nad ranem u nas strasznie lało i błyskało. Dzikunki jednak były w komplecie mimo mżawki. Dobrze, że choć ciepło rano było.

Spokojnego dnia życzymy

Pralciu jak ja Cię dobrze miaurozumiem. Mocno trzymam za Ciebie łapki.
Zunia

Ciocia mateosia powiedziała, że dobry humorek mnie nie opuszcza. Ciocia Ania, że umiem tak wykombinować z tabletką, jak nikt. A duża jeszcze wieczorem znalazła na swojej głowie troszkę zlepionego
Dziś dostałam tabletki, duża obcięła mi pazurki, trochę zjadłam. Duża była na podwórko, mówi, że się martwi
Pralcia
Zimno, słonecznie, a kotów rano nie było.
Wczoraj wieczorem wracałam do domu, a tę opowieść najlepiej zrozumieją wrocławianie, chyba MaryLux wie, jak jest w opisywanym miejscu. Szłam z mostów Warszawskich i zeszłam na aleję Kromera, mając po lewej stronie ulicę Galla Anonima i restaurację Czerwona Cebula. Po prawej kawałek betonu, trochę w górę, trawy, coś na kształt żywopłotu i brak przejścia przez mosty na drugą stronę. Potem jest jezdnia, barierki, znowu jezdnia. Mostami jedzie się w kierunku Warszawy, jest bardzo duży ruch. I od strony restauracji, w te niewielkie chaszcze oddzielające od bardzo ruchliwej trasy pobiegł szary kot. Mój nienajlepszy humor padł. Nie pobiegłam za kotem, nie miało to żadnego sensu. Straszne.

Miau kochana Ciociu
Zunia

Ciekawe czy ten kot był wolno żyjący czy wychodzący. Tak czy siak nie powinien tam się kręcić. Ruch samochodowy jak w Warszawie na Marszałkowskiej.

Dla Was Pralinko

MalgWroclaw pisze:Ciocia mateosia powiedziała, że dobry humorek mnie nie opuszcza. Ciocia Ania, że umiem tak wykombinować z tabletką, jak nikt. A duża jeszcze wieczorem znalazła na swojej głowie troszkę zlepionego
Dziś dostałam tabletki, duża obcięła mi pazurki, trochę zjadłam. Duża była na podwórko, mówi, że się martwi
Pralcia
Zimno, słonecznie, a kotów rano nie było.
Wczoraj wieczorem wracałam do domu, a tę opowieść najlepiej zrozumieją wrocławianie, chyba MaryLux wie, jak jest w opisywanym miejscu. Szłam z mostów Warszawskich i zeszłam na aleję Kromera, mając po lewej stronie ulicę Galla Anonima i restaurację Czerwona Cebula. Po prawej kawałek betonu, trochę w górę, trawy, coś na kształt żywopłotu i brak przejścia przez mosty na drugą stronę. Potem jest jezdnia, barierki, znowu jezdnia. Mostami jedzie się w kierunku Warszawy, jest bardzo duży ruch. I od strony restauracji, w te niewielkie chaszcze oddzielające od bardzo ruchliwej trasy pobiegł szary kot. Mój nienajlepszy humor padł. Nie pobiegłam za kotem, nie miało to żadnego sensu. Straszne.

Dodam, że między barierkami jest przerwa: w jedną stronę jedzie się jedną parą mostów, w drugą stronę - drugą. Między parami mostów kilkadziesiąt cm przerwy, w którą kot może wlecieć - i wtedy prosto do rzeki

To już w miejscu za rzeką, grunt, nie ma już wyrwy. Ale jak niebezpiecznie! Kotów wolnych jest wszędzie pełno, po drugiej stronie są działki, czyli na bank zakocone miejsce. Może biega do restauracji i wyjada resztki. Możliwe, że to jest kot czyjś, a dla takiego właściciela nie miałabym litości. Dziś (tzn. w piątek, a już jest po północy) szłam i nikogo nie było, właściwie codziennie chodzę tamtędy.

Straszne. Wyobrażam sobie jak by mi się słabo zrobiło gdybym widziala biegnącego tam kota

Złapałam się dziś na myśleniu (rzadkość), ale o konkretnej sprawie (częstość). Po raz kolejny, patrząc na jakiś dom i jego otoczenie, medytowałam: o, tu byłoby fajne miejsce na budkę.

MalgWroclaw pisze:Złapałam się dziś na myśleniu (rzadkość), ale o konkretnej sprawie (częstość). Po raz kolejny, patrząc na jakiś dom i jego otoczenie, medytowałam: o, tu byłoby fajne miejsce na budkę.

kochana Ciociu
Zunia