Miau.PL

czitka pisze:Bardzo Cię proszę, masz podobne doświadczenie jak ja, jeżeli znajdziesz chwilę, zrób tu proszę w punktach bilans zysków i strat, plusów i minusów. Waszych i kotów. Opcji- wychodzące, opcji- nie wychodzące. Myślę, że się takie ruseme podparte wieloletnim doświadczeniem przyda na forum.

raczej nie dam rady, ze względów emocjonalnych, przepraszam

Iza, przepraszam.... Już nic nie musisz pisać, wszystko jasne...
Jeszcze będzie dobrze, zobaczysz! Uda się!
Laryngolog mi dla Balbisi potrzebny, ktoś zna gabinet specjalistyczny we Wrocławiu?

Nie znam się na pazurkach, nigdy moim kotom nie obcinałam, bo po drzewach chodzą. Ale Balbisia nie wychodzi już od dłuższego czasu do ogrodu, w ogóle mało chodzi, głównie śpi w szafie. Gdy ją wyniosę do ogrodu biegiem wraca do domu. Jakby się bała. Brata owszem, od dawna. Ale może to też dyskomfort pazurkowy ?
Śpi właśnie, zrobiłam kilka zdjęć pazurków w stanie spoczynku.

Mogą boleć łapki przy chodzeniu?

Od siebie dodam, że Balbinka tupie pazurkami idąc po podłodze.

Na moje, to jakieś super długie nie są. Możesz spróbowac jej obciąć i wtedy się sprawa wyjaśni czy to to, czy co inne.

Ona teraz śpi i tak wyglądają. Patrzę na dwie pozostałe dziewczyny. Jak sobie leżą spokojnie nie widać żadnego pazurka, mają takie pluszowe łapki bez pazurków na wierzchu

czitka pisze:Ona teraz śpi i tak wyglądają. Patrzę na dwie pozostałe dziewczyny. Jak sobie leżą spokojnie nie widać żadnego pazurka, mają takie pluszowe łapki bez pazurków na wierzchu

Ciężko stwierdzić po zdjęciu. Muszę tam do Ciebie przyjechać na inspekcję. I to piorunem. W poniedziałek?

Dyktatura pisze:

czitka pisze:Ona teraz śpi i tak wyglądają. Patrzę na dwie pozostałe dziewczyny. Jak sobie leżą spokojnie nie widać żadnego pazurka, mają takie pluszowe łapki bez pazurków na wierzchu

Ciężko stwierdzić po zdjęciu. Muszę tam do Ciebie przyjechać na inspekcję. I to piorunem. W poniedziałek?

O, zapraszam! Zdzwonimy się jutro!

ma takie pazurki, jak mój Miś, tez cały czas na wierzchu. Od pół roku już nie korzysta z drapaka, boi się wychodzić na zewnątrz, bo broń niestety się skończyła - zostały 3 zęby (kły) i pazurki takie, jak pokazałaś na zdjęciach, próbowałam je przyciąć, ale to już wyraźnie starcze cechy- jedne pazurki bardzo cienkie, inne bardzo grube. Często chce wyjść, ale jak stanie przed otwartym oknem, albo drzwiami, to rozmyśla się i zawraca. Parę razy, gdy jednak się wypuścił, wrócił ciężko pobity przez okoliczne koty, dla niego to nowość, bo zawsze raczej był górą, no ale to juz przeszłość. W nagrodę zasikuje nam przedpokój i buty, cóż jakaś kara musi być (jego zdaniem). Będzie trzeba mu zrobić badania na struwity, ale doskonale się tajniaczy z sikaniem i trudno go upilnować przy tej czynności. Mis ma 16 lat, kociego aidsa, ale trzyma się dzielnie.

Bardzo dzielny Miś! A co będzie wychodził, jak w domu bezpieczniej!
Być może u nas podobnie, Balbisia ma 14 lat i chorą tarczycę. No nic, jutro, jak się uda, pójdziemy na badania a przy okazji zapytamy weta o te pazurki i jak się uda te, które zaczepiają się o wszystko, przytniemy.
W kółko któryś kot mi niedomaga .
Dyktaturo, wstałaś? Jak wstałaś, to zadzwoń na komórkę

trzymam kciuki za Balbisię, jeszcze chciałam dodać, ze Kuma tez miała takie pazurki, zaczęło się gdzieś tak na 2 lata przed śmiercią w styczniu tego roku. Kuma odeszła na nerki, była 2 i pół roku na kroplówkach. To chyba jest starość mierzona nie tyle latami, co ogólną kondycją kota....Zdrowia dla Balbisi

Uffff.....
Ostatnie trzy dni Balbisia była nie do życia, leżała jak strzępek kota, marudziła, zasypiała, wiedziałam, że coś nie tak, że jest źle...Nie przychodziła wieczorem do łóżka...Na jutro na 9.30 zamówiona wizyta w klinice, naprzód lekarz, potem badania krwi, miski pochowane, strasznie się martwiłam, byle do rana...
I przed chwilą słyszę, że wymiotuje z takim wrzaskiem Raz...i drug raz....Zerwałam się na równe nogi, a to kłak!!!!!Długości i grubości palca wskazującego Jak jej ulżyło!!!! Już przybiegła do łóżka, ociera się, mruczy tak, że zbudzi za chwilę pół dzielnicy!!!
Oczywiście jutro idziemy, ale już spokojniej, uffff.....

Uff, Balbisiu, jak dobrze, że pozbyłaś się kłaka!!!

Oj, Czitko, u Ciebie można się nauczyć radości z powodu rzyga kłakiem, zapalenia oskrzeli i innych tego typu atrakcji

no przeciez to ogromna ulga jest, i dla kota i dla jego ludzia.