Kropek, Kicia i (trzy)Łapek [watek do zamkniecia, jest nowy]

Grubasy wykonczone upalem (Swoja droga naprawde malo jedza, mokre praktycznie przestalo schodzic, mieso nie bardzo, suche ledwo-ledwo, szczegolnie Kicia)

Kropek na lozku

A kicia pod lozkiem

To prawda. Upały są nieznośne nie tylko dla nas. Ale zwierzaki są mądre. Moje np. chowają się w stodole. Święty spokój, chłodek i ciemność. I można przespać pół dnia. Z jedzeniem to samo. Dziubną coś rano, a potem dopiero wieczorem. W ciągu dnia nie trzymam misek z mokrym, bo zaraz muchy się zlatują. Jak któryś ma chęć coś dojeść, to suche stoi.
Fajne te Twoje grubasiątka, przepraszam, puszyste kotki :wink:

A u nas właśnie się ochłodziło :mrgreen:

. Po tygodniu upałów w końcu wczoraj wieczorem nastał chłodek (25 stopni) :mrgreen:

. Dzisiaj rano chyba nawet nie było 20 stopni, aż człowiek z tego szoku pod kołderkę wpełzł :lol:

Oby ciut się ochłodziło, bo nawet dla mnie jest za ciepło (a nprawdę lubię ciepło)

Doba pelna atrakcji. Po pierwsze uruchamiałem wczoraj swój nowy komputer (stary zaczal cos mocno swirowac) za kilka ladnych tysięcy. I nagle wzial i przestal dzialac. TO znaczy dzialal (tak na oko) ale NIC nie było na ekranie widać, nawet BIOSu przy starcie. No, zglupialem. Dwie godziny testowałem, rozkladalem, odlaczalem WSZYSTKO, wymieniałem karty graficzne, podlaczalem pod inne monitory, resetowałem BIOS, cuda niewidy na kiju (o bluzgach jakie miotalem nawet nie wspomnę). I kurde NIC, NIC, NIC!
Wiecie, co to było? Jedyna rzecz, której nie sprawdziłem.
...Pieprzony kabel od monitora!!!

Zmienilem kabelek – i jest OK. Ale zanim na to wpadłem, co mnie to zdrowia kosztowalo.

Ale to nie koniec, bo wieczorem Kropek postanowił przypomnieć sobie „stare dobre czasy” i zaczął podśpiewywać, obdrapywać drzwi itd. I tez NIC nie pomagało, zabawa, jedzenie, pieszczoty, zamykanie w łazience . Cichł na 10 minut i zaczynał ponownie, gdy człowiek właśnie zasypiał. Około 4 nad ranem zdesperowana żona dała mu w dupę kapciem(*), dwa razy. Pomogło. Obraził się i poszedł na balkon, a my dospaliśmy – żona 2 godziny, ja 4, bo praca zdalna ma swoje uroki. A teraz skurczybyk sam odsypia na moim biurku – bo oczywiście gdy ja pracuję to trzeba się władować, na biurko, na kolana, znowu na biurko (kłacząc na klawiaturę i przysłaniając dupą monitor) itd.

Swoją drogą Mopik też lubił spać w tym miejscu, a póki żył Kropek nigdy się tu nie kładł.

A poza tym Kicia udowodniła, że dla chcącego kota żadna alcantara niestraszna i masakruje nam fotel. Mopik nie dał rady, Kropek nie dał rady – Kicia dała radę.

(*)Z tym kapciem dziwna sprawa o tyle, że czasem dość energicznie robię mu „oklep szynek” co kot z pewnym umiarkowanym zadowoleniem traktuje jako rodzaj pieszczoty. Ale kapeć w ręku oznacza „żarty na bok!” i Kropek zmiata wtedy aż dudni. A jak już tym kapciem dostanie to też po szynkach i delikatnie, rzecz jasna, na pewno dużo słabiej niż „oklep” jaki czasem mu funduję.

Kapeć pomaga. Mój małż kiedyś rzucał we wkurzającego kotka, oczywiście nie tak żeby zabić, ale przestraszyć. Efekt potem był taki, że wystarczyło podnieść kapeć do góry i już był spokój :wink:

Młody nigdy nie dostał ode mnie, a jednak na widok podniesionego go góry, albo wycelowanego w niego palca od razy porzuca przestępcze działanie, na przykład żarcie mnie w rękę.

Może Kropek nie może w te upały spać i dlatego drze ryja?

A w ogóle dobrze Was widzieć

Koki-99 pisze:Kapeć pomaga. Mój małż kiedyś rzucał we wkurzającego kotka, oczywiście nie tak żeby zabić, ale przestraszyć. Efekt potem był taki, że wystarczyło podnieść kapeć do góry i już był spokój

U nas podobnie - lecial kapec + wiazanka do tego, o 3 nad ranem szczegolnie.

A to fotka sprzed 12 lat i miesiaca.
To samo biurko, prawie w tym samym miejscu (bo po drugiej stronie klawiatury). Nawet mam jeszcze tego Garfielda i podkladke. Tylko mysz i kot juz inne.

W ostatnich miesiacach zycia Mopik lubi sie klasc wzdluz klawiatury, pod monitorem, gdy pracowalem, czego nie robil od malenkosci.

Fajne są takie zdjęcia. Też sobie lubię pooglądać stare zdjęcia kotów, których już nie ma. A jeszcze porównania jak były małe i później jak rosły i się zmieniały, super :ok:

Twoje są szczególne, bo nawet otoczenie niewiele się zmieniło :wink:

U mnie na razie takie fotki rodza raczej smutne niz pozytywne uczucia. :/

Dzi 3 miesiace, jak Mopik sobie poszedl.
Smutno mi, choc spod biurka, gdzie lubil lac, czasem zaleci jeszcze jakis smrodek. Tyle po nim zostalo. I obdrapany fotel przy komputerze.