Stasio i Stefcio, dwa czarne gagatki <3 <3

Dziękujemy :1luvu:

MB&Ofelia pisze:Wow, ale brzdąc! Jaki malutki i słodziutki! Skąd on?

Malutki, ale kilo waży :lol:

Z tego samego miejsca co Stanisław. Niedługo po tym jak przygarnęliśmy Stanisława, u moich braci ciotecznych pojawiła się kotka, identyczna jak Stanisław. Pojawiała się od czasu do czasu i znikała, aż w tym roku zagościła u nich na dłużej, w ciąży, i okociła się. Miała jednego maluszka, Stefana. Stasia, bo tak nazwana kotka została, zostanie teraz wysterylizowana i przygarnięta przez chłopaków, którzy mają już jednego kota. Teraz będą mieć parkę. :1luvu:

W ogóle u nich w okolicy jest bardzo dużo bezpańskich kotów.

Udało się im mnie namówić na przygarnięcie kolejnego kota :ryk:

Stefan jest oswojony, ale ze Stanisławem pamiętam, że była zabawa. Do końca jednak wtedy nie wiedziałam, że tak to będzie. Nastąpiło nagłe zdarzenie z wychodzącego kota na niewychodzącego. U Stefana jest podobne zderzenie, ale na razie nie widzę by brakowało mu podwórka. Może też ma znaczenie wiek, Stanisława wzięliśmy jak miał 6-7 msc(ocena weterynarza na tamten moment), a Stefan ma gdzieś tak 2 miesiące.

Sliczny, mały groszek z tego Stefcia

)) I chyba bardzo fajnie się ze Stasiem dogadały, prawda? Tzn, że maluch lgnie, to oczywiste, ale Stasio tez wygląda na zadowolonego z towarzystwa

Nie wiem czy mogę już na pewno powiedzieć, że się dogadali, bo jednak są dopiero ze sobą tydzień, ale chyba tak dogadali się dobrze. I obu jak na razie pasuje towarzystwo.
Nie wiem jak będzie w kolejnych dniach, ale na razie jest nadspodziewanie dobrze, byle tylko nie zapeszyć. :wink:

Od jakiegoś czasu już myśleliśmy nad dokoceniem Stanisława, ale dopiero ostatnio wypłynęła realna możliwość. Szczerze przyznam, że wykazałam się jednak troszkę ignorancją, bo nad samym dokoceniem wiele nie myślałam, a tym bardziej nie czytałam. Dopiero po fakcie kilka artykułów poczytałam :strach:

Dobrze, że moje koty jakoś się dogadały bez większych problemów. Dokacałam na czuja i tak jak mi się wydawało, że będzie najmniej stresowo dla Stanisława, ale i dla Stefana.
Jeżyły się na siebie pierwszego dnia i syczały. Stanisław wzdrygał się troszkę na nowy zapach jak się brało go na ręce, ale po kilku minutach się uspokajał. W nocy zrobiliśmy im izolację i chyba to było dobre posunięcie, na ile tak to można określić, bo pod drzwiami od strony Stanisława miałam podłogę zasikaną.

Na drugi dzień już zaczynały się bardziej poznawać i tylko przelotnie się na siebie jeżyły. W nocy znowu zrobiliśmy im izolację, ale niestety zawodzenie obu obudziło nas o 3 nad ranem. Koty musieliśmy do siebie dopuścić. :lol:

Biegały, bawiły się do 6 rano, potem w końcu padły. Trzeciego dnia już było wszytko ok, w nocy razem spały, w dzień razem jadły.

Chyba największym moim zmartwieniem była kuweta. :strach:

Bałam się, że Mały będzie potrzebować drugiej albo, że Stanisław nie będzie chciał się załatwiać w niej po Małym. I summą summarum skończymy na dwóch kuwetach, ale poszczęściło się nam i nie mają najmniejszego problemu z załatwianiem swoich potrzeb w jednej kuwecie.
Mały tylko jeszcze musi się zreformować i załatwiać się tylko i wyłącznie do kuwety, a nie w inne dogodne dla niego miejsca w domu. :evil:

Więc teraz mamy szkolenie. Zmniejszyłam im, bo nie mogłam tylko Młodemu, powierzchnię do biegania w ciągu dnia, kiedy mnie nie ma i jestem w pracy. Mam wrażenie, że pomogło, bo pomimo iż Młody jak wróciłam zakręcił się po pokoju to jednak w końcu poszedł załatwiać się do kuwety. Ograniczę im tak przez kilka dni przestrzeń, niech na pewno się do kuwety przyzwyczai i później będą mogli biegać po całym domu.

No to mieliście ekspresowe dokocenie. U mnie potrwało to dłużej. Fakt że ja mam dwie kotki, a podobno kocury są latwiejsze do dokocenia.
Moim pannicom wystarcza jedna kuweta. Na początku były dwie, ale i tak wchodziły do jednej więc drugą schowałam.

Super-szybkie, udane dokocenie :ok:

Sama jestem w szoku jak szybko to u ich poszło. :lol:

Może też dlatego, że pierwszy tydzień z nimi byłam w domu, akurat mój tydzień pracy zdalnej, i bacznie na nich okiem zerkałam :ryk:

Spróbuję dziś im na noc zdjąć górę kuwety, może to młodemu pomoże z orientacją gdzie ma sikać, bo kupki robi już bez problemu, ale z sikaniem mamy problem :roll:

Ogólnie to on w tej kuwecie drapie boki, a nie żwirek :ryk:

A mam problem ze ściganiem Małej Gnidy, bo zasuwa z prędkością światła :ryk:

Życzymy Wszystkim kotkom i Dużym, żeby te Święta były jedyne w swoim rodzaju, czyli - żeby następne były już typowe i żeby każdy mógł je spędzić tak, jak lubi :s5: