Kropek, Kicia i (trzy)Łapek [watek do zamkniecia, jest nowy]

[jolabuk5]

Gdy Kropek domaga sie atencji - czyli tak 18 h na dobe - to nie ma, ze cos tam robisz, pichcisz itd. Rzucaj wszystko i glaskaj!

Jaką ma zadowoloną minkę!

[meg11]

Gdy Kropek domaga sie atencji - czyli tak 18 h na dobe - to nie ma, ze cos tam robisz, pichcisz itd. Rzucaj wszystko i glaskaj!

Ekhm, masz coś innego ważniejszego do roboty ??

[Lifter]

To pytanie zadalem mu dzisiaj o 1.15 i potem 5.30, gdy sobie podspiewywal w korytarzu.
Choc w moim wykonaniu zdanie bylo dluzsze i najezone paroma... kolokwializmami, glownie sugerujacymi swobodny tryb zycia jego mamy.

[haaszek]

Gdy Kropek domaga sie atencji - czyli tak 18 h na dobe - to nie ma, ze cos tam robisz, pichcisz itd. Rzucaj wszystko i glaskaj!

Kocham tego kota.

Echo chyba mówi do mnie to co ty do Kropka. Jak zażyję wieczór moją kochaną tabletkę przeciwbólową to się potem budzę co godzinę-dwie (chyba z tego zachwytu, że nie boli...) i jak widzę na fotelu obok Echo to MUSZĘ go pogłaskać i zagadać.
Nie wiem, czy jest z tego powodu szczęśliwy. Taka moja słodka zemsta.

[Lifter]

Coz, zdarzalo mi sie, w czasach gdy wyl w kazda, KAZDA cholerna noc, ze jak potem odsypial slodko w dzien, to stawalem nad nim i sam wylem mu nad uchem, by nacieszyc sie jego zaspanym spojrzeniem pelnym wyrzutu. A niech zobaczy jak to jest! Moze to pomoglo, bo teraz juz wyje mocno okazjonalnie, ze 2-3x w miesiacu i do tego czasem w dzien.
A ze nauczylem sie przez niego spac ze stoperami w uszach, to inna sprawa. Pomaga zreszta jak ktos chrapie (zona, albo Kicia, bo Kicia i owszem, potrafi chrapac).

[meg11]

i jak widzę na fotelu obok Echo to MUSZĘ go pogłaskać i zagadać.

Mścisz się na kocie głaskając go i gadając??

[haaszek]

i jak widzę na fotelu obok Echo to MUSZĘ go pogłaskać i zagadać.

Mścisz się na kocie głaskając go i gadając??

Nie będę przecież popiskiwać i wstawać z łózka żeby skakać na klamkę...

Pomaga zreszta jak ktos chrapie (zona, albo Kicia, bo Kicia i owszem, potrafi chrapac).

Kobiety nie chrapią. One odpędzają demony.

[meg11]

i jak widzę na fotelu obok Echo to MUSZĘ go pogłaskać i zagadać.

Mścisz się na kocie głaskając go i gadając??

Nie będę przecież popiskiwać i wstawać z łózka żeby skakać na klamkę...

Pomaga zreszta jak ktos chrapie (zona, albo Kicia, bo Kicia i owszem, potrafi chrapac).

Kobiety nie chrapią. One odpędzają demony.

Myślę że Echo byłby nieco zaciekawiony skakającą panią po klamce

[Lifter]

Dzisiaj, około 11, minie rok od odejścia Mopika.
Mówią, że czas leczy rany. Ale nie mówią, że mu się z tym wcale nie śpieszy.
To pierwsza fotka, w lipcu 2008, jaką mu zrobiłem, zresztą tuż przed wyjściem do pracy, pamiętam tę chwilę dokładnie.
Strasznie szybko to przeleciało.
Ciągle za nim tęsknię.

[aga66]

Mopik [*] od zawsze był moim ulubieńcem na forum. Dobrze, że miał szczęśliwe życie, nie każdemu kotu jest to dane.

[meg11]

Piękny szczylek.

[jolabuk5]

Cudny maluch z niego był...

[haaszek]

I ciągle będziesz tęsknił. Bo to był KOT.

[Lifter]

No i znowu mi sie przysnil, po roku - wiem, po prostu duzo o nim ostatnio myslalem z okazji tej smutnej rocznicy - i to stad, nie wierze w zadne "on ci stamtad mowi...".

Ale to byl fajny sen. Mopik lezal sobie na trawie, na jakiejs lace. Oddzielala mnie od niego siatka ale miala na tyle duze oka, ze moglem przesunac dlon i go glaskac, pomizialem go tez po jego wielkim, czarnym nochalu. Mopik zdawal sie byc zadowolony. Jednoczesnie WIEDZIALEM, ze go juz nie ma ale ze w jakis sposob go ba chwile wskrzeszono. Dobre i to.

Nawet nie wiedzialem, ze ten kot tak mocno zapadnie mi w pamiec.
Pamietam, ze dawno temu, gdy mial niecaly rok i mielismy problemy z jego niekontrolowana agresja - bo w mlodosci byl kawalem sukinkota i zupelnie serio potrafil atakowac nasze rece czy nogi z cala moca swego wowczas 5-6 kg cielska i potrafil zrobic nam krzywde - zona westchenala sobie, ze moze i lepiej, ze taki dran z niego, to - kiedys - bedzie go nam mniej zal, jak odejdzie. A ja jej przyznalem racje.

Mylilem sie.
Coz, osobowosc Mopika sie mocno z latami zmienila, w sumie na korzysc (choc stracil poczatkowa otwartosc na ludzi i stal sie nieufny w stosunku do obcych, tzn. spoza rodziny), z agresywnego kocura zmienil sie w kocia pierdole, ale kochana kocia pierdole.

[Wojtek]

No i znowu mi sie przysnil, po roku - wiem, po prostu duzo o nim ostatnio myslalem z okazji tej smutnej rocznicy - i to stad, nie wierze w zadne "on ci stamtad mowi...".

Ale to byl fajny sen. Mopik lezal sobie na trawie, na jakiejs lace. Oddzielala mnie od niego siatka ale miala na tyle duze oka, ze moglem przesunac dlon i go glaskac, pomizialem go tez po jego wielkim, czarnym nochalu. Mopik zdawal sie byc zadowolony. Jednoczesnie WIEDZIALEM, ze go juz nie ma ale ze w jakis sposob go ba chwile wskrzeszono. Dobre i to.

(...)

Ja miałem kiedyś sen, w którym sklonowałem Herę z jej zachowanego wąsika. Była jak prawdziwa.