Słodziaczek Zuzia i Gryzelda Polusia zapraszają po raz 46

MonikaMroz pisze:A jak Twoje panienki Ewo?

Chyba ok. Z Zuzią muszę iść na powtórne badania ale czekam na cieplejszy dzień.

Ewa L. pisze:Wczorajszy dzień był fatalnie obfitujący w śmierć.
Wczoraj minęło 3 tygodnie od pogrzebu taty i również wczoraj dowiedziałam się od koleżanki/sąsiadki z mojego bloku , że zmarła jej mama po czym wieczorem dostaję smsa od mojej ciotki , że jej mama też zmarła.
Od pogrzebu taty praktycznie co drugi tydzień mamy jakiś pogrzeb w rodzinie . W ubiegłym tygodniu mama była na pogrzebie ciotki i w przyszłym tygodniu idzie we wtorek na kolejny pogrzeb kolejnej ciotki.

To chyba jest jakiś ciąg

Tak było u nas ok 2 lata temu poczynając od śmierci wujka 6 grudnia, potem kolejne dwa pogrzeby w rodzinie, a trzy osoby z tej samej ulicy, które dobrze się znało. W styczniu odeszła jego żona i znów dwie panie z tej samej ulicy...
Ludzie odchodzą w każdej chwili, najgorsze jest to,gdy w krótkim czasie odchodzi bliskich/znajomych wiele, jeden po drugim... Jest już październik, bądź dobrej myśli. Ślę ciepłe myśli i głaski dla kotecek (chce Ci sie czy nie,gdy przeczytasz głaszcz! :wink:

)

Atta pisze:
Ewa L. pisze:Wczorajszy dzień był fatalnie obfitujący w śmierć.
Wczoraj minęło 3 tygodnie od pogrzebu taty i również wczoraj dowiedziałam się od koleżanki/sąsiadki z mojego bloku , że zmarła jej mama po czym wieczorem dostaję smsa od mojej ciotki , że jej mama też zmarła.
Od pogrzebu taty praktycznie co drugi tydzień mamy jakiś pogrzeb w rodzinie . W ubiegłym tygodniu mama była na pogrzebie ciotki i w przyszłym tygodniu idzie we wtorek na kolejny pogrzeb kolejnej ciotki.

To chyba jest jakiś ciąg Tak było u nas ok 2 lata temu poczynając od śmierci wujka 6 grudnia, potem kolejne dwa pogrzeby w rodzinie, a trzy osoby z tej samej ulicy, które dobrze się znało. W styczniu odeszła jego żona i znów dwie panie z tej samej ulicy...
Ludzie odchodzą w każdej chwili, najgorsze jest to,gdy w krótkim czasie odchodzi bliskich/znajomych wiele, jeden po drugim... Jest już październik, bądź dobrej myśli. Ślę ciepłe myśli i głaski dla kotecek (chce Ci sie czy nie,gdy przeczytasz głaszcz! )

U nas takim fatalnym rokiem był 1997 rok.
W styczniu zmarł babci brat, w marcu zmarła babci kuzynka, w maju zmarła babcia i uśpiłam moją sunie, w lipcu zmarł babci kuzyn , we wrześniu kolejna kuzynka, w listopadzie mojego taty brat.
A kolejna seria w mojej rodzinie to śmierć co 11 lat. W 1986 roku zmarł mój dziadek - miał 63 lata, w 1997 roku zmarła moja babcia - miała 71 lat ( rodzice mojej mamy ) , w 2008 roku zmarł mojej mamy najmłodszy brat - miał 54 lata więc 2018 był dla mnie bezpiecznym rokiem ale niestety tata uznał inaczej. W przyszłym roku 2019 minie kolejne 11 lat i moja mama skończy 71 lat i już mam dreszcze na plecach na samą myśl.

Nie,nie. Nie będzie,że mija kolejne 11 lat, tylko musisz dopilnować mamę. Ciotkę po odejściu męża pogrążyła apatia i nawracające przeziębienia, celebracja kolejnych pogrzebów. Nie dało się z Nią nawet porozmawiać o przyszłości, dzieciach, wnuczce, stawianiu kolejnych powodów dla których warto o siebie dbać. Odpuszczała każdego dnia po trochu... A dla nas,gdy odchodzi starsze pokolenie, to jak osunięcie ziemi.

Tata też się od 32 lat leczył . Regularnie chodził do lekarzy - pulmonologa, diabetologa, kardiologa, neurologa, internisty ......a jednak nie ustrzegło go to przed udarem i śmiercią.
O mamę też dbam - przypominam o lekach , o wizytach u lekarzy bo teraz już nie ma pretekstu bo nie może bo tata.
Dziś była u okulisty prof. Gosia - to bardzo dobry specjalista . Przepisał jej leki i krople nie kolidujące z jej miastenia i ma się zgłosić za miesiąc. Jeśli nie będzie poprawy to skieruje ją na zabieg usunięcia zaćmy.
W piątek wybieramy się do internisty i musimy jeszcze zapisać się do kardiologa bo na razie nasza pani doktor jest na zwolnieniu a w listopadzie mama idzie do neurologa.

Ewa L. pisze:
Atta pisze:
Ewa L. pisze:Wczorajszy dzień był fatalnie obfitujący w śmierć.
Wczoraj minęło 3 tygodnie od pogrzebu taty i również wczoraj dowiedziałam się od koleżanki/sąsiadki z mojego bloku , że zmarła jej mama po czym wieczorem dostaję smsa od mojej ciotki , że jej mama też zmarła.
Od pogrzebu taty praktycznie co drugi tydzień mamy jakiś pogrzeb w rodzinie . W ubiegłym tygodniu mama była na pogrzebie ciotki i w przyszłym tygodniu idzie we wtorek na kolejny pogrzeb kolejnej ciotki.

To chyba jest jakiś ciąg Tak było u nas ok 2 lata temu poczynając od śmierci wujka 6 grudnia, potem kolejne dwa pogrzeby w rodzinie, a trzy osoby z tej samej ulicy, które dobrze się znało. W styczniu odeszła jego żona i znów dwie panie z tej samej ulicy...
Ludzie odchodzą w każdej chwili, najgorsze jest to,gdy w krótkim czasie odchodzi bliskich/znajomych wiele, jeden po drugim... Jest już październik, bądź dobrej myśli. Ślę ciepłe myśli i głaski dla kotecek (chce Ci sie czy nie,gdy przeczytasz głaszcz! )

U nas takim fatalnym rokiem był 1997 rok.
W styczniu zmarł babci brat, w marcu zmarła babci kuzynka, w maju zmarła babcia i uśpiłam moją sunie, w lipcu zmarł babci kuzyn , we wrześniu kolejna kuzynka, w listopadzie mojego taty brat.
A kolejna seria w mojej rodzinie to śmierć co 11 lat. W 1986 roku zmarł mój dziadek - miał 63 lata, w 1997 roku zmarła moja babcia - miała 71 lat ( rodzice mojej mamy ) , w 2008 roku zmarł mojej mamy najmłodszy brat - miał 54 lata więc 2018 był dla mnie bezpiecznym rokiem ale niestety tata uznał inaczej. W przyszłym roku 2019 minie kolejne 11 lat i moja mama skończy 71 lat i już mam dreszcze na plecach na samą myśl.

Staraj się myśleć pozytywnie, choc domyslam sie ,że jest ciężko. Dbaj o mamę i siebie :ok:

U mnie jest trochę inaczej: wszyscy moi dziadkowie poumierali 15 dnia miesiąca i/lub dzień po swoich urodzinach: dziadek (ojciec taty) 15 sierpnia (nie po urodzinach), babcia (jego żona parę lat później) 15 kwietnia (dzień po urodzinach), druga babcia 15 października (bez urodzin), drugi dziadek 3 lutego (dzień po urodzinach)