Chester [*], Perełka, Scooby i Franklin cz.3 Oczka Perełki.

Nie, Michał mi wysłał fotkę

Ziemosław pisze:A to moje małe AGD - Agregat Gryząco-Drapiący

Takie AGD jest bezcenne. Nie wyobrażam sobie domu bez takich sprzętów. :201461

Czy też macie tak, że im szybciej ma się pojawić coś nowego (praca, ubranie, mieszkanie, samochód) to tym bardziej irytuje Was to, co obecne?

Bo mnie tak. Przykłady?
Żeby zrobić pranie, najpierw muszę wyjąć z bębna pralki brudne gacie teścia (1), który jeżeli nie zrzuci ich na podłogę, to je tam właśnie wsadzi. Mimo przeznaczonej do tego miski.
Żeby wyjąć owoce z koszyka, trzeba najpierw z niego wyjąć: ładowarkę do telefonu, nierzadko sam telefon, X opakowań leków i bardzo często pieczywo (chlebak tuż obok).
Codziennie na stole do jedzenia lądują rzeczy jedzeniem niebędące: psia smycz (!), klucze, elementy garderoby, brudne gary, gazety, ostatnio znicze.
Telewizor w salonie gra non stop na dużej głośności, do późna w nocy. Bo ktoś (1) włączy, zaśnie, a TV dalej gra...
Ugotowana zupa czy zrobione jedzenie potrafi stać w garnku/patelni na kuchence nieprzykryte 2-3 dni. Jak przykryję, to "po co brudzę pokrywkę".
Powyżej wymienione jedzenie ktoś (1) potrafi wyjadać prosto z garnka/patelni, co dla mnie jest absolutnie...z braku innego słowa powiem: nieakceptowalne.
Tylko ja dolewam psu i kotom wody w miskach. Misek z jedzeniem może stać 10, ale jak w misce na wodę jest pusto lub woda jest zabrudzona, to chyba staje się niewidzialna.
Chcesz zjeść rano chociaż jedną kanapkę? No sorry ale nie, bo ktoś (1) na śniadanie o 5 rano zjada pół bochenka i nie wpadnie na to, że ktoś jeszcze mieszka i wstaje o 6 czy 7 i też chciałby coś rano zjeść.

To tylko mały fragment. To wszystko i parę innych rzeczy zniknie po przeprowadzce. Ale dzisiaj się wkurzyłam na osobę (1), że musiałam się wyżalić, przepraszam.

Ulżyło ci ?
No to w porządku . Jak coś to żal się dalej bo my tu po to jesteśmy.

Madzia jeszcze moment.
Zaraz będziecie u siebie.
Ale chyba bym nie zdzierżyła takiej sytuacji jaką opisujesz.

Dzięki dziewczyny. Tak, trochę mi lepiej, bo prawdę mówiąc nie mam komu o tym opowiedzieć.
Michał całe życie mieszka z rodzicami i dla niego część tych zachowań jest chlebem powszednim, nie zauważa ich lub ignoruje. Mała część denerwuje również jego, ale wiecie jak jest: to ja jestem "elementem napływowym", mieszkam u niego, ergo: nie mam prawa głosu.
Jak już nie mogę wytrzymać to staram się mu to powiedzieć najdelikatniej jak umiem, ale w 99% przypadków słyszę, że mam przestać obrażać jego ojca...

Jakiś mały kawałeczek mnie to rozumie, ale zdecydowana większość - jednak nie. Tym bardziej, że ogólne zachowanie tego człowieka, a tym bardziej w stosunku do żony i Michała (który powiedział mi że od zawsze "był nikim" bo jego siostra była faworyzowana) jest dla mnie po prostu karygodne.
Przykład?
Teściowa na L4, godzina 7, więc śpi. Mąż podchodzi, potrząsa ją za ramię i mówi: "wstawaj, wstawaj, ja będę teraz rozkazy wydawał! Bo ja jutro na ryby idę i masz mi rybki kupić! 3 małe i 3 duże! A z resztą zadzwonię jeszcze bo nie zapamiętasz i tak".
Bez komentarza...

No ja tez mam sporo ale do rodziny od mojego m. ale ja to mówię juz w taki sposob, że Twoj m. ucieklby ode mnie gdzie pieprz rosnie

Za chwile to się skonczy. Mysl o tym co będzie. Tylko ile Twoj m. odziedzilyl po rodzinach? Bo moj calkiem za duzo :/

Ciężko powiedzieć. On jest takim miksem, po ojcu chyba nie za wiele odziedziczył...

Czy odziedziczył czy nie wyjdzie na swoim. Oby nie wzorował sie na tatusiu bo będziesz mieć ciężkie życie, jeśli takie standardy zachowania Ci nie pasują. Mój mąż jest bałaganiarz i niewiele robi z rzeczy uznanych za kobiece. Właściwe jedynie zaleje herbatę wrzatkiem i to wszystko ale z męskich robót umie i robi wszystko. I jest dla mnie bardzo dobry, toleruje kolejne fanaberie więc nie walczę już ze skarpetkami i majtkami na podłodze albo łapką na muchy w zamrażarce :ryk:

A kolrki odważne, ja tez takie lubię. Będzie się Wam super mieszkać w domku i będzie w koncu po twojemu.

Po do budzić pokrywkę, dobre :ryk:

Ja tez myślę, że wyjdzie dopiero na swoim. Jak sie mieszka z rodzicami to tak naprawdę to nie jest to samo.

Moj wyżera łapami z gara jak juz jest po obiedzie. Kiedyś mu połamie te łapy. A on wie, że jestem do tego zdolna. Nie znoszę nie uzywania sztućcow.

Każdy ma swoje przyzwyczajenia. Ja zawsze wygryzam dupkę z chleba i mój mąż mówi, że tyle kotów jest a myszy grasują :ryk:

Ale córki nie chcą takiego chleba jeść i są złe na mnie. Ale ja mam już tyle lat, że mi wolno obgryzć dupkę z chleba kupionego za moje pieniądze.

Mój Ł. do ideałów nie należy, ja zresztą też.
Każdy z nas ma swoje przywary. Ważne aby dogadywać się ze swoją połówką i wzajemnie uzupełniać.
Mieszkanie z rodzicami uważam za największy niefart jaki może spotkać ludzi. Ciągłe wtrącanie się, dostosowanie do nich... to nie wchodzi w grę. Mieszkając z nimi nigdy na 100% nie jest się sobą i nawet odpoczywa się trochę pod nich.

aga66 pisze:Każdy ma swoje przyzwyczajenia. Ja zawsze wygryzam dupkę z chleba i mój mąż mówi, że tyle kotów jest a myszy grasują Ale córki nie chcą takiego chleba jeść i są złe na mnie. Ale ja mam już tyle lat, że mi wolno obgryzć dupkę z chleba kupionego za moje pieniądze.

A to ciekawe :ryk:

dobrze, że przez dziurke w chlebie nie wyjadasz srodka chleba, bo to bylby dopiero numer

przychodzi mąż, kroi chleb a w srodku pusto :ryk:

Działamy

Chester [*], Perełka, Scooby i Franklin cz.3 Oczka Perełki.

Kto przegląda forum